1.omów mechanizm emisji fal elektromagnetycznych 2.omów prawo powszechnego ciązenia 3.omow warunki wystepowania stanu niewazkosci 4.okresl zwiazek pomiedzy praca a energia 5.definicja inercjalnego i nieinercjalnego ukladu odniesienia 6.wzory na wartosc indukcji pola magnetycznego wewnatrz cewki i wokol przewodnika prostoliniowego
Bd wdzieczna za kazde z tych zadan ;]]
Neutralize
Ad1. Każdy rodzaj fal ma swoją specyfikę, mimo cech wspólnych charakteryzujących wszystkie fale. Specyficzną cechą fal elektromagnetycznych, w odróżnieniu od fal sprężystych, jest to, że rozchodzą się w próżni (nie potrzebują ośrodka). Ponadto obejmują bardzo szeroki zakres częstości i długości fal. Fale elektromagnetyczne różniące się znacznie częstością i długością mają różne własności. Dlatego z falami elektromagnetycznymi związana jest duża różnorodność zjawisk fizycznych wykorzystywanych w różnych obszarach działalności człowieka. Najdłuższe fale (o najmniejszej częstości) służą do przesyłania audycji radiowych na duże odległości, krótsze fale są wykorzystywane w komunikacji telewizyjnej i satelitarnej. Wąski zakres stosunkowo krótkich fal elektromagnetycznych wykorzystują nasze oczy i dzięki temu możemy widzieć. Specyfika tych fal jest ujęta w oddzielnym dziale fizyki - optyce. Współczesna technika laserowa wykorzystuje fale z okolic tego zakresu. Jeszcze krótsze fale - promienie Rentgena wykorzystujemy w wielu dziedzinach, a przede wszystkim w medycynie. Najkrótsze fale - promieniowanie gamma charakteryzują się m. in. niezwykłą przenikliwością. W obszarze tych niezwykle krótkich fal ujawnia się wyraźnie nowa cecha: dualizm falowo-korpuskulamy, trudne do pojęcia zjawisko charakterystyczne dla mikromaterii.
Ad2. Człowiekiem "odpowiedzialnym" za grawitację jest Izaak Newton . Sformował on prawo powszechnego ciążenia, które brzmi następująco:Siła działająca między każdymi dwoma punktami materialnymi o masach m1 i m2 znajdującymi się w odległości r jest siłą przyciągającą, skierowaną wzdłuż prostej łączącej te punkty.
Ad3. W szczególności nieważkość występuje, gdy na ciało działa tylko siła grawitacji. Powoduje to, że człowiek będący w stanie nieważkości odnosi wrażenie, iż jego ciało traci ciężar, choć jego masa nie ulega żadnym zmianom.
Ad4. Związek między energią i pracą opisują niektóre sformułowania zasady zachowania energii.
Ad5. Układ inercjalny (inaczej inercyjny) - układ odniesienia, względem którego każde ciało, niepodlegające zewnętrznemu oddziaływaniu z innymi ciałami, porusza się bez przyspieszenia (tzn. ruchem jednostajnym prostoliniowym lub pozostaje w spoczynku). Istnienie takiego układu jest postulowane przez pierwszą zasadę dynamiki Newtona. Zgodnie z zasadą względności Galileusza wszystkie inercjalne układy odniesienia są równouprawnione i wszystkie prawa mechaniki i fizyki są w nich identyczne. Nieinercjalny układ odniesienia - układ odniesienia poruszający się ruchem niejednostajnym względem jakiegokolwiek inercjalnego układu odniesienia. Transformacja równań ruchu z układu inercjalnego do układu nieinercjalnego powoduje, że w równaniu ruchu zapisanym w układzie nieinercjalnym pojawiają się dodatkowe wyrazy, których wartość zależy od ruchu układu nieinercjalnego względem inercjalnego. Wyrazy te mają wymiar siły i dlatego mówimy, że w takim układzie występują pozorne siły. Przykładem takich sił jest siła bezwładności i siła Coriolisa.
Ad6. http://www.fizyka.edu.pl/pmag.php Tutaj masz wszystkie wzory bardzo dokładnie opisane.
Ad2. Człowiekiem "odpowiedzialnym" za grawitację jest Izaak Newton . Sformował on prawo powszechnego ciążenia, które brzmi następująco:Siła działająca między każdymi dwoma punktami materialnymi o masach m1 i m2 znajdującymi się w odległości r jest siłą przyciągającą, skierowaną wzdłuż prostej łączącej te punkty.
Ad3. W szczególności nieważkość występuje, gdy na ciało działa tylko siła grawitacji. Powoduje to, że człowiek będący w stanie nieważkości odnosi wrażenie, iż jego ciało traci ciężar, choć jego masa nie ulega żadnym zmianom.
Ad4. Związek między energią i pracą opisują niektóre sformułowania zasady zachowania energii.
Ad5. Układ inercjalny (inaczej inercyjny) - układ odniesienia, względem którego każde ciało, niepodlegające zewnętrznemu oddziaływaniu z innymi ciałami, porusza się bez przyspieszenia (tzn. ruchem jednostajnym prostoliniowym lub pozostaje w spoczynku). Istnienie takiego układu jest postulowane przez pierwszą zasadę dynamiki Newtona. Zgodnie z zasadą względności Galileusza wszystkie inercjalne układy odniesienia są równouprawnione i wszystkie prawa mechaniki i fizyki są w nich identyczne.
Nieinercjalny układ odniesienia - układ odniesienia poruszający się ruchem niejednostajnym względem jakiegokolwiek inercjalnego układu odniesienia.
Transformacja równań ruchu z układu inercjalnego do układu nieinercjalnego powoduje, że w równaniu ruchu zapisanym w układzie nieinercjalnym pojawiają się dodatkowe wyrazy, których wartość zależy od ruchu układu nieinercjalnego względem inercjalnego. Wyrazy te mają wymiar siły i dlatego mówimy, że w takim układzie występują pozorne siły. Przykładem takich sił jest siła bezwładności i siła Coriolisa.
Ad6. http://www.fizyka.edu.pl/pmag.php Tutaj masz wszystkie wzory bardzo dokładnie opisane.