Analiza i interpretacja wiersza Zygmunta Krasińskiego pt: " Znów żegnam Ciebie" (Do Delefiny Potockiej)
ania2806
Dedykacja: wiersz powstał w Neapolu 14 lutego 1839 roku, jest dedykowany Delfinie Potockiej. Delfina z Komarów Potocka, hrabina, nieszczęśliwa w małżeństwie z hrabią Mieczysławem Potockim. Była wytworną damą, ozdobą salonów, uzdolniona artystycznie stała się legendą polskiego romantyzmu. Geneza" w ciągu kilku tygodni pobytu w Neapolu zrodziła sie wielka miłośc poety do delfiny. 15 lutego 1839 roku Krasiński wraz z ojcem opuscil neapol i udał się do Rzymu. temat wiersza: romantyczna miłość tresc: w utworze podmiot liryczny ubolewa ze zaledwie sie poznali a on juz musi pozegnać ukohaną. Wydaje mu sie ze znaja się i kochają juz od dawna, od wieków. obawia sie ze módłby juz nigdy więcej jej nie zobaczyć. Tymaczasem wyjeżdżająć pozostawia ja sama zmartwioną. Przyrównują ja do Juli z dramatu Szkspira ''Jak senna Julia sama jedna w grobie" Gdyby jeszcze wiedzail ze nie ebdzie pogrążona w smutku rozpaczy mógły sie z tym pogodzić "płakałbym jeszcze lecz mniej gorzko" Choć jego rozpacz jest ogromna z oczu nie płyną łzy, gdyz płacze ''łzą serca, cos skryta głeboko" lecz serce pali i truje na wieki" nikt oprócz boga nie dostrzeze żalu. Analiza utwor sklada sie z trzech zwrotek o róznej liczbie wersów pierwsza liczy 6 druga 24 trzecia 8. Srodki artystycze: wykrzyknienia ''Temu co czuje nie szukaj imienia" porównanie Jak senna Julia...' epitety "dzien biały" "noc ciemna" metafora ''....ciernie w wiencu twego czoła"
Geneza" w ciągu kilku tygodni pobytu w Neapolu zrodziła sie wielka miłośc poety do delfiny. 15 lutego 1839 roku Krasiński wraz z ojcem opuscil neapol i udał się do Rzymu.
temat wiersza: romantyczna miłość
tresc: w utworze podmiot liryczny ubolewa ze zaledwie sie poznali a on juz musi pozegnać ukohaną. Wydaje mu sie ze znaja się i kochają juz od dawna, od wieków. obawia sie ze módłby juz nigdy więcej jej nie zobaczyć. Tymaczasem wyjeżdżająć pozostawia ja sama zmartwioną. Przyrównują ja do Juli z dramatu Szkspira ''Jak senna Julia sama jedna w grobie" Gdyby jeszcze wiedzail ze nie ebdzie pogrążona w smutku rozpaczy mógły sie z tym pogodzić "płakałbym jeszcze lecz mniej gorzko" Choć jego rozpacz jest ogromna z oczu nie płyną łzy, gdyz płacze ''łzą serca, cos skryta głeboko" lecz serce pali i truje na wieki" nikt oprócz boga nie dostrzeze żalu. Analiza utwor sklada sie z trzech zwrotek o róznej liczbie wersów pierwsza liczy 6 druga 24 trzecia 8. Srodki artystycze: wykrzyknienia ''Temu co czuje nie szukaj imienia" porównanie Jak senna Julia...' epitety "dzien biały" "noc ciemna" metafora ''....ciernie w wiencu twego czoła"