Question

1.Co się wydarzyło w latach: -972 -1018 -1025 -1031 -1039 -1066 -1076 -1079

2 Kim byli , opisz krótko: -Mahomet -Karol Wielki -Grzegorz VII -Henryk IV -Wilheln zdobywca -św. Stanisław

3 Wyjasniej pojęcia: -regalia -wasal -sernior -lenno -Renesans karoliński -koran -konkordat wormacki

Answer 1

972 - bitwa pod Cedynią, zwycięstwo wojsk Mieszka I nad wojskami margrabiego Hodona. W walce dowodził brat Mieszka Czcibor.
1018 - bitwa pod Wołyniem: po zawarciu pokoju w Budziszynie Bolesław I Chrobry zorganizował wyprawę na Ruś Kijowską. Przy ujściu rzeki Huczwy pobił armię ruską wojewody Bąda, po czym bez większych przeszkód dotarł do Kijowa. Jarosław Mądry uszedł do Nowogrodu. Bolesław Chrobry ponownie osadził na tronie ruskim swego zięcia Świętopełka I. Po 10-miesięcznej okupacji opuścił Kijów i w drodze powrotnej (1019) zajął Grody Czerwieńskie.1025- w Gnieźnie koronowano Bolesława I Chrobrego i tym samym został pierwszym królem Polski.
1031-Jednoczesny atak na Polskę księcia kijowskiego Jarosława Mądrego i cesarza niemieckiego Konrada II. Niemcy popierali księcia Ottona, Rusini zaś Bezpryma. Państwo Piastów ponownie utraciło Grody Czerwieńskie. Mieszko II schronił się w Czechach. Rządy w Polsce objął Bezprym, który odesłał Konradowi II koronę królewską. Insygnia monarsze odwiozła do Niemiec Rycheza, która tytuł królowej zachowała dożywotnio.
1039-Kazimierz I Odnowiciel wkroczył do Polski wspierany przez oddział 500 rycerzy niemieckich, przydanych mu przez cesarza Henryka III. Od wschodu wsparł go władca Kijowa, Jarosław Mądry. Bez większego wysiłku Kazimierz Odnowiciel zajął Wielkopolskę i dawną ziemię Wiślan wraz z Krakowem, który przejął po zrujnowanym przez Czechów Gnieźnie funkcję stolicy Polski. Kazimierz Odnowiciel w pełni odzyskał władzę w Polsce.
1076-25 grudnia – w Gnieźnie odbyła się koronacja Bolesława II Szczodrego zwanego Śmiałym na króla Polski.

1079-

11 kwietnia śmierć biskupa Stanisława ze Szczepanowa skazanego przez Bolesława II Śmiałego na poćwiartowanie za zdradę stanu Ucieczka Bolesława II Śmiałego na Węgry związana ze śmiercią biskupa Stanisława oraz buntem możnych przeciw prowadzonej polityce. Objęcie tronu przez Władysława I Hermana. Płock został stolicą Polski. Rozpoczęto budowę Kościoła św. Andrzeja w Krakowie, z fundacji palatyna Sieciecha. Był główną świątynią osady Okół. Budowę ukończono w roku 1098.

Mahomet ur. ? w Mekce, zm. 8 czerwca 632 w Medynie – prorok i twórca islamu, założyciel pierwszej wspólnoty muzułmańskiej, która przeobraziła się w teokratyczne państwo religijne.

 

Karol Wielki ur. 2 kwietnia 742 lub 747 – król Franków i Longobardów, od 25 grudnia 800 roku cesarz Imperium Rzymskiego. Wnuk Karola Młota.

Grzegorz VII ur. ok. 1020 w Sovanie, zm. 25 maja 1085 w Salerno– święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 22 kwietnia 1073 do 25 maja 1085Należał do papieży-reformatorów, a najlepiej znany jest z powodu tzw. sporu o inwestyturę, z władcą Niemiec Henrykiem IV.

