1.w jaki sposob zostały ustalone polskie granicew latach 1918-1923?
2.jaki był wkład Józefa Piłsudzkiego i Romana Dmowskiego w odbudowe panstwa poslkiego?
daje najj ;)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1. Walki o granicę zachodnią rozpoczęły się już w 1918 roku. Wówczas mieszkańcy Wielkopolski dążyli do odzyskania niepodległości i wyzwolenia się spod władzy okupanta. Niemcy, chociaż pokonane, zabiegały o utrzymanie zaboru pruskiego. W związku z zaistniałą sytuacją Wielkopolanie zaplanowali wybuch powstania narodowowyzwoleńczego i wyzwolenie Wielkopolski spod władzy zaborcy. Następnego dnia oddziały niemiecki wspierane przez niemiecką ludność Poznania zorganizowały kontrdemonstrację. Doszło do chaotycznych walk, które spontanicznie przekształciły się w powstanie. 16 stycznia 1919 roku dowódcą armii wielkopolskiej został gen. Józef Dowbór-Muśnicki a ochotnicze odziały powstańcze przekształcono w regularne wojsko. Niemców zaskoczył wybuch i zasięg powstania w Wielkopolsce, które mogli stłumić dopiero po opanowaniu rewolucji w Berlinie. Komisariat Naczelnej Rady Ludowej podjął wkrótce akcję dyplomatyczną za pośrednictwem KNP w Paryżu oraz Paderewskiego, który właśnie stanął na czele rządu w Warszawie. Akcja ta doprowadziła do zawieszenia broni i 16 lutego 1919 roku podpisano w Trewirze traktat rozejmowy, ustalający linię demarkacyjną między wojskami niemieckimi i wielkopolskimi. Decydujące postanowienia dotyczące Wielkopolski zawarto w wersalskim traktatacie pokojowym z 28 czerwca 1919 roku. Polska uzyskała bezwarunkowo Wielkopolskę i Pomorze Wschodnie, dzięki czemu odzyskaliśmy swobodny dostęp do morza. Natomiast na Górnym Śląsku, Powiślu, Warmii i Mazurach miały odbyć się plebiscyty, w których ludność sama miała zadecydować, do którego z krajów chciała należeć. Traktat wersalski, pomimo niekorzystnych dla Polski rozwiązań, zapewniał zachodniej granicy Rzeczpospolitej gwarancje międzynarodowe.
2. Roman Dmowski - Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został wybrany posłem na Sejm Ustawodawczy w 1919. W czasie inwazji bolszewickiej został członkiem Rady Obrony Państwa. Został posłem do Sejmu Ustawodawczego z ramienia Związku Ludowo-Narodowego. Od 27 października do 14 grudnia 1923 był ministrem spraw zagranicznych w gabinecie Wincentego Witosa. Było to jedyne stanowisko rządowe w jego karierze politycznej.