Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu swoje źródło czerpie z idei spółdzielczości mieszkaniowej zapoczątkowanej jeszcze pod zaborami, a najsilniej rozwijanej – jak się wydaje – w latach 50 – 80 ubiegłego wieku. Prawo to wiąże się więc z ideą budownictwa spółdzielczego, które w latach PRL stanowiło w głównej mierze narzędzie całego budownictwa mieszkaniowego. To dzięki bowiem spółdzielniom mieszkaniowym państwo realizowało swoje cele zaspakajania potrzeb mieszkaniowych ludności.
Wyjaśnienie:
Forum Obywatelskiego RozwojuEN
WSPIERAJ FOR
SOCJALIZM
Socjalizm czyli gospodarcza droga donikąd
Gospodarka socjalistyczna jest przeciwieństwem kapitalizmu, czyli systemu, którego podstawowymi cechami są własność prywatna, nieskrępowana przedsiębiorczość i rynkowy mechanizm ustalania cen zależny od wielkości popytu i podaży. Socjalistyczne eksperymenty udoskonalenia gospodarki zawsze i wszędzie kończyły się gospodarczą klapą. Polegały wprowadzeniu do życia społeczeństwa - przez państwo - dużej dawki socjalizmu (etatyzmu), czyli na nacjonalizacji i wzroście redystrybucji dochodu przez rozbudowany aparat urzędników, dużych deficytach budżetowych, biurokratycznej regulacji ograniczającej zakres działania wolnego rynku. Wielkie dawki socjalizmu, które zakończyły się gospodarczą klęską, wprowadzono nie tylko w Europy Środkowo-Wschodniej i wielu krajach tak zwanego Trzeciego Świata (na czele z Afryką i światem arabskim). Ten epokowy eksperyment starano się także zaszczepić, choć w zdecydowanie mniejszej dawce, na przykład w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej do momentu objęcia rządów przez panią Thatcher czy we Francji na początku lat 80.
Podstawową cechą gospodarki socjalistycznej był brak własności prywatnej i prywatnej przedsiębiorczości. W socjalizmie właścicielem przedsiębiorstw, maszyn i nieruchomości było państwo. Prywatna własność środków produkcji była traktowana jako główny element wolnokonkurencyjnego rynku, który z kolei był uważany za system sprzyjający marnotrawstwu i wyzyskowi pracowników. Takie rozumowanie wynikała z przekonania, że dochód uzyskiwany przez prywatnych właścicieli jest ?nie zapracowany?, gdyż nie jest efektem pracy właściciela, ale zatrudnianych przez niego pracowników. Przedsiębiorstwa w gospodarce socjalistycznej stanowiły własność społeczną, czyli należały do państwa. Istniejące wcześniej przedsiębiorstwa prywatne zostały znacjonalizowane, czyli przejęte przez państwo. W efekcie, w socjalizmie ?nie zapracowane? dochody przedsiębiorstw trafiały nie do prywatnych właścicieli, ale do państwa.
Odpowiedź:
Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu swoje źródło czerpie z idei spółdzielczości mieszkaniowej zapoczątkowanej jeszcze pod zaborami, a najsilniej rozwijanej – jak się wydaje – w latach 50 – 80 ubiegłego wieku. Prawo to wiąże się więc z ideą budownictwa spółdzielczego, które w latach PRL stanowiło w głównej mierze narzędzie całego budownictwa mieszkaniowego. To dzięki bowiem spółdzielniom mieszkaniowym państwo realizowało swoje cele zaspakajania potrzeb mieszkaniowych ludności.
Wyjaśnienie:
Forum Obywatelskiego RozwojuEN
WSPIERAJ FOR
SOCJALIZM
Socjalizm czyli gospodarcza droga donikąd
Gospodarka socjalistyczna jest przeciwieństwem kapitalizmu, czyli systemu, którego podstawowymi cechami są własność prywatna, nieskrępowana przedsiębiorczość i rynkowy mechanizm ustalania cen zależny od wielkości popytu i podaży. Socjalistyczne eksperymenty udoskonalenia gospodarki zawsze i wszędzie kończyły się gospodarczą klapą. Polegały wprowadzeniu do życia społeczeństwa - przez państwo - dużej dawki socjalizmu (etatyzmu), czyli na nacjonalizacji i wzroście redystrybucji dochodu przez rozbudowany aparat urzędników, dużych deficytach budżetowych, biurokratycznej regulacji ograniczającej zakres działania wolnego rynku. Wielkie dawki socjalizmu, które zakończyły się gospodarczą klęską, wprowadzono nie tylko w Europy Środkowo-Wschodniej i wielu krajach tak zwanego Trzeciego Świata (na czele z Afryką i światem arabskim). Ten epokowy eksperyment starano się także zaszczepić, choć w zdecydowanie mniejszej dawce, na przykład w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej do momentu objęcia rządów przez panią Thatcher czy we Francji na początku lat 80.
Podstawową cechą gospodarki socjalistycznej był brak własności prywatnej i prywatnej przedsiębiorczości. W socjalizmie właścicielem przedsiębiorstw, maszyn i nieruchomości było państwo. Prywatna własność środków produkcji była traktowana jako główny element wolnokonkurencyjnego rynku, który z kolei był uważany za system sprzyjający marnotrawstwu i wyzyskowi pracowników. Takie rozumowanie wynikała z przekonania, że dochód uzyskiwany przez prywatnych właścicieli jest ?nie zapracowany?, gdyż nie jest efektem pracy właściciela, ale zatrudnianych przez niego pracowników. Przedsiębiorstwa w gospodarce socjalistycznej stanowiły własność społeczną, czyli należały do państwa. Istniejące wcześniej przedsiębiorstwa prywatne zostały znacjonalizowane, czyli przejęte przez państwo. W efekcie, w socjalizmie ?nie zapracowane? dochody przedsiębiorstw trafiały nie do prywatnych właścicieli, ale do państwa.