1. Zdefiniuj makrofagi, nabłonek, blaszka kostna 2. Podaj kryterium podziału nabłonka na nabłonek wielowarstwowy płaski 3. Budowa tkanki łącznej 4. Rodzaje tkanki chrzęstnej 5. Funkcje krwi 6. Erytrocyty - liczba, kształt, zdolność ruchu, czas życia, powstawanie, miejsce zanikania, obecność jądra 7. Jaki rodzja tkanki łącznej występuje w ścięgnie, małżowinie usznej i węzłach chłonnych. Jaki element tej tkanki zapewnia wypełnianie funkcji? 8. Związek budowy z funkcją pęcherzyka płucnego 9. Przystosowanie tkanki nerwowej do przewodzenia impulsów. 10. Przystosowanie krwi do pełnienia funkcji obronnej 11. Dlaczego kość się nie łamie? Czyli przystosowania kości długiej np uda do pełnienia funkcji 12. Mechanizm skurczu mięsńia 13. Gdzie w człowieku występuje najwięcej gruczołów potowych ( a gdzue nie ma w ogóle gruczołów łojowych?) 14. Do czego służa przewężęnia aksonu (swoja hipoteza) 15. Jaki rodzaj tkanki łącznej występuje w naczyniach krwionośnych, nosie, przyczepie ścięgnia do kości. Jaki element tej tkanki zapewnia wypełnianie funkcji? 16. Związek budowy z funkcją naskórka 17. Przystosowanie krwi do przenoszenia tlenu i odżywiania komórek organizmu 18. Używając pojęć aktyna, miozyna, miofibryle, filamenty i włókno mięśniowe - wyjaśnij mechanizm skurczu. 19. Na czym polega zróżnicowanie tkanki łącznej 20. Omów tkankę łączną. Do czego mozną porównać osadzanie się kamienia w czajniku? 21. Co w neuronie pełni funkcję taśmy izolacyjnej 22. Podaj hipotezę po co istnieją przewężenia Ranviera
Paulink150992
1. Makrofag to komórka tkanki łącznej, wywodząca się z komórek prekursorowych pochodzących ze szpiku kostnego. Bezpośrednio wywodzi się z monocytów, które opuściły krew.Makrofagi dzielą się na osiadłe i wędrujące. Głównym ich zadaniem jest funkcja obronna organizmu: fagocytoza oraz synteza różnych produktów biorących udział w procesach immunologicznych. Przeciętny makrofag może sfagocytować do 100 bakterii.
nabłonek – jedna z podstawowych tkanek zwierzęcych. Zawiązki nabłonka pojawiają się już w stadium blastuli, ale może się on różnicować znacznie później z tkanek zarodkowych: ektodermy, endodermy, albo zależnie od grupy systematycznej zwierząt i narządu.
Blaszki kostne (laminae osseae)- są to koncentrycznie układające się "krążki" dookoła kanału osteonu (kanału Haversa) w osteonie (systemie Haversa) tworząc teleskopową strukturę. W tkankce kostnej zbitej pojedycza blaszka nieco przypomina rynnę - jest łukowato zagięta wzdłuż długiej osi.
3,składa się z istoty międzykomórkowej -zbudowana jest z bezpostaciowej organicznej substancji podstawowej -o w istocie podstawowej zanurzone są komórki i trzy rodzaje włókien białkowych różniących się właściwościami: -o włókna kolagenowe zbudowane z nierozpuszczalnego w wodzie złożonego białka "kolagen" ( ok. 30% wszystkich białek w org. człowieka). Ma bardzo dużą odporność na rozrywanie. Występują w ściągaczach, chrząstkach i kościach. -o włókna sprężyste są cieńsze niż włókna kolagenowe i zbudowane z białka elastyny. Włókna te tworzę nieregularną, sprężystą sieć, którą można rozciągać. -o włókna retikulinowe tworzą pojedyncze, delikatne włókna. Stanowi on rusztowanie w niektórych narządach np. w zrębie węzłów chłonnych.
