Ad.1 wyjasnij w jaki sposob choroby zakazne moga sie przenosic z matki na dziecko podaj przyklady choroob szczególnie niebezpiecznych dla rozwijajacego sie plodu.
ad.2 wymien zachowania które zwiekszaja ryzyko zachorowania na raka .
ad.3 uzasadnij stwierdzenie ze wzrost liczby ludnosci i latwosci przemieszczania sie ludzi oraz masowe przewazanie produktow spozywczych sprzyjaja epidemia
ad.2 wymien zachowania które zwiekszaja ryzyko zachorowania na raka .
ad.3 uzasadnij stwierdzenie ze wzrost liczby ludnosci i latwosci przemieszczania sie ludzi oraz masowe przewazanie produktow spozywczych sprzyjaja epidemia
poprzez łożysko z krwią matki do krwi dziecka mogą wędrować np wirusy tych chorób
podaj przyklady choroob szczególnie niebezpiecznych dla rozwijajacego sie plodu.
różyczka jest chyba najbardziej niebezpieczna, nie wiem czy to mozna zaliczyc jako choroby ale alkocholizm i papierosy tez wplywaja na to, grozna moze byc nawet zwykła grypa.
ad.2 wymien zachowania które zwiekszaja ryzyko zachorowania na raka .
- stresujący tryb życia
-palenie papierosów
-przebywanie w zanieczyszczonym środowisku
ad.3 uzasadnij stwierdzenie ze wzrost
liczby ludnosci i latwosci przemieszczania sie ludzi oraz masowe przewazanie produktow spozywczych sprzyjaja epidemia
to prawda, bo gdy dany produkt będzie czymś zarazony to zanim dotrze on do celu to wiele ludzi bedzie miec z nim kontakt i wszyscy sie zarazą.
Niektóre ż tych groźnych w życiu płodowym drobnoustrojów u starszych dzieci lub dorosłych powodują jedynie banalne choroby, a czasami nawet bezobjawowe infekcje. Jeśli jednak dostaną się do rozwijającego się w macicy dziecka, mogą spowodować poważne wady rozwojowe, prowadzące niekiedy do poronienia lub obumarcia płodu. Zakres tych uszkodzeń w dużym stopniu zależy od okresu ciąży, w którym doszło do zakażenia. Ryzyko powstania poważnych wad jest największe podczas pierwszych trzech miesięcy, gdy formują się wszystkie narządy płodu, maleje zaś wraz z upływem czasu trwania ciąży. Zakażenia matki w późniejszym jej okresie mogą być przyczyną wrodzonych infekcji u noworodków.
Toksoplazmoza
Toksoplazmoza jest chorobą powodowaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii, pasożytującego zazwyczaj u kotów, bydła, koni, świń, ptaków i innych zwierząt.
Najczęściej do zakażenia dochodzi przez spożycie surowego zakażonego mięsa lub przez kontakt z odchodami chorego kota. Choroba zazwyczaj przebiega łagodnie, z niewielką gorączką, osłabieniem, powiększeniem węzłów chłonnych - przypomina lekką grypę. Po jej ustąpieniu pozostaje odporność, którą zapewniają wytworzone przez organizm specyficzne przeciwciała przeciwko temu pierwotniakowi. Badanie ich poziomu i rodzaju pozwala określić stopień uodpornienia na tę chorobę lub też rozpoznać istniejące właśnie aktywne zakażenie.
Toksoplazmoza nabyta w dzieciństwie lub dorosłym życiu jest całkowicie niegroźna. Fatalne następstwa ma natomiast zakażenie w życiu płodowym, czyli toksoplazmoza wrodzona. Zależnie od wieku ciąży, w którym doszło do zakażenia, może dojść do zajęcia ośrodkowego układu nerwowego z następstwami w postaci wodogłowia, zwapnień mózgowych oraz opóźnień w rozwoju umysłowym i ruchowym. Zakażenie toksoplazmozą może też być przyczyną poronienia lub obumierania płodu.
Toxoplasma gondii - pierwotniak powodujący poważne komplikacje w ciąży.
