Analiza wiersza adama zagajowskiego jechac do lwowa
czarnaoliwka
Ze świadomości swoistej hipertrofii Lwowa w polskim myśleniu zrodził się zbiór Adama Zagajewskiego Jechać do Lwowa (Londyn 1985). Jednocześnie w przejmujących wersach ukazana została groza wykreślania na żywej tkance ludzkiej nowej linii granicznej, jak też tragizm ostatecznych pożegnań miejsc ukochanych. Poeta pyta dramatycznie: dlaczego każde miasto musi stać się Jerozolimą i każdy człowiek Żydem U tego reprezentanta przesiedleńczej opowieści uniwersalistycznie pojmowana przestrzeń wyraża się w zaszyfrowanej poetycko formule: „Lwów jest wszędzie”. Wygnanie ze Lwowa i szerzej z „najbliższej ojczyzny” poczęło funkcjonować jako składnik etosu wygnańczego, po trosze tak jak symbolika Jerozolimy. Utwory „dzieciństwa po Jałcie” wpisywały się w znaczący temat lamentu na gruzach zdruzgotanego świata.
dlaczego każde miasto
musi stać się Jerozolimą i każdy
człowiek Żydem
U tego reprezentanta przesiedleńczej opowieści uniwersalistycznie pojmowana przestrzeń wyraża się w zaszyfrowanej poetycko formule: „Lwów jest wszędzie”. Wygnanie ze Lwowa i szerzej z „najbliższej ojczyzny” poczęło funkcjonować jako składnik etosu wygnańczego, po trosze tak jak symbolika Jerozolimy. Utwory „dzieciństwa po Jałcie” wpisywały się w znaczący temat lamentu na gruzach zdruzgotanego świata.