4.Tkanka chrzęstna sprężysta - rodzaj tkanki łącznej chrzęstnej, zawierający liczne włókna elastyczne. Tworzy małżowinę uszną, krtań, nagłośnię. W istocie podstawowej zanurzona jest bardzo delikatna siateczka włókien elastycznych. Chrząstki sprężyste nie ulegają mineralizacji. Tkanka chrzęstna szklista - rodzaj tkanki łącznej chrzęstnej, jest odporna na ścierania. Ma zdolność do reminalizacji. Znajduje się na powierzchniach stawowych, przymostkowych częściach żeber, tworzy przegrodę nosa. Tworzy ludzki szkielet w okresie zarodkowym i płodowym (wówczas dość szybko jest zastępowana przez kość). W półprzezroczystej, mleczno - lśniącej istocie podstawowej znajdują się liczne grupy chondrocytów, a między nimi - włókna kolagenowe. Tkanka chrzęstna włóknista - rodzaj tkanki łącznej, zawiera włókna kolagenowe ułożone w pęczki. Jest mało podatna na zerwanie. Tworzy więzadła stawowe, spojenie łonowe, dyski w kręgosłupie.
5.Funkcja transportowa,Funkcja obronna i udział w homeostazie,
6.Erytrocyt, krwinka czerwona, czerwone ciałko krwi – jeden z podstawowych morfotycznych składników krwi. Głównym zadaniem erytrocytów jest przenoszenie tlenu i dwutlenku węgla, co jest możliwe dzięki obecności w nim czerwonego barwnika hemoglobiny, który ma zdolność do nietrwałego wiązania tlenu i przechodzenia w oksyhemoglobinę. Zdrowy, młody mężczyzna ma około 5,4 mln/mm³ erytrocytów w krwi obwodowej, kobieta około 4,5 mln/mm³, natomiast noworodek około 7 mln/mm³. Ilość erytrocytów w organizmie człowieka może się zmieniać – zależy to m.in. od miejsca, w którym człowiek się znajduje i ciśnienia jakie tam panuje. wytwarzane w szpiku kostnym .
8.taki a nie inny kształt pęcherzyka zwiększa powierzchnię wymiany gazowej w płucach. Pęcherzyki zbudowane są z nabłonka jednowarstwowego płaskiego (występuje on wszędzie tam gdzie przenikanie substancji powinno być jak najłatwiejsze). Pęcherzyk jest też opleciony naczyniami włosowatymi (umożliwia to szybką wymianę pęcherzyk-naczynie włosowate). Ważny jest też fakt, że nabłonek pęcherzyków płucnych (dokładnie mówiąć pneumocyty II rzędu) wydzielają surfaktant, który ułatwia wymianę gazową i zabezpiecza płuca przed zapadnięciem sie.
11. w wyniku choroby osteoporozy.
12.Siła napędowa skurczu powstaje w wyniku zmiany kształtu miozyny. Miozyna przesuwa cienkie filamenty w kierunku środka sarkomeru. Powoduje to skracanie sarkomeru, ani miozyna ani aktyna nie zmieniają swojej długości. Miofibryle ulegają skróceniu i następuje skurcz włókna mięśniowego. Skurcz włókien mieśniowych daje skurcz mięśnia. W skurczu uczestniczą jony wapnia- ułatwiają one powstawanie nowych połączeń między miozyną a aktyną. Do wywołania skurczu potrzebna jest energia pozwalająca na przesuwanie cienkich filamentów względem grubych. Energii dostarcza ATP powstający podczas utleniania glukozy w mitochondriach włókien mięśniowych. ATP wiąże się z miozyną i wymusza zmiany kształtu tego białka. Wywołuje skurcz mieśnia. Im większa produkcja ATP tym częsciej mięsień może się kurczyć. By wywołać skurcz potrzebny jest impuls elektryczny. Dociera on do włókna mięśnia prążkowatego za pośrednictwem neuronu- przekazujący informację z centralnego układu nerwowego. Wydzielany na zakończeniu neuronu przekaźnik pobudza elektryczne błony komórki mieśniowej. Większość mieśni gładkich- impuls elektryczny mogą wywoływać rożnego rodzaju bodźce.
