Question

1.Scharakteryzuj życie gospodarcze na ziemiach polskich we wczesnym średniowieczu

Answer 1

Głębokie przemiany w życiu społeczno-gospodarczym na ziemiach polskich zaczęły następować w końcu XII wieku i na początku wieku XIII. To właśnie wówczas pod uprawę zaczęto brać ziemie traktowane dotychczas jako nieużytki, a także dokonywać trzebieży lasów i rozszerzać pola uprane. Zmiany te miały swe źródło w upowszechnieniu się narzędzi rolniczych, które z kolei umożliwiły szybszą i skuteczniejszą uprawę roli. Były to pługi z odkładnicą, brony (dotąd stosowano sękate gałęzie), kosy (dotąd stosowano sierpy). Użycie tych narzędzi spowodowało większa wydajność produkcji. Pewnym novum było też wykorzystanie koni do zajęć typowo gospodarczych. Pojawiła się również większa ilość zwierząt domowych. Systematyczna hodowlaumożliwiła większą ilość nawożenia, co polepszyło urodzajność pól. Uzyskiwanie większych plonów umożliwiała także trójpolówka. Na przełomie wieków XII/XIII nastąpił także rozkwit innych gałęzi życia gospodarczego. Nowe narzędzia zwiększyły także i w tym przypadku wydajność pracy. W tkactwie zaczęto stosować kołowrotek. Dotychczas głównym narzędziem w tego typu działalności gospodarczej było wrzeciono. Ulepszono także środki komunikacji. Zaczęto stosować prymitywne maszyny, wykorzystujące siłę wody. Już w XIII wieku energia wodna służyła do poruszania kamieni młyńskich. Koło wodne zostało także wykorzystano do wyrobu skór, przy folowaniu sukna, w hutnictwie (głównie szkła), czy w papiernictwie. Zwiększyła się także rola górnictwa. To właśnie w wieku XIII nastąpił ogromny rozwój kopalni złota na Śląsku, soli w Bochni i Wieliczce, a także srebra i ołowiu w Olkuszu. Przeprowadzane na dość dużą skalę zabiegi trzebienia lasów i eksploatacji puszcz miały daleko idące konsekwencje dla życia handlowego. Drewnostało się jednym z pierwszych materiałów eksportowych.