W owych próbach sprawdza się właściwości redukujące substancji.
PRÓBA TROMMERA
Do świeżo strąconego wodorotlenku miedzi (II) - błękitny, galaretowaty osad - dodajemy badaną substancję i probówkę ogrzewamy. Jeśli wytrąci się ceglasto czerwony osad, znaczy, że substancja ma właściwości redukujące, gdyż miedź z II stopnia utlenienia zeszła na I, a dana substancja się utleniła. Jeśli substancja nie ma właściwości redukujących, można będzie zaobserwować powstanie czarnego osadu tlenku miedzi (II), który powstał pod wpływem termicznego rozkładu wodorotlenku.
PRÓBA TOLLENSA
Do amoniakalnego roztworu wodorotlenku srebra dodaje się badaną substancję, a następnie ogrzewa. Jeśli badana substancja ma właściwości redukujące, na szklanych ściankach probówki powinniśmy zauważyć osadzenie się lustra srebrnego, co świadczy o redukcji Ag+ do Ag na zerowym stopniu utlenienia.
Te dwie próby są charakterystyczne dla aldehydów i sacharydów, ulega im również kwas mrówkowy - HCOOH - ze względu na obecność grupy aldehydowej.
W owych próbach sprawdza się właściwości redukujące substancji.
PRÓBA TROMMERA
Do świeżo strąconego wodorotlenku miedzi (II) - błękitny, galaretowaty osad - dodajemy badaną substancję i probówkę ogrzewamy. Jeśli wytrąci się ceglasto czerwony osad, znaczy, że substancja ma właściwości redukujące, gdyż miedź z II stopnia utlenienia zeszła na I, a dana substancja się utleniła. Jeśli substancja nie ma właściwości redukujących, można będzie zaobserwować powstanie czarnego osadu tlenku miedzi (II), który powstał pod wpływem termicznego rozkładu wodorotlenku.
PRÓBA TOLLENSA
Do amoniakalnego roztworu wodorotlenku srebra dodaje się badaną substancję, a następnie ogrzewa. Jeśli badana substancja ma właściwości redukujące, na szklanych ściankach probówki powinniśmy zauważyć osadzenie się lustra srebrnego, co świadczy o redukcji Ag+ do Ag na zerowym stopniu utlenienia.
Te dwie próby są charakterystyczne dla aldehydów i sacharydów, ulega im również kwas mrówkowy - HCOOH - ze względu na obecność grupy aldehydowej.