Question

1.Historia Unii Europejskiej ( nie ma być państw i symboli ) .

Answer 1

Proces integracji europejskiej, w wyniku którego powstała Unia Europejska, został zapoczątkowany w latach pięćdziesiątych. Sześć państw Europy Zachodniej uznało wtedy, że niezbędnym warunkiem ich pokojowego rozwoju jest tworzenie coraz ściślejszych wzajemnych powiązań. Początkowo integracja realizowana była w dziedzinie gospodarczej w ramach Wspólnot Europejskich, potem współpracą objęto kolejne dziedziny życia. Stworzyło to dogodne warunki dla powstania i rozwoju Unii Europejskiej, która obecnie liczy 15 członków.



5 września
1944 r. zawarcie w Londynie Unii Celnej Beneluksu (Belgia, Holandia, Luksemburg)



19 września
1946 r. propozycja stworzenia Stanów Zjednoczonych Europy, zgłoszona przez Winstona Churchilla podczas przemówienia w Zurichu:

„Gdyby Europa kiedyś się zjednoczyła (...) byłoby bezgraniczne szczęście, dobrobyt, chwała, którymi cieszyłoby się trzysta lub czterysta milionów ludzi. (...) Pierwszym krokiem ku odrodzeniu rodziny europejskiej musi być partnerstwo między Francją a Niemcami. (...) Naszym stałym celem musi być budowanie i wzmacnianie siły ONZ. W ramach tej koncepcji, i zgodnie z nią, musimy odtworzyć rodzinę europejską jako regionalną strukturę, którą można by nazwać Stanami Zjednoczonymi Europy. Jeżeli na początku wszystkie państwa Europy nie będą chciały lub nie będą mogły przyłączyć się do Unii, musimy mimo wszystko postępować tak, by zebrać i połączyć tych, którzy chcą, i tych którzy mogą. (...) W całym tym pilnym przedsięwzięciu Francja i Niemcy muszą wspólnie objąć przewodnictwo.”



21 września
1946 r.
federaliści europejscy, zebrani na pierwszym powojennym kongresie międzynarodowym w Hertenstein w Szwajcarii, proponują utworzenie federacji wszystkich państw europejskich (Unii Europejskiej), jako regionalnej organizacji w ramach ONZ.


17 listopada
1946 r. powstaje Europejski Związek Federalistów, skupiający ruchy federalistów z Europy Zachodniej oraz emigrantów z Europy Wschodniej.


czerwiec
1947 r. tworzy się ruch chrześcijańskiej demokracji pod nazwą Nowe Ekipy Międzynarodowe.


13-14 grudnia
1947 r. organizacje federalistyczne i unionistyczne zakładają Międzynarodowy Komitet Koordynacji Ruchów na rzecz Zjednoczenia Europy.


8-10 maja
1948 r. Komitet koordynacyjny ds. europejskiej jedności zwołuje Kongres w Hadze. Rezolucje kongresu domagają się zjednoczonej, demokratycznej Europy i utworzenia Rady Europy.


5 maja
1949 r. w Londynie zostaje założona Rada Europy z siedzibą w Strasburgu.


25 października
1949 r. w Brukseli zostaje utworzony Ruch Europejski, pozarządowa organizacja działająca na rzecz Zjednoczonej Europy. Honorowymi przewodniczącymi zostali: Winston Churchill, Leon Blum, Paul-Henri Spaak, Alcide de Gasperi.


9 maja
1950 r. Minister Spraw Zagranicznych Francji, Robert Schuman, proponuje utworzenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali – organizacji sprawującej pieczę nad zasobami węgla i produkcją stali (należącymi do Francji i Republiki Federalnej Niemiec) ale otwartej na inne kraje europejskie. Tę propozycję określa się mianem deklaracji lub planem Schumana.


18 kwietnia
1951 r. Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy podpisały Traktat Paryski o powołaniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Wszedł on w życie 23 lipca 1952 roku.


27 maja
1952 r. w Paryżu zostaje podpisany traktat powołujący do istnienia Europejską Wspólnotę Obronną.


10 lutego
1953 r. utworzenie wspólnego rynku węgla, rudy żelaza i złomu.


1 maja
1953 r. utworzenie wspólnego rynku stali.


30 sierpnia
1954 r. Francuskie Zgromadzenie Narodowe odrzuca Traktat o Unii Obronnej.


20-23 października
1954 r. Porozumienia Paryskie w następstwie Konferencji Londyńskiej określają sposoby rozszerzenia Paktu Brukselskiego, który staje się Unią Zachodnioeuropejską (UZE).


1-2 czerwca
1955 r. Ministrowie Spraw Zagranicznych państw EWWiS zdecydowali na konferencji w Messynie rozszerzyć integrację na inne sektory gospodarki. Powstał komitet ekspertów.


19 maja
1956 r. sześciu ministrów spraw zagranicznych podjęło negocjacje w celu utworzenia Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom).


25 marca
1957 r. Belgia, Francja, Niemcy, Włochy, Luksemburg i Holandia ustanowiły Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Euratom. W Rzymie podpisane zostały Traktaty Rzymskie.


1 stycznia
1958 r. weszły w życie Traktaty Rzymskie. Siedzibą Komisji EWG i Euratomu została Bruksela.


21 lipca
1959 r. powstało Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (EFTA). Członkowie: Austria, Dania, Norwegia, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania. Układ wchodzi w życie 3 maja 1960 roku.


4 stycznia
1960 r. podpisana została Konwencja Sztokholmska, ustanawiająca z inicjatywy Zjednoczonego Królestwa, Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu.


1 stycznia
1961 r. pierwsze częściowe ujednolicenie narodowych stawek celnych państw EWG, zmierzające do stworzenia jednolitego cła zewnętrznego.


9 lipca
1961 r. podpisanie układu o stowarzyszeniu WE z Grecją.


31 lipca
1961 r. Irlandia złożyła wniosek o przystąpienie do EWG.


9 sierpnia
1961 r. Wielka Brytania złożyła wniosek o przystąpienie do EWG.


10 sierpnia
1961 r. Dania złożyła wniosek o przystąpienie do EWG


30 kwietnia
1962 r. Norwegia złożyła wniosek o przystąpienie do EWG.


30 lipca
1962 r. weszła w życie wspólna polityka rolna.


14 stycznia
1963 r. Francja postawiła veto wejściu Zjednoczonego Królestwa do EWG.


22 stycznia
1963 r. podpisanie Układu Elizejskiego - układu o pojednaniu i współpracy między Francją a RFN.


20 lipca
1963 r. w Yaunde podpisana została Konwencja o stowarzyszeniu EWG i osiemnastu krajów afrykańskich.


1 lipca
1967 r. połączenie organów trzech wspólnot: EWG, Euratomu i EWWiS. Przewodniczącym Komisji zostaje Jean Rey.


1 lipca
1968 r. powstanie unii celnej - zniesienie ceł wewnętrznych i ograniczeń ilościowych w handlu między poszczególnymi państwami Szóstki..


1-2 grudnia
1969 r. szczyt w Hadze. Szefowie państw i rządów zarządzają przejście do ostatecznej fazy tworzenia Wspólnoty, uchwalając definitywne przepisy rolne i przyjmując zasadę własnych dochodów EWG.