Question

1.Przeprowadź wywiad z rodzicami na temat tego,co robili w wolnym czasie w dzieciństwie .

2.Napisz opowiadanie,które w dosłowny sposób wyrazi przesłanie zawarte w opowiadaniu P.Coelho(Chmura i wydma).Jego bohaterami uczyń ludzi.Zaproponuj ilustracje do swojego opowiadania.

Chmura i wydma

Podczas burzy na środku Morza Śródziemnego narodziła się chmura. Nie miała jednak czasu tam dojrzeć, gdyż wiatr zaczął spychać wszystkie chmury w kierunku Afryki.
Gdy dotarły nad kontynent, zmienił się klimat. Na niebie zajaśniało gorące słońce, a poniżej rozciągały się złote piaski Sahary. Wiatr chciał je przenieść na południe, w kierunku dżungli, gdyż nad pustynią prawie nigdy nie pada deszcz.
Młoda chmura, wzorem młodych ludzi, postanowiła poznać świat i odłączyła się od rodziców i starszych przyjaciół.
- Co ty robisz? - zaprotestował wiatr. - Pustynia jest wszędzie taka sama! Wracaj do szeregu, wszyscy zmierzamy do Afryki, gdzie są góry i przepiękne drzewa.
Jednak młoda chmura nie posłuchała go, gdyż z natury była niepokorna. Powoli schodziła ku ziemi, aż osiadła na lekkim, przyjaznym wietrze unoszącym się nad złotymi piaskami. Długo spacerowała, aż zauważyła uśmiechającą się do niej wydmę.
Spostrzegła, że wydma także była młoda, niedawno usypana przez wiatr. W jednej chwili zakochała się w jej złotych włosach.
- Witaj - powiedziała. - Jak ci się wiedzie tam w dole?
- Żyję wśród innych wydm, słońca, wiatru i karawan, które tędy przechodzą. Czasem jest straszliwie gorąco, ale da się wytrzymać. A jak ci się żyje tam w górze?
- Tutaj też jest słońce i wiatr, ale za to mogę przechadzać się po niebie i poznawać świat.
- Moje życie jest krótkie - poskarżyła się wydma. - Gdy wiatr wróci z dżungli, zniknę.
- Bardzo cię to martwi?
- Wydaje mi się, że nikomu nie jestem potrzebna.
- Ja czuję to samo, bo gdy zawieje nowy wiatr, polecę na południe i zamienię się w deszcz. Taki mój los.
Wydma zawahała się, po czym spytała:
- Czy wiesz, że tu na pustyni deszcz nazywamy Rajem?
- Nie przypuszczałam, że mogę zmienić się w coś tak wspaniałego - odparła z dumą chmura.
- Słyszałam, jak stare wydmy opowiadają różne historie. Mówią, że po deszczu obrastają nas zioła i kwiaty. Mnie to nigdy nie spotka, deszcz rzadko pada na pustyni.
Tym razem zawahała się chmura, lecz po chwili uśmiechnęła się szeroko:
- Jeśli chcesz, mogę okryć cię deszczem. Kocham cię i chcę z tobą zostać na zawsze.
- Kiedy zobaczyłam cię na niebie, też się w tobie zakochałam - odparła wydma. - Ale jeśli zmienisz swoją piękną białą czuprynę w deszcz, umrzesz.
- Miłość nigdy nie umiera - powiedziała chmura. - Ona się zmienia, a ja chcę pokazać ci Raj.
I chmura zaczęła pieścić wydmę małymi kroplami. Długo były razem, aż pojawiła się tęcza.
Następnego dnia wydmę obsypały drobne kwiaty. Sunące w stronę Afryki młode chmury myślały, że tu zaczyna się dżungla, której od dawna wypatrywały, więc zostawiły parę kropel. Po dwudziestu latach wydma zmieniła się w oazę, użyczającą podróżnym cienia pod drzewem.
A wszystko dlatego, że któregoś dnia pewna chmura nie zawahała się poświęcić życia z miłości.

3.Zasady,które pomagają żyć człowiekowi w zgodzie ze światem.
(na jutro potrzebuję ; x)
Za rozwiązanie dziękuję ;]

Answer 1

3.Zasady,które pomagają żyć człowiekowi w zgodzie ze światem.
Człowiek, niezależnie od tego czy jest dobry, czy zły, kieruje się w swym postępowaniu pewną logiką. Jeżeli chce zdobyć jak największą fortunę, wiedzę lub po prostu być szczęśliwym Wyznaje pewne wartości, które stawia na miłość, szczęście drugiej osoby, pieniądze i dąży do tego by to osiągnąć-albo jak juz to ma to o to dba.Ale niestety człowiek często w swoim życiu zmienia skalę wartości, jego pogląd na wiele spraw ulega zmianą. Wielu ludzi jest pod presją innych, co zmusza ich do korygowania swych działań. Zbyt wielki nacisk z zewnątrz może spowodować zmianę takiej osoby. Słaba jest ludzka psychika a raz popełnione zło, pociąga za sobą następne kłopoty . Życie człowieka jest nieustanną wędrówką, znakami, drogowskazami, względem których powinniśmy się kierować są wartości - dobro, miłość, wiara, praca, uczciwość czy odpowiedzialność. Niestety nie wszyscy potrafią odpowiednio korzystać z owych drogowskazów i błądzą, zbaczają z drogi . W znalezieniu prawidłowej proporcji między wartościami uczucia i rozumu niezbędna jest zasada złotego środka. Człowiek sam musi określić, co w jego życiu jest najważniejsze. Każdy z nas sam musi wybrać swoją ścieżkę, kierując się licznymi drogowskazami, które na niej spotyka. Wskazówek, zasad, reguł postępowania jest wiele. Od najmłodszych już lat uczymy się odróżniać dobro od zła. Uczą nas tego rodzice, wychowawcy, nauczyciele, wiedzę tę czerpiemy również z literatury, zwanej nauczycielką życia. To w niej znajdujemy wzorce, ideały, z których życie zmusza nas wybrać te najważniejsze, pozwalające żyć godnie i dzięki niej możemy śmiało stwierdzić,że żyjemy w zgodzie ze światem. Czyli tak traktujemy innych jak sami byśmy tego chcieli.Bez kłamstwa oszustwa itd



Mamo i tato chciałabym Was zapytać o to jacy byliście jak byliście młodzi.Ok ?
-mogę wam zabrać chwilkę?
Tak oczywiście.
Mam Pytanie pierwsze do Ciebie mamo.
-Jest jakieś wydarzenie ,które do tej pory pamiętasz?
Tak,córeczko jest.
A opowiesz mi?
-Pamiętam i nie zapomnę jak złamałam nogę i bardzo mnie bolało.
-No dobrze mamo,ale to był nieszczęśliwy dzień,który zapamiętałaś.
A opowiedz co miłego Ci się przytrafiło?
-Miłym wspomnieniem jest to,że w wolnym czasie jak byłam młoda chodziłam opiekować się starszą Panią ,która była schorowana.
Tam poznałam Twojego tatę-on też przychodził do niej.
Tak ,tato?
Tak,tak córeczko bylem wtedy harcerzem i zgłosiłem się do pomocy-nosiłem wodę ze studni,rąbałem drewno itd
-Ale przecież tato,to było bardzo ciężkie zajęcie?
Może i było ciężkie.
Nikt nie kazał nam tego robić ,ale przyjemnie było widzieć ,że starsza Pani ma opiekę i jest zadowolona.
Jacy Wy jesteście kochani.
Kocham Was.Ja też będę pomagać Wam.