Analizując wybrane utwory literackie przedstaw różne sposoby wyrażania miłości przez kobietę i mężczyznę
min 5 kartek A4
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Miłość to uczucie najcudowniejsze z możliwych,piękne i wspaniałe,jeśli jest odwzajemnione,a kochającej się parze, nic nie stoi na przeszkodzie.Jednak miłość może człowieka również zniszczyć i zdeptać,kiedy jest nieodwzajemniona,a nawet doprowadzić do szaleństwa czy śmierci.
Pisarze ,poeci w swoich utworach literackich wiele razy podejmowali temat miłości mężczyzny i kobiety,a ich różnorodność może świadczyć o złożoności tego tematu.
Przykładem miłości,która powstała za pomocą czarodziejskiego napoju,była z pewnością miłość Tristana i Izoldy.
Tristan był wiernym sługą króla Marka i na jego żądanie miał on mu przywieżć kobietę,którą pokocha i poślubi.Okazja nadarzyła się bardzo szybko,ponieważ wasal króla pokonał w Irlandii olbrzyma Morholta,a w nagrodę za ten bohaterski czyn,otrzymał on rękę księżniczki,a także całe jego królestwo.Ten jednak nie myślał o sobie,lecz o swoim królu,któremu złożył obietnicę i chciał ją,jako wierny sługa, dotrzymać.Za zgodą matki Izoldy,księżniczka wyrusza do króla Marka,w towarzystwie służącej Brangien oraz Tristana.Zapobiegliwa matka daje służącej czarodziejski napój ,aby jej córka z Markiem zapałali do siebie miłością.Wskutek zbiegu okoliczności magiczny nektar spożywa ,w czasie podróży,księżniczka a także jej towarzysz Tristan.Od tej chwili są oni sobie przeznaczeni i nie będą już mogli zapanować nad swoją namietnością,pomimo oporu,jaki czuje Tristan względem króla Marka.Para zakochanych ukrywa przed całym światem swoją miłość i żądzę,a księżniczka wbrew temu co czuje,poślubia starego Króla.Uczucie Tristana i Izoldy jest coraz bardziej gorące,ale ciągłe ukrywanie tego przed światem,przed Markiem,sprawia im ból i cierpienie.Oboje z tego powodu mają ogromne wyrzuty sumienia i są wewnętrznie rozdarci,bo nie potrafią zatrzymać swoich uczuć,ani przestać kochać.Niestety do uszu króla dochodzą wieści o zdradzie jego żony.Ta przed sądem zaprzecza jakoby miała cudzołożyć ze swoim oblubieńcem,co było prawdą.Jednak władca wysyła Tristana na daleką wyprawę,a ten ,z dala od ukochanej, poślubia Izoldę o Białych Dłoniach.Rozłączeni kochankowie nadal o sobie myślą,tęsknią i bardzo cierpią,ponieważ ich marzenia o byciu razem,nie mogą się spełnić.Każde z nich jest nieszczęśliwe w małżeństwie,a świat wydaje im się smutny i szary.
Jednak można powiedzieć,że los okazał się dla nich w pewnym sensie łaskawy,ponieważ kiedy ranny i chory z tęsknoty Tristan umiera,myśląc w ostatnich momentach swojego życia o ukochanej,księżniczka przebywszy długą drogę,widząc śmierć ukochanego,umiera obok niego,z tęsknoty i rozpaczy
Król Marek nakazał pochowanie kochanków w osobnych trumnach,ale siła ich wielkiej miłości ,nawet po śmierci dała o sobie znać,ponieważ na tym miejscu wyrósł głóg,który splatał się w miłosnym uścisku,pokazując swoją nadludzką siłę.
Miłość tych dwojga była skazana na siebie i mimo wielu bólu i wyrzeczeń ,nigdy oni nie zapomnieli o sobie ,a ich wielkiej miłości ,nawet śmierć nie pokonała.
"Cierpienia młodego Wertera" autorstwa J.W.Goethego,to opowieść o nieszczęśliwej miłości młodego mężczyzny do kobiety,która nie odwzajemniała jego uczuć.
Werter był indywidualistą,poetą wrażliwym na wdzięki kobiece,ale też na przyrodę,która wyciszała go i uspokajała.Był to człowiek ,który intensywnie odbiera wszystko co go otacza.
