1Mocarstwa te zaraz po zakończeniu wojny rozpoczęły konkurencję o wpływy na świecie, z czasem nawet walkę nazwaną właśnie „zimną wojną”. Ich konflikty wynikały z całkowicie odmiennych założeń politycznych. Stany Zjednoczone postawiły sobie za zadanie bronić świat przed zagrożeniem, jakie stwarzał komunizm i ekspansywna polityka ZSRR. Stalin mimo to siłą narzucał krajom sąsiednim (w tym także Polsce) politykę komunistyczną. Do krajów gdzie narzucona została włada sowiecka zaliczały się też Węgry, Bułgaria, Rumunia i Czechosłowacja. Stany Zjednoczone początkowo obojętne na tę sytuację, musiały szybko podjąć radykalne kroki. Teraz już całkiem jasny był podział świata na komunistyczny wschód i kapitalistyczny zachód. Coraz bardziej napięta sytuacja między tymi blokami doprowadza do wyścigu zbrojeń. Cały świat był wtedy w cieniu tych dwóch supermocarstw, a na pierwszym planie była ich walka o dominację na świecie. Ta walka doprowadzi do całkowitego podziału świata na dwa bloki, do podziałów na kraje kapitalistyczne i komunistyczne.
2Polska była jednym z krajów zniewolonych przez komunistyczny reżim totalitarny. Padła ofiarą dwóch najeźdźców - we wrześniu 1939 r. napadły na nią Niemcy z zachodu oraz Związek Radziecki ze wschodu. Państwo polskie straciło w czasie II wojny światowej ponad 6 milionów obywateli na skutek eksterminacji przez totalitaryzm Niemiec i ZSRR. Pod koniec II wojny światowej Polska, podobnie jak inne państwa Europy Środkowej i Wschodniej, za zgodą mocarstw zachodnich została przekazana pod strefę wpływów Związku Radzieckiego. Straciła tak ciężko wywalczoną wolność i niepodległość. Pozbawiono ją suwerenności, narzucono komunistyczny ustrój i rząd, będący pod ścisłą kontrolą ZSRR. Represjami, zabójstwami, fikcyjnymi procesami politycznymi, przemocą i terrorem władze komunistyczne starały się przełamać opór Narodu Polskiego przeciwko totalitarnemu zniewoleniu. Naród polski jednak nie pogodził się z tym zniewoleniem. Toczył przez długie dziesięciolecia samotną walkę o elementarne prawa człowieka, o prawo do wolności, prawo do życia w godności, sprawiedliwości i bezpieczeństwie. Z chwilą zerwania stosunków pomiędzy rządem Rzeczpospolitej a władzami Związku Radzieckiego, przyszłość ziem polskich stała się przedmiotem uzgodnień przywódców Wielkiej Trójki. Stalin oraz przystający na jego warunki Churchill i Roosevelt mieli wytyczyć granicę i współtworzyć polski rząd. Tym samym, władze RP utraciły wpływ na treść uzgodnień sojuszników dotyczących kwestii polskiej. Już na konferencji Wielkiej Trójki w Teheranie w dniach od 28 listopada do 1 grudnia 1943 roku doszło do zawarcia wstępnych decyzji odnośnie dalszych losów Polski. Uzgodniono, że powojenne państwo polskie znajdzie się pomiędzy „Linią Curzona”, przebiegającą wzdłuż rzeki Bug a linią Odry z włączeniem w polskie terytorium Prus Wschodnich i prowincji opolskiej. Tym samym Polska znalazła się w radzieckiej strefie wpływów, zaś zachodnie granice państwa polskiego przesunięto w kierunku zachodnim.
1Mocarstwa te zaraz po zakończeniu wojny rozpoczęły konkurencję o wpływy na świecie, z czasem nawet walkę nazwaną właśnie „zimną wojną”. Ich konflikty wynikały z całkowicie odmiennych założeń politycznych. Stany Zjednoczone postawiły sobie za zadanie bronić świat przed zagrożeniem, jakie stwarzał komunizm i ekspansywna polityka ZSRR. Stalin mimo to siłą narzucał krajom sąsiednim (w tym także Polsce) politykę komunistyczną. Do krajów gdzie narzucona została włada sowiecka zaliczały się też Węgry, Bułgaria, Rumunia i Czechosłowacja. Stany Zjednoczone początkowo obojętne na tę sytuację, musiały szybko podjąć radykalne kroki. Teraz już całkiem jasny był podział świata na komunistyczny wschód i kapitalistyczny zachód. Coraz bardziej napięta sytuacja między tymi blokami doprowadza do wyścigu zbrojeń. Cały świat był wtedy w cieniu tych dwóch supermocarstw, a na pierwszym planie była ich walka o dominację na świecie. Ta walka doprowadzi do całkowitego podziału świata na dwa bloki, do podziałów na kraje kapitalistyczne i komunistyczne.
2Polska była jednym z krajów zniewolonych przez komunistyczny reżim totalitarny. Padła ofiarą dwóch najeźdźców - we wrześniu 1939 r. napadły na nią Niemcy z zachodu oraz Związek Radziecki ze wschodu. Państwo polskie straciło w czasie II wojny światowej ponad 6 milionów obywateli na skutek eksterminacji przez totalitaryzm Niemiec i ZSRR. Pod koniec II wojny światowej Polska, podobnie jak inne państwa Europy Środkowej i Wschodniej, za zgodą mocarstw zachodnich została przekazana pod strefę wpływów Związku Radzieckiego. Straciła tak ciężko wywalczoną wolność i niepodległość. Pozbawiono ją suwerenności, narzucono komunistyczny ustrój i rząd, będący pod ścisłą kontrolą ZSRR. Represjami, zabójstwami, fikcyjnymi procesami politycznymi, przemocą i terrorem władze komunistyczne starały się przełamać opór Narodu Polskiego przeciwko totalitarnemu zniewoleniu. Naród polski jednak nie pogodził się z tym zniewoleniem. Toczył przez długie dziesięciolecia samotną walkę o elementarne prawa człowieka, o prawo do wolności, prawo do życia w godności, sprawiedliwości i bezpieczeństwie. Z chwilą zerwania stosunków pomiędzy rządem Rzeczpospolitej a władzami Związku Radzieckiego, przyszłość ziem polskich stała się przedmiotem uzgodnień przywódców Wielkiej Trójki. Stalin oraz przystający na jego warunki Churchill i Roosevelt mieli wytyczyć granicę i współtworzyć polski rząd. Tym samym, władze RP utraciły wpływ na treść uzgodnień sojuszników dotyczących kwestii polskiej. Już na konferencji Wielkiej Trójki w Teheranie w dniach od 28 listopada do 1 grudnia 1943 roku doszło do zawarcia wstępnych decyzji odnośnie dalszych losów Polski. Uzgodniono, że powojenne państwo polskie znajdzie się pomiędzy „Linią Curzona”, przebiegającą wzdłuż rzeki Bug a linią Odry z włączeniem w polskie terytorium Prus Wschodnich i prowincji opolskiej. Tym samym Polska znalazła się w radzieckiej strefie wpływów, zaś zachodnie granice państwa polskiego przesunięto w kierunku zachodnim.
licze na naj