!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Analiza wybranej bitwy z "Potopu" Henryka Sienkiewicza.
Michaśka15
Obrona Jasnej Góry, Babinicz: 8 listopada pod mury klasztoru przybywają wojska szwedzkie pod dowództwem Wrzeszeczowicza, który na próżno próbuje skłonić zakonników do otwarcia bram, (cytat) 18 listopada docierają Szwedzi dowodzeni przez Millera, kolejne ich szturmy nie przynoszą rezultatów (cytat), Babinicz wykazuje się ogromnym męstwem, dzielnością i zmysłem dowódczym czym zdobywa przychylność księdza Kordeckiego (cytat), jeden z posłów ostrzega obrońców przed ściąganymi z Krakowa działami burzącymi (cytat), Kmicic pod osłoną nocy wysadza kolumbrynę prochem (cytat 1, cytat 2), ale dostaje się do niewoli. Tu zdrajca Kuklinowski torturuje więźnia (cytat), ale ten przy pomocy braci Kiemliczów uchodzi cało (cytat), 25 grudnia Szwedzi przypuszczają ostatni szturm (cytat) i odchodzą spod murów. Przeor, przekonany o śmierci Kmicica, ujawnia jego prawdziwe nazwisko (cytat). Spotkanie Kmicica z Janem Kazimierzem (cytat), powrót króla do kraju (król nieufnie podchodzi do opowieści Babinicza, rusza jednak do kraju (cytat 1, cytat 2, cytat 3, cytat 4). Babinicz ciężko ranny w bitwie, w której króla od szwedzkiej niewoli bronią górale, wyznaje swe prawdziwe nazwisko) (cytat). Śmierć Janusza Radziwiłła w Tykocinie (oblężony przez wojsk Sapiehy, pod jego dowództwem walczą Wołodyjowski i Zagłoba, hetman umiera 31 grudnia) (cytat). Kmicic, z rozkazu króla, na czele oddziału Tatarów, których chan przysłał na pomoc Rzeczypospolitej (cytat 1, cytat 2). Ocalenie Anusi Borzobohatej (Zamojski, upatrzywszy sobie Anusię Borzobohatą, dwórkę księżnej Wiśniowieckiej, każe odwieść dziewczynę do Zamościa, ale planuje odbicie dwórki. Kmicic uniemożliwia spisek i odwozi Anusię do Białej (cytat), skąd zostaje odesłana do Grodna. W drodze porywa ją jednak Bogusław Radziwiłł
8 listopada pod mury klasztoru przybywają wojska szwedzkie pod dowództwem Wrzeszeczowicza, który na próżno próbuje skłonić zakonników do otwarcia bram, (cytat)
18 listopada docierają Szwedzi dowodzeni przez Millera, kolejne ich szturmy nie przynoszą rezultatów (cytat),
Babinicz wykazuje się ogromnym męstwem, dzielnością i zmysłem dowódczym czym zdobywa przychylność księdza Kordeckiego (cytat),
jeden z posłów ostrzega obrońców przed ściąganymi z Krakowa działami burzącymi (cytat),
Kmicic pod osłoną nocy wysadza kolumbrynę prochem (cytat 1, cytat 2), ale dostaje się do niewoli. Tu zdrajca Kuklinowski torturuje więźnia (cytat), ale ten przy pomocy braci Kiemliczów uchodzi cało (cytat),
25 grudnia Szwedzi przypuszczają ostatni szturm (cytat) i odchodzą spod murów. Przeor, przekonany o śmierci Kmicica, ujawnia jego prawdziwe nazwisko (cytat).
Spotkanie Kmicica z Janem Kazimierzem (cytat), powrót króla do kraju (król nieufnie podchodzi do opowieści Babinicza, rusza jednak do kraju (cytat 1, cytat 2, cytat 3, cytat 4). Babinicz ciężko ranny w bitwie, w której króla od szwedzkiej niewoli bronią górale, wyznaje swe prawdziwe nazwisko) (cytat).
Śmierć Janusza Radziwiłła w Tykocinie (oblężony przez wojsk Sapiehy, pod jego dowództwem walczą Wołodyjowski i Zagłoba, hetman umiera 31 grudnia) (cytat).
Kmicic, z rozkazu króla, na czele oddziału Tatarów, których chan przysłał na pomoc Rzeczypospolitej (cytat 1, cytat 2).
Ocalenie Anusi Borzobohatej (Zamojski, upatrzywszy sobie Anusię Borzobohatą, dwórkę księżnej Wiśniowieckiej, każe odwieść dziewczynę do Zamościa, ale planuje odbicie dwórki. Kmicic uniemożliwia spisek i odwozi Anusię do Białej (cytat), skąd zostaje odesłana do Grodna. W drodze porywa ją jednak Bogusław Radziwiłł