Gimnazjum (łac. gymnasium – "miejsce służące gimnastyce")
W starożytnej Grecji było publicznym ośrodkiem ćwiczeń fizycznych dla młodzieży męskiej, wykonywanych zwykle nago, stąd nazwa, z gr. Gymnázesthai - "nago ćwiczyć". Jego centralną część stanowił kompleks bieżni, boisk i portyków. W gimnazjonie znajdowały się też palestra i stadion. Plan gimazjonu zrekonstruowano na podstawie wykopalisk prowadzonych w Delfach, na Delos, Epidauros, Aleksandrii i Olimpii.
Znajdowały się tam:
• szatnia (apodyteron) • sale do nacierania ciał oliwą (elaiothesion) • sale do nacierania ciał piaskiem - do masażu (konisterion) • salki z workami piasku do ćwiczeń w zadawaniu ciosów • eksedry, nisze z ławkami - sale wykładowe, rekreacyjne, do rozmów i dyskusji • sala ćwiczeń dla młodzieży (ephebeidon) • boiska do gry w piłkę (sphairisterion) • bieżnie (dromos) • miejsce do ćwiczeń w zapasach (palestra) • łazienki (balaneion) i łaźnie (pyriaterion)
Gimnazjony były integralną częścią greckich miast. Początowo budowano je z drewna, a od IV wieku p.n.e. zaczęto stawiać je z kamienia.
W gimnazjonach również nauczano i stąd współczesne szkoły średnie noszą nazwę gimnazjum. W starożytnym Rzymie gimnazjum był to pewien rodzaj państwowej szkoły średniej.
Najstarsze gimnazjony były w Sparcie, nadzorowane przez państwo za pośrednictwem funkcjonariusza, zwanego sofronistą. Ćwiczyli w nich zawodnicy oraz osiemnastoletni i dziewiętnastoletni efebowie odbywający służbę wojskową i inni ludzie wolni.
Po pewnym czasie stał się on także miejscem różnych spotkań towarzyskich oraz politycznych i filozoficznych dysput. Natomiast od czasu hellenistycznego gimnazjon zaczął pełnić rolę publicznej szkoły średniej.
Gimnazjum (łac. gymnasium – "miejsce służące gimnastyce")
W starożytnej Grecji było publicznym ośrodkiem ćwiczeń fizycznych dla młodzieży męskiej, wykonywanych zwykle nago, stąd nazwa, z gr. Gymnázesthai - "nago ćwiczyć".
Jego centralną część stanowił kompleks bieżni, boisk i portyków. W gimnazjonie znajdowały się też palestra i stadion. Plan gimazjonu zrekonstruowano na podstawie wykopalisk prowadzonych w Delfach, na Delos, Epidauros, Aleksandrii i Olimpii.
Znajdowały się tam:
• szatnia (apodyteron)
• sale do nacierania ciał oliwą (elaiothesion)
• sale do nacierania ciał piaskiem - do masażu (konisterion)
• salki z workami piasku do ćwiczeń w zadawaniu ciosów
• eksedry, nisze z ławkami - sale wykładowe, rekreacyjne, do rozmów i dyskusji
• sala ćwiczeń dla młodzieży (ephebeidon)
• boiska do gry w piłkę (sphairisterion)
• bieżnie (dromos)
• miejsce do ćwiczeń w zapasach (palestra)
• łazienki (balaneion) i łaźnie (pyriaterion)
Gimnazjony były integralną częścią greckich miast. Początowo budowano je z drewna, a od IV wieku p.n.e. zaczęto stawiać je z kamienia.
W gimnazjonach również nauczano i stąd współczesne szkoły średnie noszą nazwę gimnazjum.
W starożytnym Rzymie gimnazjum był to pewien rodzaj państwowej szkoły średniej.
Najstarsze gimnazjony były w Sparcie, nadzorowane przez państwo za pośrednictwem funkcjonariusza, zwanego sofronistą. Ćwiczyli w nich zawodnicy oraz osiemnastoletni i dziewiętnastoletni efebowie odbywający służbę wojskową i inni ludzie wolni.
Po pewnym czasie stał się on także miejscem różnych spotkań towarzyskich oraz politycznych i filozoficznych dysput. Natomiast od czasu hellenistycznego gimnazjon zaczął pełnić rolę publicznej szkoły średniej.