1. W warstwie dosłownej wiersz Leopolda Staffa można potraktować jako opis jesiennego pejzażu z charakterystycznym dla tej pory roku deszczem. Szaro-czarny, mokry, rozkładający się, monotonny świat nie napawa optymizmem, prowokuje ponure,defetyczne myśli.
2. Dekadentyzm w wierszu:
-wszechobecna śmierć,
-brak uczuć,
-samotność,
-smutek, roozpacz, jęk, płacz,
-bezsens marzeń, planów, wszelkich działań,
-senny, pozbawiony życia klimat
3. Impresjonizm w wierszu:
-jesienny deszcz i związana z nim aura to typowa impresja,
-brak wyraźnyxh konturów, świat rozmywa się w deszczu,
1. W warstwie dosłownej wiersz Leopolda Staffa można potraktować jako opis jesiennego pejzażu z charakterystycznym dla tej pory roku deszczem. Szaro-czarny, mokry, rozkładający się, monotonny świat nie napawa optymizmem, prowokuje ponure,defetyczne myśli.
2. Dekadentyzm w wierszu:
-wszechobecna śmierć,
-brak uczuć,
-samotność,
-smutek, roozpacz, jęk, płacz,
-bezsens marzeń, planów, wszelkich działań,
-senny, pozbawiony życia klimat
3. Impresjonizm w wierszu:
-jesienny deszcz i związana z nim aura to typowa impresja,
-brak wyraźnyxh konturów, świat rozmywa się w deszczu,
- autor próbuje zastosować syntezje:
*wyrazy dźwiękonaśladowcze oddają wrażenia słuchowe("o szyby deszcz dzwoni","pluszcze", "dżdżu krople padają i tłuką"),
*widać kolory, rozmyte kontury("w dal ciemną, bezkresną, w dal szarą i mglistą","smutek cień kładzie")
*wrażenia dotykowe("szyby wmgle mokną")