Już pierwsi filozofowie, żeby zrozumieć naturę i sens istnienia, szukali odpowiedzi wśród żywiołów, w których dopatrywali się początku wszystkiego. Człowiek powinien poszukiwać wzorców życia w sztuce i naturze. Są to dwa nieodłączne elementy naszego życia, które przeplatają się ze sobą. Nie jednokrotnie też wielcy literaci nawiązywali to tych, że motywów udowadniając ich istotność. Pascal, podkreślając kruchość człowieka, określał go jako trzcinę najwątlejszą w przyrodzie, ale trzcinę myśląca. Z kolei Machiavelli formułując swoją teorię używa porównań do zwierząt (trzeba być lisem i lwem). Również Orzeszkowa w Gloria Victis podkreśla rolę natury jako świadka, który jest najbardziej obiektywny. Podczas zastanawiania się nad dokonywanymi przez nas wyborami warto więc odnosić się do tego co nas otacza, czego życie jest dłuższe od nas i tego co nie kieruje się ludzkimi zawiłościami i intrygami. Nie znaczy to jednak, że przyroda i sztuka są stałe i jednakie w swoim bycie. Tak samo jak ludzie odznaczają się one nieprzewidywalnością i często niosą ze sobą niebezpieczeństwo i zmiany.
Verified answer
Odpowiedź:
Już pierwsi filozofowie, żeby zrozumieć naturę i sens istnienia, szukali odpowiedzi wśród żywiołów, w których dopatrywali się początku wszystkiego. Człowiek powinien poszukiwać wzorców życia w sztuce i naturze. Są to dwa nieodłączne elementy naszego życia, które przeplatają się ze sobą. Nie jednokrotnie też wielcy literaci nawiązywali to tych, że motywów udowadniając ich istotność. Pascal, podkreślając kruchość człowieka, określał go jako trzcinę najwątlejszą w przyrodzie, ale trzcinę myśląca. Z kolei Machiavelli formułując swoją teorię używa porównań do zwierząt (trzeba być lisem i lwem). Również Orzeszkowa w Gloria Victis podkreśla rolę natury jako świadka, który jest najbardziej obiektywny. Podczas zastanawiania się nad dokonywanymi przez nas wyborami warto więc odnosić się do tego co nas otacza, czego życie jest dłuższe od nas i tego co nie kieruje się ludzkimi zawiłościami i intrygami. Nie znaczy to jednak, że przyroda i sztuka są stałe i jednakie w swoim bycie. Tak samo jak ludzie odznaczają się one nieprzewidywalnością i często niosą ze sobą niebezpieczeństwo i zmiany.
Wyjaśnienie: