1Wypisz wszystkie środki stylistyczne z tego fragmentu Iliada Homera.(Proszę o odpowiedź do dziś)
Może go jacyś sąsiedzi zamieszkujący wokoło Dręczą, a nikt go od zguby i od napaści nie broni. Ale i on, gdy o tobie, że jeszcze żyjesz, usłyszy, Radość ma w sercu i potem każdego dnia się spodziewa Syna miłego zobaczyć wracającego spod Troi. Mnie już pocieszyć nie zdoła nic, bo z mych synów walecznych W Troi rozległej zrodzonych żaden mi już nie pozostał. [...] Jeden, co z wszystkich mi został, osłaniał miasto i Trojan Ty go niedawno zabiłeś, Hektora, gdy swojej ojczyzny Bronił. Dla niego przybyłem dziś pod okręty Achajów, Aby wyzwolić go, okup przynosząc ci niezmierzony. Bogów uszanuj, Achillu, i miejże litość nade mną, Wspomnij o ojcu swym własnym. Jam jest godniejszy litości Nikt ze śmiertelnych nie doznał tego, co ja dziś doznaję, Kiedy do ust swych podnoszę rękę zabójcy mych dzieci".
Może go jacyś sąsiedzi zamieszkujący wokoło Dręczą, a nikt go od zguby i od napaści nie broni. Ale i on, gdy o tobie, że jeszcze żyjesz, usłyszy, Radość ma w sercu i potem każdego dnia się spodziewa Syna miłego zobaczyć wracającego spod Troi. Mnie już pocieszyć nie zdoła nic, bo z mych synów walecznych W Troi rozległej zrodzonych żaden mi już nie pozostał. [...] Jeden, co z wszystkich mi został, osłaniał miasto i Trojan Ty go niedawno zabiłeś, Hektora, gdy swojej ojczyzny Bronił. Dla niego przybyłem dziś pod okręty Achajów, Aby wyzwolić go, okup przynosząc ci niezmierzony. Bogów uszanuj, Achillu, i miejże litość nade mną, Wspomnij o ojcu swym własnym. Jam jest godniejszy litości Nikt ze śmiertelnych nie doznał tego, co ja dziś doznaję, Kiedy do ust swych podnoszę rękę zabójcy mych dzieci".
- epitety: „Scejską Bramą“, „posażna (...) żona“, „berło znakomite“, „mąż chwalebny“, „Syn maleńki“, „wielki Hektor“, „danajscy wodzowie“, „największy wódz“, „krwawe boje“, „serce moje“, „najżwawsze Trojany“, „Rycerskich dusz“, „twardy zgotowany los“, „miedź błyszcząca“, "próżnej bojaźni“, „błyszczące pokrycie", „rzęsistym (...) potokiem"
- przenośnia: „Teby lasami okryte“, „sam bowiem od zgonu/ Ochraniał wielki Hektor mury Ilijonu.“, „dni ostatka“, „Wszystkich w jednym dniu posłał w podziemne otchłani“, „Rycerskich dusz na placu położą tak wiele“, „serce mi się krwawi“,
- zgrubienie: „córy"
- porównanie: „Syn maleńki, jedynak, jak wschodzące zorze“, „Gdybym się z dala boju chronił, jak mąż podły“,
ożywienie: „serce mi się krwawi“,
- wykrzyknienie: „Ach, mój mężu miły,/ Jeżeli cię mam stracić, obym legła w grobie! , „Oto żona Hektora, co niegdy pod Troją/ Pierwsze męże przechodził walecznością swoją!“,
„Niż twe jęki usłyszę lub więzy obaczę!"
- apostrofa: „Tyś mi ojcem", „Tyś mi bratem", "Kochana Andromacho"
- uosobienie: „Smutki mię gnębić będą“, „głosy mię przebodły"
- powtórzenie: „Tyś mi ojcem, tyś matką“, „Nie, nie może się serce moje upośledzać"
- anafora: „Tyś mi ojcem,(...)/ Tyś mi bratem (...)“