1.Odwołując się do odpowiednich fragmentów utworów, ustal:
-kim jest osoba mówiąca w wierszu
-w czyim imieniu się wypowiada
-do kogo kieruje swoją wypowiedź
to ten wiersz|
v
Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary? Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary? Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie: I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie. Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje, Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy, Bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy. Tyś Pan wszytkiego świata. Tyś niebo zbudował I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował. Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi. Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi A zamierzonych granic przeskoczyć się boi. Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają, Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają, Tobie k woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi, Tobie k woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi, Wino Jesień i jabłka rozmaite dawa, Potym do gotowego gnuśna Zima wstawa. Z Twej łaski nocna rosa na mdłe zioła padnie, A zagorzałe zboża deszcz ożywia snadnie. Z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności, A Ty każdego żywisz z Twej szczodrobliwości. Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie! Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie. Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi, Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi.
2. powiedz, co jest tematem wypowiedzi podmiotu lirycznego.
błagam prosze zróbcie to dla mnie
1
-Podmiot liryczny mówiący w wierszu jest osobą wierzącą, może być utożsamiany z autorem wiersza.
- wypowiada sie on w imieniu całej zbiorowości - ludzi wierzących
- swoją wypowiedż kieruje do Boga, którego w wierszu nazywa "Panem ".
2.Wiersz ten ma charakter hymnu, podmiot liryczny kieruje swoje słowa do Boga o czym świadczy apostrofa na samym poczatku. Zwraca się do Stwórcy tonem pochwalnym aby podziękowac mu za miłość którą włożył w stworzenie ludzi i świata. Pokazuje swoje oddanie i wdzięczność.Wysławiając dobroć swego stwórcy podmiot nadaje utworowi charakter modlitwy, w jego ostatniej strofie zawarta jest prośba o łaski, otoczenie opieką i miłosierdzie. Pieśń ta przedstawia Boga jako wspaniałego i doskonałego stwórcę. Jest on wszechobecny, dba o całą rzeczywistość. Wszystko co istnieje należy do Niego. Dlatego człowiek powinien „wyznawać go wdzięcznym sercem”. W trzeciej, czwartej, piątej i szóstej strofie Kochanowski przedstawia Boga jako doskonałego stwórcę, architekta i zarazem artystę. Świat, który powstał jest czymś idelanym. Bóg jest tu jednak nie tylko stwórcą, ale także dobrotliwym ojcem i opiekunem „Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi”, „A z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności”.Podmiot liryczny poprzez powagę, okazanie szacunkui podziwu, pokazuje jak głeboka jest jego wiara.