Na drodze młodego człowieka staje Szarlotta,w której Werter zakochuje się bez pamięci.Lotta to piękna kobieta i wspólnie spędzany czas z poetą sprawia jej przyjemność i radość.Chętnie spaceruje z nim i rozmawia o poezji.Mężczyzna jest szczęśliwy,nie ma minuty,aby o niej nie myślał.Uważa,że ona również czuje do niego coś więcej niż tylko przyjażń.Czar pryska w momencie,kiedy narzeczony Lotty,Albert,wraca do domu.Poeta wiedział o jego istnieniu,ale nie przypuszczał ,iż może być on dla niego rywalem,ponieważ uważał ,że Szarlotta odwzajemnia jego uczucia.Niestety, młodzieniec bardzo szybko przekonuje się,że nie może liczyć ze strony kobiety na coś więcej, niż tylko przyjażń.
Nagle upojne,cudowne chwile spędzone w towarzystwie kochanej kobiety,zamieniają się w koszmar.Werter cierpi i nie może on już odnależć szczęścia,które było w zasięgu jego ręki.Każda wizyta u Lotty jest przepełniona bólem i rozpaczą,ponieważ nie może on pogodzić się z utratą ukochanej kobiety i widokiem jej narzeczonego.W końcu nie mogąc już dłużej wytrzymać tego narastającego niepokoju,wyjeżdża,nie informując o tym nikogo.Jednak to co czuje do Szarlotty jest silniejsze od niego,więc po dziesięciu miesiącach wraca,ale jego ukochana jest już mężatką.Znowu nachalnie nachodzi Lottę,próbując być z nią sam na sam.Jego miłość zamienia się w obsesję i destrukcyjne działanie.Werter widzi ,że znalazł się w pułapce,z której nie ma ucieczki.Ból i cierpienie niszczą nie tylko jego umysł ,ale i ciało,ponieważ leży on godzinami na łóżku zadręczając się myślą o Lottcie.Świat przyrody ,który tak bardzo kochał ,nagle wydawał mu się brzydki i odrażający.Nic go nie cieszyło,nic nie było w stanie ukoić jego serca.Poeta coraz częściej myśli o śmierci,bo to co kocha ,jest dla niego nieosiągalne.W końcu, nie mogąc zrealizować swoich pragnień ,popełnia samobójstwo.
Ta miłość od samego początku nie miała szans na powodzenie,bo Lotta miała narzeczonego,była zaręczona z innym mężczyzną,ale Werter nie chciał przyjąć tego do wiadomości,co w konsekwencji doprowadziło go na skraj załamania nerwowego i samobójczej śmierci.
Kolejnym przykładem na różne sposoby wyrażania miłości przez kobietę i mężczyznę,może posłużyć powieść F.Dostojewskiego "Zbrodnia i kara"
Główny bohater utworu literackiego -Raskolnikow ,to były student,który żyje w biedzie i nędzy,a świat,który go otacza wydaje mu się niesprawiedliwy .Często jest świadkiem wykorzystywania ludzi,którzy są w trudnej sytuacji materialneji ,a lichwiarze zbijają na cudzym nieszczęściu fortunę i nie obchodzi ich los pożyczkobiorców,bo dla nich liczą się wyłącznie pieniądze.Raskolnikow jest przepełniony nienawiścią do takich ludzi,a w szczególności do jednej z lichwiarek.Od dłuższego czasu kiełkowała w nim myśl o zabiciu starej kobiety.Aż w końcu któregoś dnia,aby poprawić swój byt,zabija on lichwiarkę.Od tego momentu zaczynają nim targać sprzeczne uczucia.W nocy ma koszmary,a w dzień wyrzuty sumienia.Boi się,aby jego zbrodnia nie została przez kogoś odkryta.Nie potrafi już sobie sam poradzić z tym ciężarem.Nie cieszą go już pieniądze jakie zdobył.Wreszcie nie wytrzymując narastającego napięcia zwierzył się ze wszystkiego Soni,która sprzedawała swoje ciało,bo zmusiła ją do tego bieda,w której przyszło jej żyć.Pomagała w ten sposób swojej rodzinie.Ta kobieta była osobą wierzącą,dlatego robiła to wbrew sobie i bardzo się tego wstydziła.
Kiedy Sonia usłyszała straszne wyznanie Raskolnikowa,to natychmiast postanowiła mu pomóc,namawiając go do przyznania się do winy i poniesienia za to konsekwencji.Mężczyzna z wielkimi oporami,ale jednak,zgodził się poddać karze,która go czekała za tą zbrodnię.W tym momencie pokazał on ,że uczynił to tylko dla niej,a ona była mu za to bardzo wdzięczna.Pomiędzy nimi rozkwitało uczucie miłości,zaufania . W dowód swojego przywiązania do Raskolnikowa,Sonia udała się za nim na daleką Syberię,gdzie miał on odbywać karę za swoje przestępstwo.
