W 1536 roku Hyde Park nabył w posiadanie Henryk VIII, który pozyskał je od mnichów z Opactwa Westminsterskiego. Później park był prywatnym terenem łowieckim Jakuba I. W 1637 roku Karol I zmienił jego naturę i park stał się miejscem publicznym[1].
Większość obiektów architektonicznych w parku została zaprojektowana w latach 20. XIX wieku przez Decimusa Burtona. Od XIX wieku park stał się popularnym miejscem spotkań towarzyskich i wydarzeń kulturalnych.
Speakers’ Corner
To właśnie przed parkiem, na rogu północno-wschodnim, znajduje się Marble Arch. Była to oryginalna brama Pałacu Buckingham zbudowana w 1827 roku. Okazała się jednak za wąska dla królewskiej karety i przeniesiono ją w obecne miejsce w roku 1851.
Miejscem, któremu nazwa Hyde Park zawdzięcza swoje potoczne znaczenie – jako forum dla swobodnego wypowiadania wszelkich poglądów w imię wolności słowa (pod warunkiem nieobrażania królowej) – jest Speakers’ Corner, położony w pobliżu Marble Arch. Jest to tradycyjne miejsce przemówień i debat (przemawiali tam m.in. Karol Marks i Włodzimierz Lenin), odbywających się zwłaszcza w niedzielne poranki.
Hyde Park jest też miejscem koncertów na wolnym powietrzu. Występowali tu m.in. The Rolling Stones (1969, 2013), King Crimson (1969), Pink Floyd (1970), Roy Harper (1971), The Who (1973), Queen (1976), Eric Clapton (1996), Bon Jovi (2003, 2011), Red Hot Chili Peppers (2004), Live 8 (2005), Depeche Mode (2006) i Madonna (2012).
Hyde Park, został otworzony dla mieszkańców w 1637 roku.
Jest jednym z największych królewskich parków Londynu, które są między sobą połączone, i które tworzą "zielone płuca" w centrum miasta.
Park jest znany ze względu na Speaker's Corner (miejsce, gdzie wszyscy mogą się swobodnie wypowiadać).
Park oferuje wiele atrakcji. Najciekawsze z miejsc parku to Speaker's Corner, ogród różany oraz Diana – nowoczesna fontanna powstała na cześć Księżnej Walii.
W 1536 roku Hyde Park nabył w posiadanie Henryk VIII, który pozyskał je od mnichów z Opactwa Westminsterskiego. Później park był prywatnym terenem łowieckim Jakuba I. W 1637 roku Karol I zmienił jego naturę i park stał się miejscem publicznym[1].
Większość obiektów architektonicznych w parku została zaprojektowana w latach 20. XIX wieku przez Decimusa Burtona. Od XIX wieku park stał się popularnym miejscem spotkań towarzyskich i wydarzeń kulturalnych.
Speakers’ Corner
To właśnie przed parkiem, na rogu północno-wschodnim, znajduje się Marble Arch. Była to oryginalna brama Pałacu Buckingham zbudowana w 1827 roku. Okazała się jednak za wąska dla królewskiej karety i przeniesiono ją w obecne miejsce w roku 1851.
Miejscem, któremu nazwa Hyde Park zawdzięcza swoje potoczne znaczenie – jako forum dla swobodnego wypowiadania wszelkich poglądów w imię wolności słowa (pod warunkiem nieobrażania królowej) – jest Speakers’ Corner, położony w pobliżu Marble Arch. Jest to tradycyjne miejsce przemówień i debat (przemawiali tam m.in. Karol Marks i Włodzimierz Lenin), odbywających się zwłaszcza w niedzielne poranki.
Hyde Park jest też miejscem koncertów na wolnym powietrzu. Występowali tu m.in. The Rolling Stones (1969, 2013), King Crimson (1969), Pink Floyd (1970), Roy Harper (1971), The Who (1973), Queen (1976), Eric Clapton (1996), Bon Jovi (2003, 2011), Red Hot Chili Peppers (2004), Live 8 (2005), Depeche Mode (2006) i Madonna (2012).
Odpowiedź:
Hyde Park, został otworzony dla mieszkańców w 1637 roku.
Jest jednym z największych królewskich parków Londynu, które są między sobą połączone, i które tworzą "zielone płuca" w centrum miasta.
Park jest znany ze względu na Speaker's Corner (miejsce, gdzie wszyscy mogą się swobodnie wypowiadać).
Park oferuje wiele atrakcji. Najciekawsze z miejsc parku to Speaker's Corner, ogród różany oraz Diana – nowoczesna fontanna powstała na cześć Księżnej Walii.
Mam pytanko mogłabym naj?