• piroliza lekkich frakcji ropy naftowej z parą wodną (kraking parowy) • reforming lekkich frakcji ropy naftowej • dealkilacja toluenu, polegająca na przepuszczaniu mieszaniny toluenu i wodoru nad katalizatorem (chrom, molibden lub tlenek platyny) w temperaturze 500-600 C pod ciśnieniem 40-60 atm (czasem zamiast katalizatora używa się wyższych temperatur): C6H5CH3 + H2 → C6H6 + CH4 Inne, nie stosowane na skalę przemysłową metody pozyskiwania tego związku to m. in.: • odwodornienie cykloheksanu w temp. 300 C na katalizatorze (najczęściej platyna osadzona na tlenku glinu) • polimeryzacja acetylenu poprzez ogrzewanie go w obecności węgla aktywnego: 3C2H2 → C6H6
Aminokwasy są substancjami amfoterycznymi, a ich charakterystyczną cechą jest posiadanie punktu izojonowego (pI). W pH niższym od pI znajdują się jako kationy (-NH3+) i mają zdolność reagowania z anionami, natomiast w pH wyższym od pI występują aniony (-COO-), które mogą reagować z kationami. W pI tworzą się jony obojnacze, a więc elektrycznie obojętne.
• piroliza lekkich frakcji ropy naftowej z parą wodną (kraking parowy)
• reforming lekkich frakcji ropy naftowej
• dealkilacja toluenu, polegająca na przepuszczaniu mieszaniny toluenu i wodoru nad katalizatorem (chrom, molibden lub tlenek platyny) w temperaturze 500-600 C pod ciśnieniem 40-60 atm (czasem zamiast katalizatora używa się wyższych temperatur):
C6H5CH3 + H2 → C6H6 + CH4
Inne, nie stosowane na skalę przemysłową metody pozyskiwania tego związku to m. in.:
• odwodornienie cykloheksanu w temp. 300 C na katalizatorze (najczęściej platyna osadzona na tlenku glinu)
• polimeryzacja acetylenu poprzez ogrzewanie go w obecności węgla aktywnego:
3C2H2 → C6H6
Aminokwasy są substancjami amfoterycznymi, a ich charakterystyczną cechą jest posiadanie punktu izojonowego (pI). W pH niższym od pI znajdują się jako kationy (-NH3+) i mają zdolność reagowania z anionami, natomiast w pH wyższym od pI występują aniony (-COO-), które mogą reagować z kationami. W pI tworzą się jony obojnacze, a więc elektrycznie obojętne.