1 zadanie: Opisz właściwości fizyczne naturalnego satelity Ziemi. 2 zadanie: Wymień fazy księżyca; wyjaśnij, w jaki sposób one powstają. Prosze o na pisdanie tych 2 zadań na dziś macie czas do godziny 12.00 !!! Bardzo wam dziękuje!
Właściwości naturalnego satelity Ziemi ( księżyc) Księżyc jest ciałem niebieskim o średnicy 3476 km (0,272 średnicy Ziemi), masie 7,33·1022 kg (ok. 1/81 masy Ziemi), średniej gęstości 3,34 g/cm3 (60% gęstości Ziemi), przyspieszeniu grawitacyjnym na powierzchni 1,62 m/s2 (ok. sześciokrotnie mniejszym od ziemskiego). Temperatura powierzchni zmienia się w zakresie od +140°C do -190°C, ale 1 m pod powierzchnią jest w przybliżeniu stała i wynosi -30°C. Powierzchnia Księżyca pokryta jest kraterami o silnie zróżnicowanych rozmiarach (największe: Clavius i Grimaldi mają 230 km średnicy i głębokość 3 km, topografią Księżyca zajmuje się selenografia). Materiał pokrywający powierzchnię (warstwa ok. 4 m) stanowi drobny, lekki (1 g/cm3) pył zbudowany z SiO2, (50÷70%), Al2O3, FeO, CaO, TiO2, ma średni wiek 3,7 mld lat (najstarsze fragmenty skał - 4,6 mld lat). Księżyc posiada resztkową atmosferę o gęstości mniejszej niż jedna bilionowa gęstości atmosfery ziemskiej. Rozkład masy wewnątrz Księżyca jest silnie asymetryczny, obserwuje się znaczne anomalie grawitacyjne (maskony), jądro Księżyca jest stałe i bazaltowe. Księżyc obiega środek masy układu Ziemia-Księżyc (punkt ten znajduje się średnio 4670 km od środka Ziemi) w okresie 27,3217 dnia (tzw. miesiąc syderyczny lub gwiazdowy) po orbicie eliptycznej nachylonej średnio 5°09' do płaszczyzny ekliptyki.
Zadanie 2.
Fazy Księżyca
Księżyc wykazuje zjawisko faz, gdyż nie świeci własnym światem a jedynie odbija światło słoneczne i stąd widoczna jest tylko ta jego część, którą oświetla Słońce. Kiedy Księżyc znajduje się pomiędzy Słońcem a Ziemią, wówczas strona zwrócona do Ziemi jest nieoświetlona. Mówimy, że Księżyc jest w nowiu. Wschodzi wraz ze Słońcem i razem z nim zachodzi. Nie można go dostrzec w blasku Słońca.
Po nowiu Księżyc zaczyna 'rosnąć', ma kształt coraz grubszego rogala, wschodzi coraz to później rano, zachodzi coraz później wieczorem. Po około tygodniu zobaczymy dokładnie połowę jego tarczy (w kształcie litery D). Jest to pierwsza kwadra. Wschodzi wówczas w południe a zachodzi o północy, gdyż linia Księżyc - Ziemia ustawiona jest wówczas pod kątem 90° do kierunku Ziemia - Słońce.
Po kolejnym tygodniu Księżyc znajduje się na niebie po przeciwnej stronie niż Słońce (jednakże, ze względu na nachylenie orbity Księżyca do płaszczyzny ekliptyki Ziemia nie przesłania Księżyca. Widzimy wówczas całą jego tarczę - Księżyc jest w pełni. Wschodzi o zachodzie Słońca, a zachodzi o jego wschodzie.
W trzecim tygodniu oświetlona część zaczyna się zmniejszać, aż ponownie oświetlona zostaje tylko jedna jego strona, tym razem lewa. Jest to trzecia kwadra. Księżyc oddalony jest od Słońca tym razem o−90°, czyli wschodzi i zachodzi 6 godzin wcześniej niż Słońce (wschód o północy, zachód w południe). W czwartym tygodniu Księżyc 'chudnie' coraz bardziej (przybierając kształt litery C), aż po 29.53 dniach nastaje znowu nów. Minął jeden miesiąc synodyczny.
