a) Z terminem tym spotykamy się od VI w. p.n.e., a łączy się go z nazwiskiem Klejetnesa. Z nim bowiem jest związany termin demokracja, od demos ,,lud” i kratos ,,władza”, czyli ,,władza ludu”. Zasadniczym elementem systemu stały się: Zgromadzenie Ludowe, Rada Pięciuset, rozumiana jako rząd, ora rada przysięgłych. W pracach tych instytucji miał prawo brać udział każdy wolny obywatel Aten. Ustrój demokracji ateńskiej ostatecznie wykształcił się w II połowie V w p.n.e. za czasów rządów Peryklesa, który przez kilkanaście lat pełnił urząd stratega. Warto zaznaczyć, że w Atenach, w połowie V w p.n.e. mieszkało około 300 tys. Ludzi, z czego prawa obywatelskie miało 45 tys. Praw obywatelskich nie mieli: cudzoziemcy, niewolnicy i kobiety. Jeden z największych filozofów greckich, Platon, w swojej klasyfikacji ustrojów demokratycznych umieszczał bardzo nisko w hierarchii wartości, tuż przed tyranią. Dla niego była ona władzą tłumu (pospólstwa), które kierowało się nie dobrem państwa, ale dobrem własnym. Jego klasyfikacja ustrojów, od najlepszego do najgorszego, wyglądała następująco: 1. timokracja – rządy odważnych 2. oligarchia – rządy bogatych 3. demokracja – rządy tłumu 4. tyrania – rządy tyrana
b) Zgromadzenie ludowe, w starożytności jeden z podstawowych organów władzy państwowej, w zakres jego kompetencji wchodził wybór urzędników i ustawodawstwo. Zgromadzenie ludowe posiadało rozmaite formy; w starozytnych Atenach, inaczej eklezja, istniało już w VII w. p.n.e. Uczestniczyli w nim wszyscy obywatele, którzy ukończyli 20 lat. Decydowało o wszystkich ważnych sprawach państwowych, mogło odwoływać urzędników, dokonywało sądów w sprawach przestępstw przeciwko państwu, mogło skazywać na wygnanie osoby zagrażające demokracji ateńskiej.
a) Z terminem tym spotykamy się od VI w. p.n.e., a łączy się go z nazwiskiem Klejetnesa. Z nim bowiem jest związany termin demokracja, od demos ,,lud” i kratos ,,władza”, czyli ,,władza ludu”. Zasadniczym elementem systemu stały się: Zgromadzenie Ludowe, Rada Pięciuset, rozumiana jako rząd, ora rada przysięgłych. W pracach tych instytucji miał prawo brać udział każdy wolny obywatel Aten. Ustrój demokracji ateńskiej ostatecznie wykształcił się w II połowie V w p.n.e. za czasów rządów Peryklesa, który przez kilkanaście lat pełnił urząd stratega. Warto zaznaczyć, że w Atenach, w połowie V w p.n.e. mieszkało około 300 tys. Ludzi, z czego prawa obywatelskie miało 45 tys. Praw obywatelskich nie mieli: cudzoziemcy, niewolnicy i kobiety. Jeden z największych filozofów greckich, Platon, w swojej klasyfikacji ustrojów demokratycznych umieszczał bardzo nisko w hierarchii wartości, tuż przed tyranią. Dla niego była ona władzą tłumu (pospólstwa), które kierowało się nie dobrem państwa, ale dobrem własnym. Jego klasyfikacja ustrojów, od najlepszego do najgorszego, wyglądała następująco:
1. timokracja – rządy odważnych
2. oligarchia – rządy bogatych
3. demokracja – rządy tłumu
4. tyrania – rządy tyrana
b) Zgromadzenie ludowe, w starożytności jeden z podstawowych organów władzy państwowej, w zakres jego kompetencji wchodził wybór urzędników i ustawodawstwo. Zgromadzenie ludowe posiadało rozmaite formy; w starozytnych Atenach, inaczej eklezja, istniało już w VII w. p.n.e. Uczestniczyli w nim wszyscy obywatele, którzy ukończyli 20 lat. Decydowało o wszystkich ważnych sprawach państwowych, mogło odwoływać urzędników, dokonywało sądów w sprawach przestępstw przeciwko państwu, mogło skazywać na wygnanie osoby zagrażające demokracji ateńskiej.