Question

1)Co to jest kubizm

2)Najważniejsze dzieła Pabla Picassa

3)Cechy kubizmu

4)Jak się dzieli kubizm

Answer 1

1)KUBIZM-kierunek w sztukach plastycznych, głównie malarstwie i rzeźbie, który rozwinął się weFrancjina początku XX wieku, poszukujący nowych zasad budowy przestrzennej dzieła przez odrzucenie reguł perspektywy i geometryczne uproszczenie elementów kompozycji.

 

2)

Akrobata i Żonglerka - Paryż 1905

Arlekin - 1909

Autoportret - 1899-1900

Autoportret - 1901

Autoportret - 1907

Autoportret - 1972

Autoportret w Płaszczu - 1901

Butelka Wina - 1925-26

Dwóch Kuglarzy - Paryż 1905

 

 

Answer 2

Kubizm- kierunek malarstwa nowoczesnego oraz rzeźby zainicjowany we Francji ok. 1906 przez P. Picassa  i G. Braque'a, stanowiący przewrót w świadomości wizualnej XX w., zrywający z malarstwem tradycyjnym będącym sztuką naśladowania. Nowy kierunek oznaczał pojawienie się sztuki koncepcyjnej.

 

Najważniejsze dzieła:

"Panny z Avignon"

"Guernica"

"Portret Gertrudy Stein"

"Dziewczyna na kuli"

"Kuglarze"

"Rodzina arlekina"

"Akrobata i Żonglerka"

 

Cechy kubizmu:

- stosowanie figur geometrycznych

- istotą kubizmu było rozbicie obiektu na mniejsze bryły, które tworzyły nieskończoną liczbę małych sześcianów i zestawienie ich na płaszczyźnie w taki sposób, jakby ten sam przedmiot był oglądany jednocześnie z dwóch różnych punktów widzenia. Podobnie została potraktowana przestrzeń

- odrzucenie tradycyjnej perspektywy linearnej i powietrznej, nakładanie na siebie bliższych i dalszych planów, zestawianie ze sobą niewielkich płaszczyzn

- Kubiści stosowali monochromatyczną paletę, kolor ich nie interesował bo zakłócał nowe widzenie formy i przestrzeni

- odrzucali odniesienia literackie i symbolizm, przedstawiali codzienne przedmioty

 

Kubizm rozwinął się w trzech fazach:

1) prekubistycznej (1906-1909), odrzucenie perspektywy i przestrzeni atmosferycznej, geometryzacja, wydobycie struktury podziału przedmiotu, tłumienie koloru.

2) analitycznej (1909-1912), rozbicie form przedmiotu, dekompozycja w celu osiągnięcia efektu profilów zachodzących na siebie, widzianych z kilku stron jednocześnie.

3) syntetycznej (od 1912/13), wprowadzenie collages, podkreślenie konstrukcji obrazu, a nie przedmiotu przedstawianego, przywrócenie koloru.