NIE WIESZ TO NIE PISZ ! Prosze musze to dzisiaj zrobic bo mama ma jutro urodziny a w niedziele mnie nie ma w domu a jezcze ksiazke musze przeczytac cala dzisiaj Wyobraz sobie ze adresatka otrzymala tekst wiersza. Przedstaw jej uczucia i przezycia w formie monologu wewnetrznego. Monolog wewnetrzny-to przedstawienie w dziele epickim myśli,uczuć i przeżyć bohatera. NIEPEWNOŚĆ Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; Jednakże gdy cię długo nie oglądam, Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam; I tęskniąc sobie zadaję pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu W myśli twojego odnowić obrazu? Jednakże nieraz czuję mimo chęci, Że on jest zawsze blisko mej pamięci. I znowu sobie powtarzam pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale, Abym przed tobą szedł wylewać żale; Idąc bez celu, nie pilnując drogi, Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi; I wchodząc sobie zadaję pytanie; Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie? Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił, Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił; Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem, Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem. I znowu sobie powtarzam pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Kiedy położysz rękę na me dłonie, Luba mię jakaś spokojność owionie, Zda się, że lekkim snem zakończę życie; Lecz mnie przebudza żywsze serca bicie, Które mi głośno zadaje pytanie: Czy to jest przyjaźń? czyli też kochanie? Kiedym dla ciebie tę piosenkę składał, Wieszczy duch mymi ustami nie władał; Pełen zdziwienia, sam się nie postrzegłem, Skąd wziąłem myśli, jak na rymy wbiegłem; I zapisałem na końcu pytanie: Co mię natchnęło? przyjaźń czy kochanie? Prosze nie kopiowac z innych stron chyba ze ktoś pozmienia. Ma być chociaz na polowe albo 3/4 strony w zeszycie. :)) Dzieki
Zupełnie nie wiem, co mam o tym myśleć. Nawet słowem się nie odezwał, a tu proszę: wiersz. No, mogę powiedzieć, że nawet mi się podoba. I jakoś serce mi żywiej bije. Wyobrażam sobie, że przychodzi zaprosić mnie na spacer. Nie, nie wyobrażaj sobie za dużo. Ale zaskoczenie. Chyba tęsknię. Sama się zastanawiam "czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie?" Szukam w moim sercu potwierdzenia jednej lub drugiej opcji i mam dylemat. Chciałabym przeżyć prawdziwą miłość, ale boję sie komplikacji. Przyjaźń jest bezpieczniejsza, ale nie spełnia wszystkich moich oczekiwań. Napisał. że gdy mnie nie widzi nie wzdycha, nie płacze. A ja bym tak chciała, żeby właśnie wzdychał, płakał i tęsknił za mną. Ja tęsknię. Dobrze, że napisał. Jest odważny. Ciekawe, czy odezwie się do mnie, gdy się spotkamy. Chciałabym usłyszeć, jak wypowiada moje imię.