A wiéc muszé napisac cos o Pompejach ale niewiem co ..;P z gory dziekujeee
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Miasto Pompeje (Pompeja) położone ok. 20km na południowy wschód od dzisiejszego Neapolu, w I wieku n.e. przeżywało rozwój. Port zapewniał mieszkańcom zyski z handlu, wielu bogatych Rzymian miało tu swoje luksusowe rezydencje. Silne trzęsienie ziemi w 62 roku zniszczyło znaczną część miasta. Było ono jeszcze w trakcie odbudowy, kiedy w 79 roku wybuch pobliskiego Wulkanu Wezuwiusza (do dziś czynnego i groźnego) pokrył miasto kilkumetrową warstwą wulkanicznego pyłu. Zniszczenie Pompejów (a także położonego niedaleko Herkulanum) spowodowało śmierć wielu mieszkańców, ale jednocześnie sprawiło, że do dziś przechowało się wiele cennych zabytków architektury i kultury materialnej starożytnych Rzymian. W wyniku prowadzonych od połowy XVIII wieku orac wykopaliskowych odkryto zachowane w całości, prawie nietknięte domy bogatych urzędników imperium wraz z malowidłami pokrywającymi ściany tych domów, a także sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku. Znaleziska te pozwalają nam dokładnie wyobrazić sobie życie codzienne w antycznym Rzymie.
Licze na naj . Jeśli chcesz to moge to skrócić jeśli jest za długie
Pompeje, dawn. Pompeja (łac. Pompeii, wł. Pompei) – jedno z trzech miast rzymskich w prowincji cesarskiej Italia (obecne Włochy), które 24 sierpnia 79 roku n.e. zniszczył wybuch wulkanu Wezuwiusz. Popiół wulkaniczny, który zasypał Pompeje, doskonale zakonserwował budowle i przedmioty, co pozwoliło dość dokładnie poznać wygląd rzymskiego miasta średniej wielkości i życie jego mieszkańców. Ruiny Pompejów położone są w regionie Kampania, około 20 km na południowy wschód od Neapolu. Innymi miastami, które zostały wtedy zniszczone były Stabie i Herkulanum.
Miasto zostało założone w VII w. p.n.e. przez Osków, następnie było kontrolowane przez Greków, później (od 525 p.n.e. do 474 p.n.e.) Etrusków. W czasach oskijskich lub etruskich miasto zostało otoczone murami obronnymi. Pod koniec V wieku p.n.e. zostały zdobyte przez Samnitów. Pod koniec IV wieku p.n.e. Pompeje zawarły z Rzymem układ sojuszniczy, który zobowiązywał je do pomocy militarnej, ale pozostawiał Pompejańczykom autonomię, własne urzędy i język.
Pomiędzy IV i I wiekiem p.n.e. miasto było samorządne, posiadało także tradycyjne samnickie urzędy z mediss toutiksem jako najwyższym urzędnikiem. W III i II wieku p.n.e. miasto przeżywało okres dynamicznego rozwoju, będąc jednym z najważniejszych portów w regionie, obsługiwało Nolę i Nucerię. W rękach pompejańskich znajdowało się także ujście żeglownej rzeki Sarnus. Miasto i jego okolice było położone na żyznych ziemiach, gdzie uprawiano winorośl, oliwki i zboża. W II wieku p.n.e. nastąpił znaczny rozwój miasta w kierunku północnym i wschodnim oraz przebudowa centralnych części miasta i budowli reprezentacyjnych położonych przy forum. Liczba ważnych i reprezentacyjnych budowli oraz ich wielkość pozwoliły Pompejom zdystansować pod tym względem ówczesny Rzym.
W wojnie sprzymierzeńczej Pompeje stanęły, w 89 roku p.n.e., po stronie miast italskich, miasto musiało odegrać znaczącą rolę w wojnie ponieważ było wymieniane wśród tych ośrodków, które zbuntowały się jako pierwsze. Appian z Aleksandrii wspomina też o walkach prowadzonych w regionie Pompejów przez Sullę, zaś Wellejusz Paterkulus wspomina oblężenie miasta, brak natomiast archeologicznych śladów zdobycia miasta w boju. Po zakończeniu wojny zostało pozbawione wszelkich praw i przekształcone w 80 roku p.n.e. w rzymską kolonię wojskową "Colonia Veneria Cornelia Pompeianorum". Kolonie sullańskie były ustanawiane tylko w najbardziej wrogich ze zdobytych miast italskich. Przez ponad dwadzieścia lat rdzenni mieszkańcy byli pozbawieni większości praw obywatelskich i dyskryminowani na rzecz kolonistów, rekrutowanych wśród weteranów wojska Sulli.