Streszczenie ksiązki Janusza Korczaka Jak kochać dziecko ! Na juutrrooo ; / !!!!
DiamentoweSerce
W książce tej zostały opublikowane słynne dzieła Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita): Jak kochać dziecko (część Dziecko w rodzinie) oraz Prawo dziecka do szacunku. Książka ma być praktycznym, łatwo dostępnym, zwłaszcza dla studentów, źródłem zawierającym jedne z najważniejszych pedagogicznych utworów Starego Doktora.
3 votes Thanks 1
Zgłoś nadużycie!
Książka pt.:„Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie” zawiera wiele cennych porad , dotyczących wychowania dziecka, jak również zrozumienia wielu jego zachowań często dla nas nie zrozumiałych z powodu braku wiedzy pedagogicznej i psychologicznej. Cale wychowanie współczesne pragnie, by dziecko było wygodne, konsekwentne krok za krokiem, dąży by zniszczyć, uśpić wszystko co jest wolą i wolnością dziecka, hartem jego ducha, silą jego dążeń i zamierzeń. Przecież to nic innego jak wychowanie wpływa na kształtowanie się osobowości dziecka, jego systemu wartości, świata idei, postrzegania tego co dobre, a co złe. W teorii wychowania często zapominamy że powinniśmy uczyć dziecko nie tylko cenić prawdę, ale i rozpoznawać kłamstwo, nie tylko kochać ale i nie nawiedzić, nie tylko szanować, ale i pogardzać, nie tylko godzić się ale i oburzać, nie tylko ulegać, ale i buntować się. Ogólnie uważam, iż zdanie Janusza Korczaka, że „Jeśli podzielilibyśmy ludzkość na dorosłych i dzieci, a życie na dzieciństwo i dojrzałość, to tego dziecka na świecie i w życiu jest bardzo dużo. Tylko, że zapatrzeni we własną walkę, własną troskę, nie dostrzegamy go, jak dawniej nie dostrzegaliśmy kobiety, chłopa, ujarzmionych warstw i narodów” jest bardzo mądre. Często urządzamy się tak by nam dzieci najmniej przeszkadzały, najmniej domyślały się czym istotnie jesteśmy i co istotnie robimy.
Cale wychowanie współczesne pragnie, by dziecko było wygodne, konsekwentne krok za krokiem, dąży by zniszczyć, uśpić wszystko co jest wolą i wolnością dziecka, hartem jego ducha, silą jego dążeń i zamierzeń. Przecież to nic innego jak wychowanie wpływa na kształtowanie się osobowości dziecka, jego systemu wartości, świata idei, postrzegania tego co dobre, a co złe. W teorii wychowania często zapominamy że powinniśmy uczyć dziecko nie tylko cenić prawdę, ale i rozpoznawać kłamstwo, nie tylko kochać ale i nie nawiedzić, nie tylko szanować, ale i pogardzać, nie tylko godzić się ale i oburzać, nie tylko ulegać, ale i buntować się.
Ogólnie uważam, iż zdanie Janusza Korczaka, że „Jeśli podzielilibyśmy ludzkość na dorosłych i dzieci, a życie na dzieciństwo i dojrzałość, to tego dziecka na świecie i w życiu jest bardzo dużo. Tylko, że zapatrzeni we własną walkę, własną troskę, nie dostrzegamy go, jak dawniej nie dostrzegaliśmy kobiety, chłopa, ujarzmionych warstw i narodów” jest bardzo mądre. Często urządzamy się tak by nam dzieci najmniej przeszkadzały, najmniej domyślały się czym istotnie jesteśmy i co istotnie robimy.