Toksoplazmoza nabyta w dzieciństwie lub w czasie dorosłości jest niegroźną, często bezobjawową infekcją. Toksoplazmoza wrodzona to choroba powstała na skutek zakażenia płodu wewnątrz macicy, będąca przyczyną poważnych powikłań: wad wrodzonych, poronień i obumarcia płodu.
Należy podkreślić, że zakażenie płodu następuje tylko wówczas, gdy u matki dokonało się ono podczas ciąży. W następnych ciążach, wskutek wytworzonej u matki odporności, płód nie jest zagrożony.
By uchronić się przed tragicznymi następstwami zakażenia toksoplazmozą, przed planowaną ciążą lub na jej początku należy wykonać badanie poziomu odpowiednich przeciwciał w surowicy krwi. Jeśli ich poziom wskazuje na istniejącą odporność po przebytej niegdyś chorobie, można spać spokojnie. Jeśli jednak kobieta nie jest uodporniona na toksoplazmozę, nie musi od razu wyrzucać niewinnego kota z domu. Wystarczy opiekę nad nim przekazać innym domownikom, myć ręce po każdym kontakcie ze zwierzęciem i przed jedzeniem oraz bezwzględnie zrezygnować z jedzenia surowego lub nie dogotowanego mięsa (tatara i krwistych befsztyków).
W razie stwierdzenia zakażenia matki w czasie ciąży konieczna jest dokładna diagnostyka płodu. Nie zawsze bowiem dochodzi do jego zakażenia. Diagnostyka obejmuje badania USG oraz badania płynu owodniowego i krwi płodu. Decyzję o dalszych losach ciąży można podjąć dopiero po uzyskaniu wszelkich danych na temat stanu płodu. Jeśli ciąża ma być kontynuowana pomimo istniejącego zakażenia, konieczne jest leczenie odpowiednimi antybiotykami.
Różyczka
Różyczka jest łagodną chorobą wirusową wieku dziecięcego, objawiającą się gorączką i wysypką. Większość ludzi przechodzi ją w dzieciństwie bez żadnych powikłań. Od niedawna został wprowadzony obowiązek szczepienia dziewcząt w wieku szkolnym przeciw różyczce, niezależnie od przebycia tej choroby. Ma to na celu wykluczenie zakażenia kobiety w czasie ciąży, które może mieć katastrofalny wpływ na dziecko. Zakażenie wrodzone może prowadzić do rozwoju wielu wad wrodzonych, do których między innymi należą:
głuchota, wady narządu wzroku, serca, opóźnienia w rozwoju psychicznym.
Ryzyko przejścia zakażenia z matki na płód jest najmniejsze w początkach ciąży i rośnie wraz z jej upływem. Jednocześnie jednak ryzyko powstania poważnych wad rozwojowych istnieje tylko w początkowych miesiącach (prawdopodobnie tylko do 17. tygodnia).Nie ma skutecznego leczenia przeciwwirusowego, zapobiegającego rozwojowi różyczki wrodzonej. Immunoglobulina, podawana nie uodpornionym kobietom w ciąży po kontakcie z chorym na różyczkę, nie pozwala całkowicie wyeliminować krążących we krwi wirusów, a jedynie niekiedy zmniejsza ich liczbę. Decyzję co do dalszych losów ciąży należy rozważyć po uzyskaniu wszelkich danych dotyczących stanu płodu. Dostępne techniki diagnostyczne nie pozwalają jednak jednoznacznie określić występowania wad i ich nasilenia.
Kobieta, która nie jest uodporniona na toksoplazmozę, powinna unikać kontaktu z kotem i starannie myć ręce przed jedzeniem.
Wysypka w różyczce ma charakter delikatnych, różowych plamek, zaczyna się na twarzy i szyi, a następnie przechodzi na tułów i kończyny. Utrzymuje się przez 2-3 dni.