13. gruczoły potowe znajduja się na wewnętrznej powierzchni dłoni i stóp
15. tkanka łączna wlasciwa. przyczepie ścięgnia do kości- również właściwa.
20.Tkanka łączna - jedna z podstawowych tkanek zwierzęcych, jest charakterystyczna dla zwierząt przechodzących dwie fazy gastrulacji i powstaje z mezenchymy, choć niektóre komórki pochodzą z neuroektodermy.
21. CHYBA ściana izolacyjna
22. Dzięki temu informacja w postaci impulsu elektrycznego przesuwa się po włóknie skokowo (od przewężenia do przewężenia) tzn. szybciej niż gdyby rozprzestrzeniała się falowo, jak dzieje się w włóknach bezrdzennych, to znaczy pozbawionych otoczki mielinowej.
nabłonek – jedna z podstawowych tkanek zwierzęcych. Zawiązki nabłonka pojawiają się już w stadium blastuli, ale może się on różnicować znacznie później z tkanek zarodkowych: ektodermy, endodermy, albo zależnie od grupy systematycznej zwierząt i narządu.
Blaszki kostne (laminae osseae)- są to koncentrycznie układające się "krążki" dookoła kanału osteonu (kanału Haversa) w osteonie (systemie Haversa) tworząc teleskopową strukturę. W tkankce kostnej zbitej pojedycza blaszka nieco przypomina rynnę - jest łukowato zagięta wzdłuż długiej osi.
3,składa się z istoty międzykomórkowej
-zbudowana jest z bezpostaciowej organicznej substancji podstawowej
-o w istocie podstawowej zanurzone są komórki i trzy rodzaje włókien białkowych różniących się właściwościami:
-o włókna kolagenowe zbudowane z nierozpuszczalnego w wodzie złożonego białka "kolagen" ( ok. 30% wszystkich białek w org. człowieka). Ma bardzo dużą odporność na rozrywanie. Występują w ściągaczach, chrząstkach i kościach.
-o włókna sprężyste są cieńsze niż włókna kolagenowe i zbudowane z białka elastyny. Włókna te tworzę nieregularną, sprężystą sieć, którą można rozciągać.
-o włókna retikulinowe tworzą pojedyncze, delikatne włókna. Stanowi on rusztowanie w niektórych narządach np. w zrębie węzłów chłonnych.
4.Tkanka chrzęstna sprężysta - rodzaj tkanki łącznej chrzęstnej, zawierający liczne włókna elastyczne. Tworzy małżowinę uszną, krtań, nagłośnię. W istocie podstawowej zanurzona jest bardzo delikatna siateczka włókien elastycznych. Chrząstki sprężyste nie ulegają mineralizacji.
Tkanka chrzęstna szklista - rodzaj tkanki łącznej chrzęstnej, jest odporna na ścierania. Ma zdolność do reminalizacji. Znajduje się na powierzchniach stawowych, przymostkowych częściach żeber, tworzy przegrodę nosa. Tworzy ludzki szkielet w okresie zarodkowym i płodowym (wówczas dość szybko jest zastępowana przez kość). W półprzezroczystej, mleczno - lśniącej istocie podstawowej znajdują się liczne grupy chondrocytów, a między nimi - włókna kolagenowe.
Tkanka chrzęstna włóknista - rodzaj tkanki łącznej, zawiera włókna kolagenowe ułożone w pęczki. Jest mało podatna na zerwanie. Tworzy więzadła stawowe, spojenie łonowe, dyski w kręgosłupie.