Henryk IV(ur. 1257 lub 1258, zm. 23 czerwca 1290) – książę wrocławski w latach 1270-1290, książę krakowski w latach 1288-1290.

Wilhelm I Zdobywcaur. ok. 1028 w Falaise, zm. 9 września 1087 w klasztorze Saint Gervais niedaleko Rouen), król Anglii i książę Normandii. Był nieślubnym synem księcia Normandii Roberta I Wspaniałego, zwanego również Robertem Diabłem. Jego matką była Herleva (lub Herletta), najprawdopodobniej córka Fulberta, garbarza z Falaise.

Stanisław ze Szczepanowa (ur. ok. 1030 w Szczepanowie, zm. 11 kwietnia 1079 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, biskup krakowski, męczennik, święty Kościoła katolickiego, jeden z głównych patronów Polski.

Regalia charakterystyczne dla wczesnego średniowiecza dziedziny gospodarki zastrzeżone dla panującego, wynikające z prawa książęcego i patrymonialnej zasady, iż państwo jest prywatną własnością monarchy. Niektóre z regaliów utrzymały się przez kilka następnych stuleci.

Wasal – we wczesnym średniowieczu osoba wolna oddająca się pod opiekę seniora w akcie komendacji. W zamian za lenno wasal zobowiązywał się służyć wiernie seniorowi radą i pomocą orężną. Uroczystą ceremonią przekazania lenna była inwestytura. Później wasal to osoba, która złożyła hołd lenny i przysięgę na wierność. Z uwagi na popularność zasady w feudalizmie europejskim wasal mojego wasala nie jest moim wasalem stosunki lenne tworzyły skomplikowaną strukturę społeczną.

Senior – w średniowiecznym feudalizmie europejskim określano tak osobę, która weszła w osobisty stosunek zwierzchni z wasalem.

Lenno– w ustroju lennym dobro będące przedmiotem kontraktu lennego, tj. nadawane przez seniora wasalowi w użytkowanie i pobieranie części pożytków w zamian za wsparcie militarne lub finansowe. Później przez lenno rozumiano całość stosunków pomiędzy seniorem a wasalem typowych malych dla feudalizmu. W Europie instytucja ta wywodzi się z połączenia wczesnośredniowiecznych beneficjum i komendacji.

Renesans karoliński – przypadający na panowanie Karolingów, zwłaszcza Karola Wielkiego, okres rozwoju kultury zachodnioeuropejskiej, w którym nastąpiła ponowna recepcja kultury starożytnej. Termin "renesans karoliński" ma charakter pozytywnie wartościujący i wskazuje (podobnie jak termin "renesans XII wieku" czy "renesans ottoński") na pewne podobieństwa do renesansu wieku XV i XVI.

Koran – święta księga islamu. Według tradycji muzułmańskiej powstawał w latach 610-632, objawiany fragmentami prorokowi islamu, Mahometowi (zm. 632) przez Archanioła Dżibrila (identyfikowanego w islamie z archaniołem Gabrielem). Słowo „Koran” pochodzi od arabskiego słowa al-kur’ān, które oznacza „recytację”, ponieważ pierwotnie Koran przekazywano ustnie. Według islamu i samego Koranu jego twórcą jest Allah.

Konkordat wormacki – ugodę tę, zwaną konkordatem, osiągnięto 23 września 1122 r. na synodzie w Wormacji pomiędzy Henrykiem V a papieżem Kalikstem II. Cesarz zrzekł się inwestytury świeckiej duchowieństwa, przekazując prawo wyboru biskupów kapitułom katedralnym. Zgodnie z umową biskupów wybierały kapituły, czyli kolegia kanoników diecezjalnych ale w obecności przedstawiciela władzy świeckiej. Papież wyświęcał tak wybranego biskupa nadając mu pierścień i pastorał (oznaki władzy duchownej). Nowy biskup składał hołd cesarzowi otrzymując od niego berło (symbol lennej władzy świeckiej).