Question

1. Wymień najważniejsze państwa włoskie w połowie XIX wieku i przedstaw oraz omów dwie koncepcje zjednoczenia Włoch.

2. Przedstaw dwie koncepcje zjednoczenia Niemiec oraz omów palitykę Prus ze szczególnym uwzględnieniem Otto van Bismarchka (Czy jakoś tak).

3. Przedstaw proces Zjednoczenia Włoch.

4. Przedstaw przebieg i skutki:

a) wojny pruskiej z Austrią i Danią

b) Prus z Francją

Odpowiedź jak najszybciej musze to mieć na czwartek i się tego nauczyć !!!

Answer 1

Po okresie Wiosny Ludów utrzymane zostały dążenia ludności państw włoskich do odzyskania niepodległości. Na całym Półwyspie Apenińskim władzę objęły rządy powołane po kongresie wiedeńskim, a obalone w okresie wystąpień Wiosny Ludów. Stróżem dotychczasowego układu sił była Austria, która utrzymywała wpływy w kilku księstwach oraz Państwie Kościelnym.

W większości państw włoskich rządzili konserwatyści, a społeczeństwo było pozbawione praw politycznych. Władca Królestwa Piemontu i Sardynii, Wiktor Emanuel II (ur. 1820, zm. 1878), starał się o rozszerzenie swoich wpływów w północnych Włoszech. Aby osiągnąć cel, odwołał się do poczucia świadomości narodowej Włochów. Ruch ideowy Risorgimento miał na celu pobudzenie świadomości narodowej Włochów i poczucia jedności, a także walki z obcym panowaniem i dążeń do zjednoczenia poszczególnych włoskich księstw, jak też likwidację absolutyzmu.

Znaczenie Piemontu podniosło się po objęciu posady premiera przez Camillo Cavoura, który chciał zjednoczyć Włochy, w celu zniesienia ceł między państwami włoskimi, co miało pobudzić rozwój gospodarczy. Największą przeszkodą na drodze do zjednoczenia była Austria. Cavour rozbudował armię, wiedział jednak, że Piemont nie poradzi sobie z silnym sąsiadem, toteż zbliżył się politycznie do Cesarstwa Francji Napoleona III. Było to na rękę również Napoleonowi III, który miał własne interesy polityczne w Austrii.

Królestwo Sardynii wzięło udział w wojnie krymskiej, co przyniosło mu korzyści polityczne i pozwoliło na zawarcie sojuszu obronnego z Francją w 1858 roku w Plombières. Francja gwarantowała w nim pomoc Sardynii, jednak tylko w wypadku agresji austriackiej. Sardynia, chcąc sprowokować Austrię do wypowiedzenia wojny, zaczęła się zbroić.