Cytomegalia
Wirus wywołujący cytomegalię występuje bardzo powszechnie, przenosi się przez bliski kontakt z zakażoną osobą, a także przez krew i inne wydzieliny. Bardzo często występuje u małych dzieci, zwłaszcza uczęszczających do żłobków i przedszkoli. Stwarza to pewne ryzyko zakażenia dla pracownic tych instytucji. Infekcje są zwykle bezobjawowe lub z objawami podobnymi do lekkiej grypy: gorączką, bólem mięśni i gardła. Łagodny przebieg choroby utrudnia jej rozpoznanie. Nie istnieje dotąd szczepionka ani też skuteczny lek przeciwko wirusowi cytomegalii. Przebycie choroby nie chroni w pełni przed powtórnym zakażeniem, jednakże w czasie ciąży najgroźniejsze jest zakażenie po raz pierwszy. Wszystkie te czynniki sprawiają, że problem jest równie powszechny, co niedoceniany. Cytomegalia jest głównym czynnikiem sprawczym zakażeń wrodzonych, a także najczęstszą spośród zakaźnych przyczyn upośledzeń umysłowych i głuchoty. Zakażenie na początku ciąży może również powodować inne wady wrodzone, późniejsze zaś - ciężkie wrodzone infekcje noworodka. Zależność ta nie jest jednak tak jasna, jak w przypadku różyczki.
2.niestety nie wiem ;/
3.niestety nie mam ;(
poszukaj gdzieś w necie itp.
Niektóre ż tych groźnych w życiu płodowym drobnoustrojów u starszych dzieci lub dorosłych powodują jedynie banalne choroby, a czasami nawet bezobjawowe infekcje. Jeśli jednak dostaną się do rozwijającego się w macicy dziecka, mogą spowodować poważne wady rozwojowe, prowadzące niekiedy do poronienia lub obumarcia płodu. Zakres tych uszkodzeń w dużym stopniu zależy od okresu ciąży, w którym doszło do zakażenia. Ryzyko powstania poważnych wad jest największe podczas pierwszych trzech miesięcy, gdy formują się wszystkie narządy płodu, maleje zaś wraz z upływem czasu trwania ciąży. Zakażenia matki w późniejszym jej okresie mogą być przyczyną wrodzonych infekcji u noworodków.
Toksoplazmoza
Toksoplazmoza jest chorobą powodowaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii, pasożytującego zazwyczaj u kotów, bydła, koni, świń, ptaków i innych zwierząt.
Najczęściej do zakażenia dochodzi przez spożycie surowego zakażonego mięsa lub przez kontakt z odchodami chorego kota. Choroba zazwyczaj przebiega łagodnie, z niewielką gorączką, osłabieniem, powiększeniem węzłów chłonnych - przypomina lekką grypę. Po jej ustąpieniu pozostaje odporność, którą zapewniają wytworzone przez organizm specyficzne przeciwciała przeciwko temu pierwotniakowi. Badanie ich poziomu i rodzaju pozwala określić stopień uodpornienia na tę chorobę lub też rozpoznać istniejące właśnie aktywne zakażenie.
Toksoplazmoza nabyta w dzieciństwie lub dorosłym życiu jest całkowicie niegroźna. Fatalne następstwa ma natomiast zakażenie w życiu płodowym, czyli toksoplazmoza wrodzona. Zależnie od wieku ciąży, w którym doszło do zakażenia, może dojść do zajęcia ośrodkowego układu nerwowego z następstwami w postaci wodogłowia, zwapnień mózgowych oraz opóźnień w rozwoju umysłowym i ruchowym. Zakażenie toksoplazmozą może też być przyczyną poronienia lub obumierania płodu.
Toxoplasma gondii - pierwotniak powodujący poważne komplikacje w ciąży.
Toksoplazmoza nabyta w dzieciństwie lub w czasie dorosłości jest niegroźną, często bezobjawową infekcją. Toksoplazmoza wrodzona to choroba powstała na skutek zakażenia płodu wewnątrz macicy, będąca przyczyną poważnych powikłań: wad wrodzonych, poronień i obumarcia płodu.
Należy podkreślić, że zakażenie płodu następuje tylko wówczas, gdy u matki dokonało się ono podczas ciąży. W następnych ciążach, wskutek wytworzonej u matki odporności, płód nie jest zagrożony.
By uchronić się przed tragicznymi następstwami zakażenia toksoplazmozą, przed planowaną ciążą lub na jej początku należy wykonać badanie poziomu odpowiednich przeciwciał w surowicy krwi. Jeśli ich poziom wskazuje na istniejącą odporność po przebytej niegdyś chorobie, można spać spokojnie. Jeśli jednak kobieta nie jest uodporniona na toksoplazmozę, nie musi od razu wyrzucać niewinnego kota z domu. Wystarczy opiekę nad nim przekazać innym domownikom, myć ręce po każdym kontakcie ze zwierzęciem i przed jedzeniem oraz bezwzględnie zrezygnować z jedzenia surowego lub nie dogotowanego mięsa (tatara i krwistych befsztyków).
