Question

1.jak wyglądało dzieciństwo Ignacego Rzeckiego.w jakiej idei wychowywał go ojciec
2.Przyjaźń Rzeckiego z Katzem
3.Światopogląd Rzeckiego

Answer 1

1. Ignacy dorastał w mieszczańskim domu o tradycjach patriotycznych. Ojciec był żołnierzem, wielkim zwolennikiem Napoleona Bonaparte. W duchu żołnierskim wychowywał syna. Wpajał mu przywiązanie do cesarza, respekt do Napoleona, zainteresowanie polityką i poczucie odpowiedzialności za kraj. To patriotyzm i idealizm nakazały Rzeckiemu wziąć udział w Wiośnie Ludów i walczyć na Węgrzech w 1848r. Po ojcu Ignacy odziedziczył bezkrytyczną wiarę w potęgę rodziny Bonaparte, dzięki której (jak sądził) Polska będzie mogła odzyskać niepodległość. Po śmierci ojca wychowywała go ciotka, która oddała go na praktykę do Minclów jako subiekta w sklepie. Stary Mincel bardzo zżył się ze swymi pracownikami- jadał z nimi przy jednym stole, nauczał Ignacego swego fachu, opowiadał o towarach w sklepie, lecz także karał za występki swych subiektów (np. podjadanie towarów). Atmosfera w sklepie była patriarchalna, panowała niemiecka i kupiecka solidarność.W 1846r. Mincel umiera a sklep dziedziczą dwaj jego synowie. Jeden z nich Jan żeni się z Małgorzatą i przenosi część galanteryjno-mydlarską sklepu na Krakowskie Przedmieście, a wraz z nim Ignacy udaje się do nowego miejsca pracy. Do tego też sklepu w późniejszym czasie trafia Wokulski, który staje się najlepszym przyjacielem Rzeckiego.

2.Ignacy Rzecki poznał Augusta Katza podczas kampanii węgierskiej w 1848r. Tam obaj brali udział w powstaniu przeciwko panowaniu austriackiemu. Ignacy za swe zasługi został nawet mianowany oficerem wojsk powstańczych. Powstanie jednak upadło i biorący w nim udział żołnierze musieli uciekać. Rzecki bardzo przeżywał wówczas śmierć przyjaciela, który popełnił samobójstwo. Czasem odnosi się do niego w swoich pamiętnikach.

3. Rzecki jest przedstawicielem społeczności idealistów romantyzmu. Jest bardzo punktualny, dokładny i pokładany. Dzięki ojcu jest wielkim zwolennikiem Napoleona, odtąd śledzi zawiłe rozgrywki polityczne, snuje plany, żyje mrzonkami, uciekając w nie od coraz bardziej obcej i niezrozumiałej dla niego rzeczywistości. Poczynania przyjaciela (Wokulskiego) są dla niego niezrozumiałe. To on politycznie "uświadamiał" młodego Stanisława, opowiadając mu o Napoleonie i rewolucjach. Nie rozumie jak dawny powstaniec może wkładać tyle energii w zdobywanie kobiety. Z natury jest bardzo spokojnym człowiekiem, preferuje ciche, skromne i ustabilizowane życie. Nie rozumie sensu zdobywania majątku wyłącznie dla powiększenia swego stanu posiadania. To właśnie Rzecki ma najbardziej negatywne zdanie o teraźniejszości. Tęskni za demokratyczną równością, walką "za wolność naszą i waszą", które zostały zastąpione pod koniec wieku hasłem bogacenia się za wszelką cenę. Ignacy do śmierci broni swych ideałów, choć już nikt oprócz niego w nie nie wierzy, większość śmieje się z nich, a i on sam traci w nie wiarę i nadzieję.