Question

1. Przeczytaj podany fragment Księgi Koheleta i wyjaśnij, jaki środek stylistyczny został użyty. Określ, jaką funkcje pełnij w tym tekście.

2. Jaką wizje życia przedstawia ten tekst?

Marność nad marnościami

rzekł kaznodzieja,

marność nad marnościami,

wszystko marność.

Jaki pożytek ma człowiek

z całego trudu swego,

którym trudzi się pod słońcem?

Przemija pokolenie i rodzi się pokolenie,

a ziemia trwa na wieki.

Słońce wschodzi i słońce zapada

i dąży do miejsca swego

skąd będzie wschodziło.

Wiatr wędruje na południe

i na północ zawraca,

krąży i krąży w swoich kolejach.

Wszystkie potoki płyną z gór do morza,

a morze pełne nie jest.

Na miejsce, skąd płynęły, wracają,

aby znów płynęły.

Wszystkie rzeczy są trudliwe

i człowiek ich nie wypowie.

Nie nasyci się oko patrzeniem,

nie napełni się ucho słuchaniem.

Cokolwiek raz było, to będzie.

Cokolwiek raz uczynione zostało zostało,

uczynione zostanie.

A nie masz nic nowego pod słońcem

Widziałem wszelkie dzieła

czynione pod słońcem.

A oto wszystko marność i gonienie za wiatrem.

PROSZĘ O POMOC

Pilneeee

Answer 1

1. W tekście dominują powtórzenia (w tym anafory) – ich celem jest podkreślenie przemijalności rzeczy, które są i chwilę potem (wers dalej) ich nie ma, a także zaakcentowanie powszechności tego zjawiska – pokolenie się rodzi, pokolenie przemija, słońce wschodzi, słońce zachodzi, marność nad marnościami.   2. Tekst przedstawia życie jako chwilę ulotną, w której wszystko ma początek i szybki koniec (lub powraca do punktu wyjścia), przez co wszystko ma charakter niestały, a więc w gruncie rzeczy bezwartościowy. Człowiek w tym świecie nie może odnaleźć nasycenia, zawsze będzie odczuwał brak.