Konstytucja Marcowa została przyjęta przez Sejm Ustawodawczy w Polsce 17 marca 1921 roku. Oto niektóre z jej zapisów:
System polityczny: Konstytucja ustanowiła demokratyczną republikę jako formę rządów w Polsce. Władza miała być sprawowana przez prezydenta, parlament (Sejm i Senat) oraz rząd.
Prawa obywatelskie: Konstytucja gwarantowała szereg podstawowych praw i wolności obywatelskich, takich jak wolność słowa, wolność zgromadzeń, wolność wyznania, prawo do równości przed prawem i ochronę prywatności.
Podział władzy: Konstytucja wprowadziła podział władzy na trzy niezależne od siebie gałęzie: ustawodawczą (Sejm i Senat), wykonawczą (prezydent i rząd) oraz sądowniczą (sądy).
Prezydent: Konstytucja przewidywała ustanowienie urzędu prezydenta jako głowy państwa. Prezydent był wybierany w drodze powszechnych wyborów i posiadał pewne uprawnienia wykonawcze oraz reprezentacyjne.
Parlament: Konstytucja ustalała dwuizbowy parlament składający się z Sejmu i Senatu. Sejm był izbą niższą i reprezentował ludność na podstawie powszechnego prawa wyborczego. Senat był izbą wyższą i reprezentował interesy różnych grup społecznych.
Samorząd lokalny: Konstytucja Marcowa przewidywała rozwój samorządu lokalnego i regionalnego jako ważnego elementu systemu politycznego. Zapewniała autonomię administracyjną dla różnych jednostek terytorialnych.
Konstytucja Marcowa była pierwszą konstytucją w niepodległej Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Choć była ważnym krokiem w kształtowaniu systemu politycznego i praw obywatelskich, nie była ostatecznym rozwiązaniem, ponieważ w 1926 roku została zawieszona w wyniku przewrotu wojskowego.
Konstytucja Marcowa została przyjęta przez Sejm Ustawodawczy w Polsce 17 marca 1921 roku. Oto niektóre z jej zapisów:
System polityczny: Konstytucja ustanowiła demokratyczną republikę jako formę rządów w Polsce. Władza miała być sprawowana przez prezydenta, parlament (Sejm i Senat) oraz rząd.
Prawa obywatelskie: Konstytucja gwarantowała szereg podstawowych praw i wolności obywatelskich, takich jak wolność słowa, wolność zgromadzeń, wolność wyznania, prawo do równości przed prawem i ochronę prywatności.
Podział władzy: Konstytucja wprowadziła podział władzy na trzy niezależne od siebie gałęzie: ustawodawczą (Sejm i Senat), wykonawczą (prezydent i rząd) oraz sądowniczą (sądy).
Prezydent: Konstytucja przewidywała ustanowienie urzędu prezydenta jako głowy państwa. Prezydent był wybierany w drodze powszechnych wyborów i posiadał pewne uprawnienia wykonawcze oraz reprezentacyjne.
Parlament: Konstytucja ustalała dwuizbowy parlament składający się z Sejmu i Senatu. Sejm był izbą niższą i reprezentował ludność na podstawie powszechnego prawa wyborczego. Senat był izbą wyższą i reprezentował interesy różnych grup społecznych.
Samorząd lokalny: Konstytucja Marcowa przewidywała rozwój samorządu lokalnego i regionalnego jako ważnego elementu systemu politycznego. Zapewniała autonomię administracyjną dla różnych jednostek terytorialnych.
Konstytucja Marcowa była pierwszą konstytucją w niepodległej Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Choć była ważnym krokiem w kształtowaniu systemu politycznego i praw obywatelskich, nie była ostatecznym rozwiązaniem, ponieważ w 1926 roku została zawieszona w wyniku przewrotu wojskowego.