Narratorem jest szlachcic ,pan Piotr-małżonek "Zony modnej".On opowiada historię pochopnego małżeństwa i jego skutków.W jego relacji można odczytać uczucia:żalu,rozpaczy i niepewności.Narrator stosuje środki językowe by wyolbrzymić cechy żony:stosuje zdania wykrzyknikowe:"a broń Boże!",przytacza jej pytania "Karetą?""A nie na resorach?""Skąd".Barwnie opisuje jej zachowanie stosując czasowniki:odepchnęła,fuknęła,śmieje się,mruga.Te czasowniki oddają jej beztroskę,naiwność,brak zrozumienia dla męża,obojętność wobec spraw związanych z życiem na wsi.Występują też archaizmy-słowa które nie funkcjonują we współczesnym języku:luboć-chociaż,jeszczeć-jeszcze,przytomny-obecny.
Jest to utwór wierszowany napisany wierszem stychicznym(ciągłym),13-sto zgłoskowcem,o rymach parzystych.Ośmiesza wady i przywary ludzkie:chciwość,egoizm,cynizm.Przedstawia rzeczywistość w "krzywym zwierciadle" w sposób przesadny,wyjaskrawiony.Wykorzystuje komizm,karykaturę,groteskę.
Autor umieścił akcję w czasach sobie współczesnych.Miejsce akcji nie jest określone.Możemy tylko domyślać się,że bohater rozmawia ze znajomym w dużym mieście.
Narratorem jest szlachcic ,pan Piotr-małżonek "Zony modnej".On opowiada historię pochopnego małżeństwa i jego skutków.W jego relacji można odczytać uczucia:żalu,rozpaczy i niepewności.Narrator stosuje środki językowe by wyolbrzymić cechy żony:stosuje zdania wykrzyknikowe:"a broń Boże!",przytacza jej pytania "Karetą?""A nie na resorach?""Skąd".Barwnie opisuje jej zachowanie stosując czasowniki:odepchnęła,fuknęła,śmieje się,mruga.Te czasowniki oddają jej beztroskę,naiwność,brak zrozumienia dla męża,obojętność wobec spraw związanych z życiem na wsi.Występują też archaizmy-słowa które nie funkcjonują we współczesnym języku:luboć-chociaż,jeszczeć-jeszcze,przytomny-obecny.
Narratorem jest szlachcic ,pan Piotr-małżonek "Zony modnej".On opowiada historię pochopnego małżeństwa i jego skutków.W jego relacji można odczytać uczucia:żalu,rozpaczy i niepewności.Narrator stosuje środki językowe by wyolbrzymić cechy żony:stosuje zdania wykrzyknikowe:"a broń Boże!",przytacza jej pytania "Karetą?""A nie na resorach?""Skąd".Barwnie opisuje jej zachowanie stosując czasowniki:odepchnęła,fuknęła,śmieje się,mruga.Te czasowniki oddają jej beztroskę,naiwność,brak zrozumienia dla męża,obojętność wobec spraw związanych z życiem na wsi.Występują też archaizmy-słowa które nie funkcjonują we współczesnym języku:luboć-chociaż,jeszczeć-jeszcze,przytomny-obecny.
Jest to utwór wierszowany napisany wierszem stychicznym(ciągłym),13-sto zgłoskowcem,o rymach parzystych.Ośmiesza wady i przywary ludzkie:chciwość,egoizm,cynizm.Przedstawia rzeczywistość w "krzywym zwierciadle" w sposób przesadny,wyjaskrawiony.Wykorzystuje komizm,karykaturę,groteskę.
Autor umieścił akcję w czasach sobie współczesnych.Miejsce akcji nie jest określone.Możemy tylko domyślać się,że bohater rozmawia ze znajomym w dużym mieście.
Narratorem jest szlachcic ,pan Piotr-małżonek "Zony modnej".On opowiada historię pochopnego małżeństwa i jego skutków.W jego relacji można odczytać uczucia:żalu,rozpaczy i niepewności.Narrator stosuje środki językowe by wyolbrzymić cechy żony:stosuje zdania wykrzyknikowe:"a broń Boże!",przytacza jej pytania "Karetą?""A nie na resorach?""Skąd".Barwnie opisuje jej zachowanie stosując czasowniki:odepchnęła,fuknęła,śmieje się,mruga.Te czasowniki oddają jej beztroskę,naiwność,brak zrozumienia dla męża,obojętność wobec spraw związanych z życiem na wsi.Występują też archaizmy-słowa które nie funkcjonują we współczesnym języku:luboć-chociaż,jeszczeć-jeszcze,przytomny-obecny.