Właściwości naturalnego satelity Ziemi ( księżyc)
Księżyc jest ciałem niebieskim o średnicy 3476 km (0,272 średnicy Ziemi), masie 7,33·1022 kg (ok. 1/81 masy Ziemi), średniej gęstości 3,34 g/cm3 (60% gęstości Ziemi), przyspieszeniu grawitacyjnym na powierzchni 1,62 m/s2 (ok. sześciokrotnie mniejszym od ziemskiego). Temperatura powierzchni zmienia się w zakresie od +140°C do -190°C, ale 1 m pod powierzchnią jest w przybliżeniu stała i wynosi -30°C.
Powierzchnia Księżyca pokryta jest kraterami o silnie zróżnicowanych rozmiarach (największe: Clavius i Grimaldi mają 230 km średnicy i głębokość 3 km, topografią Księżyca zajmuje się selenografia). Materiał pokrywający powierzchnię (warstwa ok. 4 m) stanowi drobny, lekki (1 g/cm3) pył zbudowany z SiO2, (50÷70%), Al2O3, FeO, CaO, TiO2, ma średni wiek 3,7 mld lat (najstarsze fragmenty skał - 4,6 mld lat).
Księżyc posiada resztkową atmosferę o gęstości mniejszej niż jedna bilionowa gęstości atmosfery ziemskiej. Rozkład masy wewnątrz Księżyca jest silnie asymetryczny, obserwuje się znaczne anomalie grawitacyjne (maskony), jądro Księżyca jest stałe i bazaltowe. Księżyc obiega środek masy układu Ziemia-Księżyc (punkt ten znajduje się średnio 4670 km od środka Ziemi) w okresie 27,3217 dnia (tzw. miesiąc syderyczny lub gwiazdowy) po orbicie eliptycznej nachylonej średnio 5°09' do płaszczyzny ekliptyki.
Zadanie 2.
Fazy Księżyca
Księżyc wykazuje zjawisko faz, gdyż nie świeci własnym światem a jedynie odbija światło słoneczne i stąd widoczna jest tylko ta jego część, którą oświetla Słońce. Kiedy Księżyc znajduje się pomiędzy Słońcem a Ziemią, wówczas strona zwrócona do Ziemi jest nieoświetlona. Mówimy, że Księżyc jest w nowiu. Wschodzi wraz ze Słońcem i razem z nim zachodzi. Nie można go dostrzec w blasku Słońca.
Po nowiu Księżyc zaczyna 'rosnąć', ma kształt coraz grubszego rogala, wschodzi coraz to później rano, zachodzi coraz później wieczorem. Po około tygodniu zobaczymy dokładnie połowę jego tarczy (w kształcie litery D). Jest to pierwsza kwadra. Wschodzi wówczas w południe a zachodzi o północy, gdyż linia Księżyc - Ziemia ustawiona jest wówczas pod kątem 90° do kierunku Ziemia - Słońce.
Po kolejnym tygodniu Księżyc znajduje się na niebie po przeciwnej stronie niż Słońce (jednakże, ze względu na nachylenie orbity Księżyca do płaszczyzny ekliptyki Ziemia nie przesłania Księżyca. Widzimy wówczas całą jego tarczę - Księżyc jest w pełni. Wschodzi o zachodzie Słońca, a zachodzi o jego wschodzie.
W trzecim tygodniu oświetlona część zaczyna się zmniejszać, aż ponownie oświetlona zostaje tylko jedna jego strona, tym razem lewa. Jest to trzecia kwadra. Księżyc oddalony jest od Słońca tym razem o−90°, czyli wschodzi i zachodzi 6 godzin wcześniej niż Słońce (wschód o północy, zachód w południe).
W czwartym tygodniu Księżyc 'chudnie' coraz bardziej (przybierając kształt litery C), aż po 29.53 dniach nastaje znowu nów. Minął jeden miesiąc synodyczny.
Liczę na najj ;**