Question

1. Zamień dialog na mowę zależną.

Jechał i jechał królewicz przed siebie, aż dojechał do wysokiej wieży.

-Hop,hop! Jest tam kto?-zawołał.

-Ooo!-zaśpiewał ktoś na wieży cieniutkim głosikiem,

-Co to znaczy "Ooo!"?-zapytał królewicz.

-To początek piosenki. Nie przerywaj, to się dowiesz reszty-odpowiedział zniecierpliniony głosik.

-Śpiewaj szybciej, bo się spieszę. Szukam królewny odpowiedniej na żonę i nie mam czasu zatrzymywać się dla każdego "Ooo!" po drodze.

-Szukasz żony?- głosik przybliżył się do okna. - Myślę, że już ją znalazłeś.

Królewicz podniósł głowę do góry. Z maleńkiego okienka na samym szycie wyglądała niewielka twarzyczka.

-Oto ja!-zawołała. - Twoja przyszła żona.

- Nooo, nie wiem - zawachał się królewicz. - Wolałbym najpierw dokładniej cię obejrzeć.

- Nie ma sprawy.

Gówka schowała się, a po chwili z okna spłynął na ziemię długaśny warkocz.

-Właź! - krzyknął głosik rozkuzająco.

- Niech będzie - mruknął królewicz i zsiadł z konia. Złapał za warkocz i zaczął się wspinać. Zasapał się okropnie, ale w końcu dotarł na szczyt wieży. Wgramolił się przez okienko do środka, a tam stała piękna królewna z niesamowicie długim warkoczem i uśmiechnęła się do niego promiennie.

- Mój wybawicielu! - zawołała. - Musisz jeszcze tylko zgładzić złą czarownicę, a na wieki będę twoja.

- Zaczekaj chwileczkę - odsunął się królewicz. - Zanim zacznę zgładzać, chcę dać ci prezent.

Pogrzebał w kieszeniach i wyjął ziarnko grochu.

- Proszę.

- A co to takiego? - zdziwiła się królewna.

- Nie wiesz? Widać nie jesteś mi pisana - westchnął królewicz. Złapał za warkocz i spuścił się na dół.

Answer 1

Jechał i jechał królewicz przed siebie, aż dojechał do wysokiej wieży i zawołał, czy ktoś tam jest. KToś zaspiewał wtedy ooo. Królewicz zapytał, o znaczenie tego słowa. Głosik odpowiedział, że to początek piosenki i że jak nie będzie przerywał, to dowie się reszty. Książe odpowiedział na to, żeby spiewała szybciej, bo się śpieszy, bo szuka królewny odpowiedniej na żonę i nie ma czasu, żeby zatrzymaywać się dla każdego "Ooo!" na drodze. Wtedy głosik przybliżył się do okna i powiedział, że ją włąśnie znalazł. Ukazała się główka, która powiedziała, że ją znalazł i to ona. Królewicz odpowiedział na to, że nie wie i wolałby ją najpierw obejrzeć dokładniej. Główka się schowałą i pokazał się warkocz. Głosik królewny rozkazał, żeby właził. Królewicz zgodził się i zsiadł z konia. Złąpał za warkocz i zaczą się wspinać. Zasapał się okropnie, ale w końcu dotarł na szczyt wieży. Wgramolił się przez okienko do środka, a tam stała piękna królewna z niesamowicie długim warkoczem i uśmiechnęła się do niego promiennie i zawołała, że musi tylko zgładzić czarownicę, żeby była jego. Wtedy królewicz odpowiedział, że zanim zacznie zgładzać, chce jej dać prezent,  pogrzebałw kieszeni, wyjął ziarnow grochu i powiedział, żeby wzięła. Królewna zpytała, o to, co to jest. Królewicz westchnął, że jak nie wie, to nie jest mu pisana. Złapał za warkocz i spuścił się na dół.

Answer 2

Jechał i jechał królewicz przed siebie, aż dojechał do wysokiej wieży i zawołał, czy ktoś tam jest. Ktoś zaspiewał wtedy ooo. Królewicz zapytał, o znaczenie tego słowa. Głosik odpowiedział, że to początek piosenki i że jak nie będzie przerywał, to dowie się reszty. Książe odpowiedział na to, żeby spiewała szybciej, bo się śpieszy, bo szuka królewny odpowiedniej na żonę i nie ma czasu, żeby zatrzymaywać się dla każdego "Ooo!" na drodze. Wtedy głosik przybliżył się do okna i powiedział, że ją włąśnie znalazł. Ukazała się główka, która powiedziała, że ją znalazł i to ona. Królewicz odpowiedział na to, że nie wie i wolałby ją najpierw obejrzeć dokładniej. Główka się schowałą i pokazał się warkocz. Głosik królewny rozkazał, żeby właził. Królewicz zgodził się i zsiadł z konia. Złąpał za warkocz i zaczą się wspinać. Zasapał się okropnie, ale w końcu dotarł na szczyt wieży. Wgramolił się przez okienko do środka, a tam stała piękna królewna z niesamowicie długim warkoczem i uśmiechnęła się do niego promiennie i zawołała, że musi tylko zgładzić czarownicę, żeby była jego. Wtedy królewicz odpowiedział, że zanim zacznie zgładzać, chce jej dać prezent,  pogrzebałw kieszeni, wyjął ziarnow grochu i powiedział, żeby wzięła. Królewna zpytała, o to, co to jest. Królewicz westchnął, że jak nie wie, to nie jest mu pisana. Złapał za warkocz i spuścił się na dół.

licze na naj