3. Interpretacia • Wyjaśnij, co twoim zdaniem autorzy chcieli przekazac w swoich tekstach. • Wyjaśnij, czy obydwa teksty w ten sam sposób tłumaczą opisywane zjawisko. Powiedz, czy autorzy obydwu tekstów sa pewni swoich ustaleń. • Ustal, czy historycy bezkrytycznie przyjmuja informacje zawarte w Starym Testamencie.
Księga Wyjścia z perspektywy religijnej i historycznej
1. Pierwszy tekst, czyli fragment biblijnej Księgi Wyjścia ma charakter religijny i jego głównym celem jest przekazanie prawdy teologicznej - historia ma pokazać, że Bóg czuwa nad Izraelitami i jest gotów im pomóc nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Drugi tekst odnosi się do wyjścia Izraelitów z Egiptu w sposób naukowy przedstawiając, że w rzeczywistości wydarzenia te znacząco różnią się od biblijnej historii, a być może nawet wcale nie miały miejsca.
2. Dla autora pierwszego tekstu nie mają znaczenia szczegóły geograficzne czy historyczne, gdyż nie to jest istotną tej opowieści. Jest on jednak pewien duchowego przekazu opowiadanej historii. Autor drugiego tekstu jest sceptyczny wobec opisu historii biblijnej i nie traktuje jej jako pełnoprawnego źródła historycznego, podkreślając jej religijne korzenie.
3. Historycy nie przyjmują bezkrytycznie informacji zawartych w Starym Testamencie, gdyż nie jest to źródło historyczne. Drugi tekst wyraźnie wskazuje, że płaszczyzn styku pomiędzy historiami biblijnymi a badaniami historycznymi jest niewiele, zaś historia i biblistyka to całkowicie rozłączne nauki.
Księga Wyjścia z perspektywy religijnej i historycznej
1. Pierwszy tekst, czyli fragment biblijnej Księgi Wyjścia ma charakter religijny i jego głównym celem jest przekazanie prawdy teologicznej - historia ma pokazać, że Bóg czuwa nad Izraelitami i jest gotów im pomóc nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Drugi tekst odnosi się do wyjścia Izraelitów z Egiptu w sposób naukowy przedstawiając, że w rzeczywistości wydarzenia te znacząco różnią się od biblijnej historii, a być może nawet wcale nie miały miejsca.
2. Dla autora pierwszego tekstu nie mają znaczenia szczegóły geograficzne czy historyczne, gdyż nie to jest istotną tej opowieści. Jest on jednak pewien duchowego przekazu opowiadanej historii. Autor drugiego tekstu jest sceptyczny wobec opisu historii biblijnej i nie traktuje jej jako pełnoprawnego źródła historycznego, podkreślając jej religijne korzenie.
3. Historycy nie przyjmują bezkrytycznie informacji zawartych w Starym Testamencie, gdyż nie jest to źródło historyczne. Drugi tekst wyraźnie wskazuje, że płaszczyzn styku pomiędzy historiami biblijnymi a badaniami historycznymi jest niewiele, zaś historia i biblistyka to całkowicie rozłączne nauki.
#SPJ1