1.Co jest obrazempola centralnego?
2.Co jest obrazem pola jednorodnego?
3.Co nazywamy natężeniem pola grawitacyjnego ?
4.co mozesz powiedzieć o natężeniu pola grawitacyjnego w polu jednorodnym?
5.Co jest jednostką pola grawitacyjnego ?
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Pola elektrostatycznego nie widzimy, możemy siłę elektrostatyczną przedstawić za pomocą linii pola elektrostatycznego.
Linie pola elektrostatycznego są to linie , do ,których styczne poprowadzone w ich punkcie pokrywają się z kierunkiem i zwrotem siły centralnej.
Wyróżniamy pole jednorodne i centralne.
Pole jednorodne przedstawiają wektory sił ,które są skierowane od (+) ,do(minusa);(-).
Pole jednorodne wytwarzają ładunki, na które siła elektrostatyczna dział wprost proporcjonalnie, pole centralne jest wytworzone przez ładunki , a rzędu a zwrot Lini pola określa;
- zwrot od ładunku (+), do ładunku (-).
2.
Pole jednorodne - pole fizyczne, w którego wszystkich punktach natężenie pola jest takie samo, czyli ma stałą wartość, kierunek i zwrot. Linie sił w takim polu są prostymi równoległymi. Jeżeli polem tym jest pole sił, to siła działająca na ciała, wynikająca z obecności pola, jest stała w całym obszarze występowania pola.
Przykłady Jednorodne pole elektromagnetyczne to takie, w którym w dowolnym jego punkcie na ładunek działa taka sama siła. Jednorodne pole elektryczne występuje między równoległymi płytami metalowymi naelektryzowanymi różnoimiennie (np. w kondensatorze płaskim) Jednorodne pole magnetyczne występuje w długiej cewce o jednakowej, na całej długości cewki, liczbie zwojów przypadającej na jednostkę długości cewki. Układem cewek wytwarzającym jednorodne pole magnetyczne w dużym obszarze jest cewka Helmholtza. Pole grawitacyjne w pobliżu powierzchni Ziemi, dla niezbyt rozległych obszarów, uznaje się za jednorodne (np. przy projektowaniu budynków). W większej skali, w której uwzględnia się również krzywiznę powierzchni Ziemi, trzeba uwzględnić, że pole grawitacyjne naszej planety jest polem centralnym (np. w rozpatrywaniu zagadnienia ruchu rakiet balistycznych).3.
Natężenie pola grawitacyjnego – wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca pole grawitacyjne. Równa jest sile, z jaką dane pole grawitacyjne działa na jednostkową masę. Inaczej mówiąc natężenie pola grawitacyjnego można obliczyć dzieląc siłę grawitacyjną działającą na pewne ciało przez masę tego ciała
gdzie:
m – masa ciała;F – siła działająca na ciało.Natężenie pola grawitacyjnego wytwarzane przez punkt materialny opisuje wzór:
gdzie
r – odległość od punktu materialnego,M – punktowa masa,G – stała grawitacyjna.Wzór ten obowiązuje również, gdy ciało wytwarzające pole grawitacyjne jest jednorodną kulą lub sferą albo ma radialnie symetryczny rozkład gęstości – Ziemia i wszystkie większe ciała niebieskie w przybliżeniu spełniają ten warunek. Wówczas r we wzorze jest odległością od środka kuli. Wzór ten pozostaje prawdziwy na zewnątrz kuli, tzn. dla r > R, gdzie R jest promieniem kuli.
Jednostka natężenia pola grawitacyjnego
Natężenie pola grawitacyjnego w dowolnym punkcie tego jest zbliżone do przyspieszenia grawitacyjnego, ale na ogół nie jest mu dokładnie równe. Jest to spowodowane tym, że na przyspieszenie grawitacyjne ma wpływ również siła odśrodkowa związana z ruchem obrotowym ciała niebieskiego wokół własnej osi. Równość ta zachodzi tylko w przypadku nieobracającego się ciała, albo na biegunie geograficznym tego ciała (wówczas siła odśrodkowa zeruje się). Ponieważ dla większości planet i księżyców prędkość obrotów względem własnej osi nie jest duża, przy uproszczonych rachunkach pomija się wpływ siły odśrodkowej na przyspieszenie grawitacyjne. Na Ziemi przyspieszenie grawitacyjne nazywamy przyspieszeniem ziemskim. W warunkach ziemskich, jeżeli pominie się efekt związany z siłą odśrodkową, natężenie pola grawitacyjnego równe jest w przybliżeniu przyspieszeniu ziemskiemu
gdzie MZ i RZ oznaczają odpowiednio masę i promień Ziemi.
4.Pole grawitacyjne to pole wytwarzane przez obiekty posiadające masę. Określa wielkość i kierunek siły grawitacyjnej działającej na znajdujące się w nim inne obiekty posiadające masę. Podstawową teorią opisującą pole grawitacyjne i jego związek z cechami przestrzeni jest ogólna teoria względności (OTW), stworzona przez Alberta Einsteina. Prawo grawitacji sformułował angielski uczony Izaak Newton. Pole opisuje się poprzez podanie natężenia pola grawitacyjnego γ, czyli siły F działającej na masę jednostkową m, lub potencjału grawitacyjnego. Obrazem pola grawitacyjnego są linie pola lub powierzchnie ekwipotencjalne. Kierunek i zwrot linii pola jest zgodny z kierunkiem i zwrotem sił działających na masę punktową.
Pole grawitacyjne punktu lub jednorodnej kuli jest polem centralnym, ale w odniesieniu do małej przestrzeni w porównaniu do odległości od centrum grawitacji to pole może być uznane za jednorodne.
Pole grawitacyjne jest bezpośrednio sprzężone z przestrzenią i wpływa na jej parametry - zakrzywia przestrzeń. Z wielkości zakrzywienia czasoprzestrzeni można wyznaczyć parametry źródła pola grawitacyjnego tj. masę lub gęstość energii.
Blisko powierzchni źródła pola, natężenie pola grawitacyjnego nierotującego ciała jest równe przyśpieszeniu grawitacyjnemu.
Pole grawitacyjne jest polem potencjalnym.
5 ...