Analiza i intrepretacjarzeźby Magdaleny Abakanowicz "Nierozpoznani" .
telimena4822Rzeźba „Nierozpoznani” autorstwa Magdaleny Abakanowicz znajduje się w centralnej części parku Cytadela w Poznaniu. Instalacja została odsłonięta w 2002 roku. Praca Magdaleny Abakanowicz to ogromna, plenerowa instalacja, na którą składa się 112 odlanych z żeliwa, dwumetrowych figur. Umieszczona na planie prostokąta zdecydowanie odcina się na tle otaczającej ją zieleni trawnika. Postacie przypominają ludzi, jednak nie mają głów, są tylko poustawianymi w różnych stronach ogromnymi ludzkimi posturami. Rzeźby są ustawione dość swobodnie względem siebie, umożliwiają zwiedzającym przechadzanie się pomiędzy nimi. Jednym z najwyraźniejszych elementów tej instalacji jest brak głowy. Do tego też nawiązuje tytuł rzeźby - „Nierozpoznani”. Postaci nie posiadają swojej tożsamości, tworzą tłum ludzi, o których niewiele wiemy. Być może autorka chciała nawiązać do ofiar wojennych, na terenie Cytadeli znajduje się kilka cmentarzy, na których spoczywają m.in. ofiary powstania styczniowego i wielkopolskiego. Autorka mogła także chcieć nawiązać do Poznańskiego Czerwca, pierwszego w PRL-u strajku generalnego (rdza figur nawiązywałaby do rdzy fabrycznej i metalu). 112 figur Magdaleny Abakanowicz pokazuje także współczesnego człowieka, który zmierza gdzieś przed siebie, w nieokreślonym kierunku, pozostając w tłumie innych nierozpoznanym. Rzeźba wywołuje bardzo przygnębiające wrażenie, przez to, że nie jest jednoznaczna w swoich zamiarach, generuje więcej pytań niż odpowiedzi i zachęca do samodzielnego wydobywania i nadawania znaczeń dziełu.
Praca Magdaleny Abakanowicz to ogromna, plenerowa instalacja, na którą składa się 112 odlanych z żeliwa, dwumetrowych figur. Umieszczona na planie prostokąta zdecydowanie odcina się na tle otaczającej ją zieleni trawnika. Postacie przypominają ludzi, jednak nie mają głów, są tylko poustawianymi w różnych stronach ogromnymi ludzkimi posturami. Rzeźby są ustawione dość swobodnie względem siebie, umożliwiają zwiedzającym przechadzanie się pomiędzy nimi.
Jednym z najwyraźniejszych elementów tej instalacji jest brak głowy. Do tego też nawiązuje tytuł rzeźby - „Nierozpoznani”. Postaci nie posiadają swojej tożsamości, tworzą tłum ludzi, o których niewiele wiemy. Być może autorka chciała nawiązać do ofiar wojennych, na terenie Cytadeli znajduje się kilka cmentarzy, na których spoczywają m.in. ofiary powstania styczniowego i wielkopolskiego. Autorka mogła także chcieć nawiązać do Poznańskiego Czerwca, pierwszego w PRL-u strajku generalnego (rdza figur nawiązywałaby do rdzy fabrycznej i metalu).
112 figur Magdaleny Abakanowicz pokazuje także współczesnego człowieka, który zmierza gdzieś przed siebie, w nieokreślonym kierunku, pozostając w tłumie innych nierozpoznanym. Rzeźba wywołuje bardzo przygnębiające wrażenie, przez to, że nie jest jednoznaczna w swoich zamiarach, generuje więcej pytań niż odpowiedzi i zachęca do samodzielnego wydobywania i nadawania znaczeń dziełu.