!! 110 PUNKTÓW DO ZGARNIĘCIA !!
DAJE NAAAJ !
Napisz co (kto) jest tematem "Trenów" Jana Kochanowskiego ?
Praca ma zawierać :
- wstęp ; informacje o poecie (epoka) , gatunek - tren ,
-rozwinięcie ; tematyka poszczególnych trenów, budowa , środki poetyczne, rymy ,
-zakończenie ; Twoja ocena trenów .
Błagam o Pomoc . Mam to na Jutro : <<
More Questions From This User See All
Jan Kochanowski urodzony w 1530 uznawany jest za jednego z najwybitniejszych polskich poetów epoki renesansu. O życiu i twórczości poety wiadomo stosunkowo niewiele. Z nielicznych zapisków dotyczących życia poety dowiadujemy się że pełnił on funkcję królewskiego sekretarza a także pracował na wielu polskich dworach. Od 1576 roku poeta wraz z żoną i dziećmi mieszkał w Czarnolasie wiodąc żywot ziemianina. Kochanowski jest autorem wielu wybitnych dzieł do których zaliczamy między innymi „Odprawę posłów greckich” , „Psałterz Dawidów” a także cykl pieśni i fraszek. Jednak największą pamięć i sławę poeta zyskał po napisaniu cyklu dziewiętnastu trenów poświęconych swej zmarłej córeczce.
Tren inaczej lament i płacz żałobny jest to utwór liryczny o charakterze żałobnym.
Spokojne, niemal sielskie życie Kochanowskiego zostało nagle zakłócone w sposób tragiczny gdy pod koniec 1579 roku, zmarła ukochana córeczka Kochanowskich Urszulka, mająca niespełna 3 lata. Śmierć ukochanego dziecka stała się dla poety pobudką do napisania cyklu trenów. Są to utwory wyjątkowe, których tematem jest osobiste uczucie, rozpacz i ból po stracie dziecka.
Wyjątkowość utworów poety polega między innymi na tym że po raz pierwszy w literaturze bohaterem trenu jest małe dziecko a nie ktoś zasłużony. Treny pisano już w starożytności. Najczęściej poeci wychwalali w nich zalety zmarłych, wielkich ludzi. Jednak wyrażone w nich uczucia były sztuczne, gdyż ich autorzy często pisywali o nich na zamówienie. Tymczasem Treny Jana Kochanowskiego znacznie różnią się od innych. Po pierwsze napisane były przez ojca, a po drugie poświęcone były nikomu nie znanej małej dziewczynce. Podmiotem lirycznym nie jest zmarły tylko autor, cierpiący ojciec. Treny Kochanowskiego były okazją do wypowiedzenia własnych myśli i sądów.
„Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,
Moja droga Orszulo, tym zniknienim swoim.
Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło…. „
-Tak o utracie swojego dziecka mówi cierpiący ojciec. Ten kto sam nie doświadczył straty bliskiej osoby nie jest w stanie zrozumieć jak wielkie jest to cierpienie i ile w nim bólu i smutku. Kochanowski doskonale ukazuje te wszystkie uczucia w swoich utworach. Dlatego też treny możemy nazwać istnym pamiętnikiem cierpiącego i zrozpaczonego ojca. Tragedia Kochanowskiego jako ojca polega między innymi na tym, że poeta nie potrafił pojąć tego co go spotkało, zrozumieć, jakoś sobie to przetłumaczyć i pogodzić się z losem.
Doskonale przedstawione jest to między innymi W trenie piątym gdzie poeta porównuje zmarłą Urszulkę do młodej oliwki, która pomyłkowo została ścięta przez nadgorliwego ogrodnika. Podobnie jego córeczka, podcięta tchnieniem śmierci, padła u stóp zrozpaczonych rodziców. Dla poety o neoplatońskim stosunku do świata ta przedwczesna śmierć jest zachwianiem ładu natury, czymś okrutnym i niesprawiedliwym. W zakończeniu wiersza znajdujemy bezpośrednią strofę do Persefony, władczyni krainy śmierci, która pozwala na to, aby rodzice Urszulki wylewali tyle łez rozpaczy.Tren siódmy jest wspomnieniem małej Urszulki. Poeta wspomina jej ubiory, Kochanowski przemawia tu z głębokim żalem. Obwinia śmierć za jej przedwczesne odejście. Rozpacza, że jego rodzinny dom nie będzie już rozbrzmiewał jej śmiechem. Czuć będzie tylko martwą ciszę i pustkę pozostałą po stracie dziecka. Wspomnienia wciąż dręczą ojca i nie dają zapomnieć o ukochanej osobie. Poeta pisze o tym między innymi w trenie ósmym gdzie, rysuje dokładny portret psychologiczny dziecka. Urszulka była zawsze wesoła, radosna i rozśpiewana, wypełniała sobą wszystkie kąty w domu. Zabawiała ojca i pomagała matce . Po jej odejściu nastała straszliwa pustka w domu, która potęguje ból rodziców. W trenie szóstym poeta porównuje swoje zmarłe dziecko do „Safony słoweńskiej”. Mówi o marzeniach jakie wiązał z Urszulką, o pragnieniu aby to ona została dziedziczka jego talentu. Natomiast Tren dziesiąty jest trenem kulminacyjnym w którym ojcowska rozpacz sięga zenitu. Poeta zastanawia się nad miejscem pobytu swego dziecka Nie jest pocieszeniem myśl, że być może najdroższa córka została już zaliczona w poczet aniołków bądź też Charon przewozi ją już do podziemnego królestwa. Wiersz kończy się błagalną prośbą do córeczki, aby w jakiejkolwiek postaci pojawiła się przed ojcem. W swych utworach poeta ciągle wspomina swe zmarłe dziecko, porównuje je do delikatnego ptaszka, który miał być wspaniałym śpiewakiem. Czule zwraca się do zmarłego dziecka rozpamiętując swój żal i smutek wzmagający się za każdym wspomnieniem tej maleńkiej istoty.
Bezwątpienia cierpienie ojca po stracie dziecka jest ogromne i straszne.
Dzięki "Trenom" Kochanowskiego dowiadujemy się o jego życiu rodzinnym. Szkoda, że okazja ku temu jest tak ponura - cykl został napisany po śmierci córki poety, Urszuli. Z "Trenów" możemy przekonać się o tym, że Kochanowski darzył małą córeczkę jeszcze gorętszą miłością niż swoje fraszki. Zgodnie z klasycznymi regułami kompozycji tego typu utworów nie brak w dziele Jana z Czarnolasu nieco przesadnych zachwytów nad osobą zmarłej dziewczynki. Umierająca, dwuipółletnia Urszulka w "Trenie VI" żegna się na przykład z matką rozbudowanymi zdaniami. Ale można oczywiście wybaczyć Kochanowskiemu tę idealizację. Tym bardziej, że "Treny" zawierają w sobie także głębsze, filozoficzne treści. Podczas ich lektury docieramy do ważnej sfery życia poety - jego religijności.