W razie stwierdzenia zakażenia matki w czasie ciąży konieczna jest dokładna diagnostyka płodu. Nie zawsze bowiem dochodzi do jego zakażenia. Diagnostyka obejmuje badania USG oraz badania płynu owodniowego i krwi płodu. Decyzję o dalszych losach ciąży można podjąć dopiero po uzyskaniu wszelkich danych na temat stanu płodu. Jeśli ciąża ma być kontynuowana pomimo istniejącego zakażenia, konieczne jest leczenie odpowiednimi antybiotykami.
Różyczka
Różyczka jest łagodną chorobą wirusową wieku dziecięcego, objawiającą się gorączką i wysypką. Większość ludzi przechodzi ją w dzieciństwie bez żadnych powikłań. Od niedawna został wprowadzony obowiązek szczepienia dziewcząt w wieku szkolnym przeciw różyczce, niezależnie od przebycia tej choroby. Ma to na celu wykluczenie zakażenia kobiety w czasie ciąży, które może mieć katastrofalny wpływ na dziecko. Zakażenie wrodzone może prowadzić do rozwoju wielu wad wrodzonych, do których między innymi należą:
głuchota, wady narządu wzroku, serca, opóźnienia w rozwoju psychicznym.
Ryzyko przejścia zakażenia z matki na płód jest najmniejsze w początkach ciąży i rośnie wraz z jej upływem. Jednocześnie jednak ryzyko powstania poważnych wad rozwojowych istnieje tylko w początkowych miesiącach (prawdopodobnie tylko do 17. tygodnia).Nie ma skutecznego leczenia przeciwwirusowego, zapobiegającego rozwojowi różyczki wrodzonej. Immunoglobulina, podawana nie uodpornionym kobietom w ciąży po kontakcie z chorym na różyczkę, nie pozwala całkowicie wyeliminować krążących we krwi wirusów, a jedynie niekiedy zmniejsza ich liczbę. Decyzję co do dalszych losów ciąży należy rozważyć po uzyskaniu wszelkich danych dotyczących stanu płodu. Dostępne techniki diagnostyczne nie pozwalają jednak jednoznacznie określić występowania wad i ich nasilenia.
Kobieta, która nie jest uodporniona na toksoplazmozę, powinna unikać kontaktu z kotem i starannie myć ręce przed jedzeniem.
Wysypka w różyczce ma charakter delikatnych, różowych plamek, zaczyna się na twarzy i szyi, a następnie przechodzi na tułów i kończyny. Utrzymuje się przez 2-3 dni.
Cytomegalia
Wirus wywołujący cytomegalię występuje bardzo powszechnie, przenosi się przez bliski kontakt z zakażoną osobą, a także przez krew i inne wydzieliny. Bardzo często występuje u małych dzieci, zwłaszcza uczęszczających do żłobków i przedszkoli. Stwarza to pewne ryzyko zakażenia dla pracownic tych instytucji. Infekcje są zwykle bezobjawowe lub z objawami podobnymi do lekkiej grypy: gorączką, bólem mięśni i gardła. Łagodny przebieg choroby utrudnia jej rozpoznanie. Nie istnieje dotąd szczepionka ani też skuteczny lek przeciwko wirusowi cytomegalii. Przebycie choroby nie chroni w pełni przed powtórnym zakażeniem, jednakże w czasie ciąży najgroźniejsze jest zakażenie po raz pierwszy. Wszystkie te czynniki sprawiają, że problem jest równie powszechny, co niedoceniany. Cytomegalia jest głównym czynnikiem sprawczym zakażeń wrodzonych, a także najczęstszą spośród zakaźnych przyczyn upośledzeń umysłowych i głuchoty. Zakażenie na początku ciąży może również powodować inne wady wrodzone, późniejsze zaś - ciężkie wrodzone infekcje noworodka. Zależność ta nie jest jednak tak jasna, jak w przypadku różyczki.