Od 1918 roku w Związku Radzieckim wprowadzono przez J. Lenina komunizm wojenny. Polityka ta miała na celu zapewnienie wyżywienia Armii Czerwonej i głodującym miastom. W państwie zakazany był handel prywatny oraz narzucono reglamentację wszystkich artykułów spożywczych. Chłopi zmuszeni byli oddać państwu niemal całe zboże(mogli oczywiście zostawić część dla siebie i swojej rodziny, oraz na ponowne siewy). Lenin rzucił hasło:"Kto nie pracuje ten nie je" i w ten sposób ludzie zmuszeni byli do pracy. Komunizm wojenny okazał się jednak złym pomysłem. Chłopom coraz mniej zależało na wysokich plonach. Zbieranie zboża i wielka susza doprowadziła do straszliwego głogu. Gospodarka Rosji była w opłakanym stanie. Wiele tysięcy ludzi wędrowało po nękanym terrorem krajem poszukując jedzenia. Na wsi i w miastach wybuchały bunty rozpaczonej ludności. Produkcja przemysłowa spadła niemal do zera. Lenin chcąc utrzymać władze musiał wykazać się "elastycznością". W 1921 wprowadził Nową Politykę Ekonomiczną (NEP). Zezwolił na wolny handel, dopuścił na istnienie niewielkich przedsiębiorstw prywatnych, a przymusowe oddawanie zboża zastąpił podatkiem. NEP uratował radziecką gospodarkę co było sprzeczne z założeniami komunizmu. Po kilku latach gospodarka odzyskała dawną równowagę. Rząd radziecki zaczął walkę z analfabetyzmem. W 1920 było ich 56%, a już 19 lat później niecałe 13%. I tak 1921 roku skończył się czerwony kryzys.
Od 1918 roku w Związku Radzieckim wprowadzono przez J. Lenina komunizm wojenny. Polityka ta miała na celu zapewnienie wyżywienia Armii Czerwonej i głodującym miastom. W państwie zakazany był handel prywatny oraz narzucono reglamentację wszystkich artykułów spożywczych. Chłopi zmuszeni byli oddać państwu niemal całe zboże(mogli oczywiście zostawić część dla siebie i swojej rodziny, oraz na ponowne siewy). Lenin rzucił hasło:"Kto nie pracuje ten nie je" i w ten sposób ludzie zmuszeni byli do pracy. Komunizm wojenny okazał się jednak złym pomysłem. Chłopom coraz mniej zależało na wysokich plonach. Zbieranie zboża i wielka susza doprowadziła do straszliwego głogu. Gospodarka Rosji była w opłakanym stanie. Wiele tysięcy ludzi wędrowało po nękanym terrorem krajem poszukując jedzenia. Na wsi i w miastach wybuchały bunty rozpaczonej ludności. Produkcja przemysłowa spadła niemal do zera. Lenin chcąc utrzymać władze musiał wykazać się "elastycznością". W 1921 wprowadził Nową Politykę Ekonomiczną (NEP). Zezwolił na wolny handel, dopuścił na istnienie niewielkich przedsiębiorstw prywatnych, a przymusowe oddawanie zboża zastąpił podatkiem. NEP uratował radziecką gospodarkę co było sprzeczne z założeniami komunizmu. Po kilku latach gospodarka odzyskała dawną równowagę. Rząd radziecki zaczął walkę z analfabetyzmem. W 1920 było ich 56%, a już 19 lat później niecałe 13%. I tak 1921 roku skończył się czerwony kryzys.