NAPISZ NOTATKĘ O HENRYKU SIENKIEWICZU
w treści musi być:
-gdzie i kiedy się urodził i zmarł
-kim byli jego rodzice
-gdzie się uczył
-jakie były jego pierwsze prace zarobkowe
-najsłynniejsze książki i nagrody
-jakie były jego podróże
MIN. 3/4 STRONY
Za przyzwoitą notatke daje NAJ
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Henryk Sienkiewicz jest jednym z najbardziej wybitnych polskich pisarzy. Mężczyzna urodził się 5 maja 1846 roku, w szlacheckiej rodzinie zamieszkałej na Podlasiu. Chłopiec na wsi spędził pierwsze dwa lata swego życia. Szkołę gimnazjalną, tak jak i studia wyższe ukończył w Warszawie. W roku 1867 zaczął swoją działalność literacką, początkowo zaś pisał krytyki literackie, felietony na aktualne tematy oraz nowele. Po podróży do Ameryki talent Sienkiewicza rozpowszechnia się. W latach 1883-1888 ukazuje się Trylogia czyli „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „pan Wołodyjowski”. Ten wielki cykl powieści historycznych wywarł olbrzymi wpływ na społeczeństwo, bo chociaż przedstawiał czasy odległe – budził i podtrzymywał wolę oporu przeciw zaborcom. Pomimo ciężkich przeżyć osobistych Henryk Sienkiewicz wzbogacał swój talent. Powstają nowe wielkie powieści historyczne: Quo vadis (Dokąd idziesz 1896) i Krzyżacy (1900). Zyskał zaskakującą sławę, jego dzieła tłumaczone były na wiele języków. Do światowego rozgłosu pisarza przyczyniła się również Nagroda Nobla, przyznana mu za Quo vadis w roku 1905. Jeszcze wcześniej nagrodził Sienkiewicza naród polski. W roku 1900, na trzydziestolecie jego pracy literackiej, społeczeństwo ofiarowało mu jako dar narodowy – majątek Oblęgorek. Zmarł w Vevey w Szwajcarii dnia 15 listopada 1916 roku, okrywając żałobą cały naród. Po zakończeniu I Wojny Światowej sprowadzono zwłoki Sienkiewicza do ojczyzny i pochowano uroczyście w podziemiach katedry warszawskiej. Proszę :)
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta pochodzenia tatarskiego. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.
Henryk Sienkiewicz był kawalerem francuskiej Legii Honorowej i członkiem zagranicznym Serbskiej Akademii Nauk i Umiejętności.
Urodził się we wsi Wola Okrzejska w powiecie łukowskim w zubożałej rodzinie szlacheckiej, pieczętującej się herbem Oszyk, po mieczu wywodzącej się z Tatarów osiadłych na Litwie. Jego rodzicami byli Józef Sienkiewicz (1813–1896) i Stefania Sienkiewicz z domu Cieciszowska (1820–1873). Był jednym z sześciorga dzieci (cztery siostry i brat)[3]. Wola Okrzejska należała do babki pisarza, Felicjany Cieciszowskiej. Został ochrzczony w sąsiedniej miejscowości Okrzeja w kościele pw. św. Piotra i Pawła[4], w kościele ufundowanym przez prababkę pisarza. Rodzina z czasem przeniosła się do Grotek, potem do Wygnanowa, Potkanny koło Przytyka, następnie do Grabowców i Wężyczyna, by ostatecznie od roku 1861 zamieszkać w Warszawie.
Nowele
1872 Humoreski z teki Worszyłły
1875 Stary sługa
1876 Hania
1877 Selim Mirza
1877 Szkice węglem
1878 Janko Muzykant
1880 Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela
1880 Niewola tatarska
1880 Za chlebem – na jej podstawie powstało libretto do opery Konstantego Gorskiego
1880 Orso
1881 Latarnik
1882 Bartek Zwycięzca
1882 Jamioł
1889 Sachem
1889 Wspomnienie z Maripozy
Powieści[edytuj]
1872 Na marne
Trylogia:
Ogniem i mieczem (1884)
Potop (1886)
Pan Wołodyjowski (1888)
1891 Bez dogmatu
1894 Rodzina Połanieckich
1896 Quo vadis
1900 Krzyżacy
1906 Na polu chwały
1910 Wiry
1912 W pustyni i w puszczy