- nie ma wyraźnego centrum kompozycyjnego, na środku obrazu, na podłodze, znajduje się nienależąca do nikogo rękawica, mająca znaczenie symboliczne (rzucenie rękawicy – rzucenie wyzwania: Matejko jako mistrz albo rzucenie rękawicy magnaterii, która pogrążała Rzeczpospolitą)
- kolorystyka: ciepłe, ale i ciemne barwy, które mają korespondować z nastrojem obrazu
- oprócz wspomnianej rękawicy, widzimy tutaj postaci: po prawej stronie, ze wzniesionymi do góry rękami, kaznodzieja, jezuita, Piotr Skarga. Jego gest został podkreślony poprzez rozjaśnienie plamy barwnej, ze Skargi bije jakby blask. To ma również znaczenie symboliczne: kaznodzieja ostrzega króla i resztę postaci przed upadkiem Rzeczpospolitej.
Po lewej stronie, bliżej środka, na krześle usadowiony jest król, Zygmunt III Waza. Widzimy także Janusza Radziwiłła, Mikołaja Zebrzydowskiego i Stanisława Diabeł Stadnickiego (rokoszanie, którzy wystąpili przeciwko królowi). Wszyscy są zamyśleni, być może znudzeni kazaniem Skargi.
Postaci są statyczne, jedyna postać w ruchu, to Skarga. To także ma znaczenie symboliczne: tylko jemu zależy na dobru państwa.
Kazanie Skargi
- obraz olejny, 1862-1864
- nie ma wyraźnego centrum kompozycyjnego, na środku obrazu, na podłodze, znajduje się nienależąca do nikogo rękawica, mająca znaczenie symboliczne (rzucenie rękawicy – rzucenie wyzwania: Matejko jako mistrz albo rzucenie rękawicy magnaterii, która pogrążała Rzeczpospolitą)
- kolorystyka: ciepłe, ale i ciemne barwy, które mają korespondować z nastrojem obrazu
- oprócz wspomnianej rękawicy, widzimy tutaj postaci: po prawej stronie, ze wzniesionymi do góry rękami, kaznodzieja, jezuita, Piotr Skarga. Jego gest został podkreślony poprzez rozjaśnienie plamy barwnej, ze Skargi bije jakby blask. To ma również znaczenie symboliczne: kaznodzieja ostrzega króla i resztę postaci przed upadkiem Rzeczpospolitej.
Po lewej stronie, bliżej środka, na krześle usadowiony jest król, Zygmunt III Waza. Widzimy także Janusza Radziwiłła, Mikołaja Zebrzydowskiego i Stanisława Diabeł Stadnickiego (rokoszanie, którzy wystąpili przeciwko królowi). Wszyscy są zamyśleni, być może znudzeni kazaniem Skargi.
Postaci są statyczne, jedyna postać w ruchu, to Skarga. To także ma znaczenie symboliczne: tylko jemu zależy na dobru państwa.