5.Funkcja transportowa,Funkcja obronna i udział w homeostazie,
6.Erytrocyt, krwinka czerwona, czerwone ciałko krwi – jeden z podstawowych morfotycznych składników krwi. Głównym zadaniem erytrocytów jest przenoszenie tlenu i dwutlenku węgla, co jest możliwe dzięki obecności w nim czerwonego barwnika hemoglobiny, który ma zdolność do nietrwałego wiązania tlenu i przechodzenia w oksyhemoglobinę. Zdrowy, młody mężczyzna ma około 5,4 mln/mm³ erytrocytów w krwi obwodowej, kobieta około 4,5 mln/mm³, natomiast noworodek około 7 mln/mm³. Ilość erytrocytów w organizmie człowieka może się zmieniać – zależy to m.in. od miejsca, w którym człowiek się znajduje i ciśnienia jakie tam panuje.
wytwarzane w szpiku kostnym .
8.taki a nie inny kształt pęcherzyka zwiększa powierzchnię wymiany gazowej w płucach. Pęcherzyki zbudowane są z nabłonka jednowarstwowego płaskiego (występuje on wszędzie tam gdzie przenikanie substancji powinno być jak najłatwiejsze). Pęcherzyk jest też opleciony naczyniami włosowatymi (umożliwia to szybką wymianę pęcherzyk-naczynie włosowate). Ważny jest też fakt, że nabłonek pęcherzyków płucnych (dokładnie mówiąć pneumocyty II rzędu) wydzielają surfaktant, który ułatwia wymianę gazową i zabezpiecza płuca przed zapadnięciem sie.
11. w wyniku choroby osteoporozy.
12.Siła napędowa skurczu powstaje w wyniku zmiany kształtu miozyny. Miozyna przesuwa cienkie filamenty w kierunku środka sarkomeru. Powoduje to skracanie sarkomeru, ani miozyna ani aktyna nie zmieniają swojej długości. Miofibryle ulegają skróceniu i następuje skurcz włókna mięśniowego. Skurcz włókien mieśniowych daje skurcz mięśnia. W skurczu uczestniczą jony wapnia- ułatwiają one powstawanie nowych połączeń między miozyną a aktyną. Do wywołania skurczu potrzebna jest energia pozwalająca na przesuwanie cienkich filamentów względem grubych. Energii dostarcza ATP powstający podczas utleniania glukozy w mitochondriach włókien mięśniowych. ATP wiąże się z miozyną i wymusza zmiany kształtu tego białka. Wywołuje skurcz mieśnia. Im większa produkcja ATP tym częsciej mięsień może się kurczyć. By wywołać skurcz potrzebny jest impuls elektryczny. Dociera on do włókna mięśnia prążkowatego za pośrednictwem neuronu- przekazujący informację z centralnego układu nerwowego. Wydzielany na zakończeniu neuronu przekaźnik pobudza elektryczne błony komórki mieśniowej. Większość mieśni gładkich- impuls elektryczny mogą wywoływać rożnego rodzaju bodźce.
13. gruczoły potowe znajduja się na wewnętrznej powierzchni dłoni i stóp
15. tkanka łączna wlasciwa. przyczepie ścięgnia do kości- również właściwa.
20.Tkanka łączna - jedna z podstawowych tkanek zwierzęcych, jest charakterystyczna dla zwierząt przechodzących dwie fazy gastrulacji i powstaje z mezenchymy, choć niektóre komórki pochodzą z neuroektodermy.
21. CHYBA ściana izolacyjna
22. Dzięki temu informacja w postaci impulsu elektrycznego przesuwa się po włóknie skokowo (od przewężenia do przewężenia) tzn. szybciej niż gdyby rozprzestrzeniała się falowo, jak dzieje się w włóknach bezrdzennych, to znaczy pozbawionych otoczki mielinowej.