Na wygnaniu mężczyzna rzadko okazywał kobiecie wdzięczność,był raczej w stosunku do niej nieprzychylny i pełen niezrozumiałej arogancji.Sonia jednak okazywała mu swoje przywiązanie i miłość,wierząc w to,że za jej pośrednictwem mężczyzna odnajdzie Boga i sens życia.Z czasem ,za sprawą ukochanej,następuje w nim przemiana duchowa.Raskolnikow zaczyna rozumieć na czym polega prawdziwe życie,zaczyna doceniać swoją ukochaną,w konsekwencji czego oboje wyznają sobie miłość i planują wspólną przyszłość.
Na początku była to trudna miłość,ponieważ zbrodnia Raskolnikowa z jednej strony skomplikowała życie Raskolnikowa,ale z drugiej ,dzięki temu zbliżył się on do Soni,którą pokochał,choć na początku, trudno mu było przyznać się do tego uczucia.Dopiero na Syberii zrozumiał on czym jest prawdziwe szczęście i jakie wartości są najważniejsze na świecie.
"Mit o Orfeuszu i Eurydyce" opowiada o królu,który był szczęśliwym mężem swojej żony Eurydyki.Oboje żyli bez większych zmartwień ,ciesząc się swoim widokiem i sobą.
Niezwykłym talentem młodego i urodziwego mężczyzny,była gra na lutni.Król śpiewał tak pięknie,że nikt nie był w stanie przejść obok niego obojętnie.
Któregoś dnia Aristajos widząc piękną Eurydykę również się w niej zakochał,za którą póżniej gonił ,tak nieszczęśliwie,że nimfę śmiertelnie ukąsiła żmija.Jej mąż bardzo rozpaczał z tego powodu,do tego stopnia,iż postanowił wydobyć swoją ukochaną z królestwa podziemia.Za sprawą niebywałego głosu króla,Charon przewiózł go na drugą stronę brzegu,tam gdzie rządził Hades.Młodzieniec nadal śpiewał i grał tak wzruszajaco ,iż władca podziemia,po raz pierwszy,postanowił zmienić swoją decyzję i przywrócić światu Eurydykę.Ale miał on jeden warunek,który Orfeusz powinien spełnić,królowi podczas tej podróży nie można się było obejrzeć na swoją żonę,która kroczyła tuż za nim.Młodzieniec starał się ze wszystkich sił,aby tego nie uczynić,jednak ciekawość wzięła nad nim górę i Hermes zatrzymał Eurydykę w królestwie ciemności.Jego żona ,już nigdy więcej nie miała ujrzeć światła dziennego,a zrozpaczony Orfeusz nie mógł już wrócić do Hadesu.Od tej pory król był oszalały z bólu i tylko jego pełne tęsknoty pieśni, słyszał cały świat.Nie mógł on sobie znależć miejsca ,ani ukojenia zbolałej duszy.Aż w końcu natrafił na straszne menady ,które rozszarpały go,a jego głowa znalazła się w rzece.Mimo to król nadal wołal swoją Eurydykę.Biedny Orfeusz pozbawiony ciała,pływał przez wiele dni i nocy,aż w końcu trafił na wyspę ,gdzie wreszcie został pochowany.
Miłość Orfeusza była tak wielka,że gotów był on zrobić wszystko,aby znowu móc być ze swoją ukochaną.Nawet pozbawiony ciała,wciąż wymawiał jej imię,co świadczy o jego wielkiej miłości do Eurydyki.
Moim zdaniem miłość kobiety i mężczyzny można wyrażać w bardzo różny sposób,zależy to wszystko od okoliczności,często sytuacji materialnej,przeciwności losu,pozycji w społeczeństwie,zależności pomiędzy innymi osobami.
Miłość,jak możemy zaobserwować z literatury,nie zawsze jest usłana różami,często bohaterzy muszą pokonywać strach i lęk przed jutrem.Czasami pełni rozpaczy ,odrzuceni przez kochaną osobę,targają się na własne życie,innym razem los rozdziela ich drogi i żyją tylko przepełnieni tęsknotą za drugą osobą.Bywa też i tak ,że relacje między dwojgiem ludzi,na początku trudne, z czasem przemieniają się w piękne uczucie miłości.