Question

1) Opisz rozwój muzyki w baroku

2) Działalność kompozytorów Polskich

3) Historia tańca w Polsce

4) Opisz historię powstanie poloneza (taniec)

5) Opisz inne tańce narodowe

POTRZEBNE NA JUTRO!!!

Krótko po 3-4 do 5 zdań POWODZENIA

Answer 1

Google! wszystko pisze tylko wpisz te wszystkie pytania :)) 

Answer 2

1)Rozwój muzyki barokowej był związany z epoką baroku.
Muzycy swoje umiejętności wykonawcze doskonalili bardzo umiejętnie.

2)Wśród tworzących wówczas polskich kompozytorów był Adam Jastrzębski.
Największym dziełem muzyka i pisarza Adama Jastrzębskiego jest Gosciniec.

3)Tańce narodowe komponowane w okresie najświetniejszego dla nich rozwoju tj. do połowy XIX w. miały pośredni kontakt z muzyką wiejską. Bezpośrednią tradycję do której nawiązywały w XIX w. była nie ludowa a ta właśnie popularna muzyka taneczna.

Obecnie w definicji tańców narodowych podkreśla się przede wszystkim ich zwiazek z tańcami ludowymi zaznaczając ich odmienną funkcję (tańca towarzyskiego nie obrzędowego). Nie docenia się jednak roli jaką odgrywały w okresie zniewolenia państwa polskiego (teksty patriotyczne). Powszechnie przyjmuje się, że narodowymi tańcami stały sie tylko te tańce pochodzenia regionalnego, które spopularyzowały się w pewnym okresie w całej Polsce i w różnych środowiskach tak dalece, że straciwszy swój pierwotny ścisły związek z regionem i dawne znaczenie, stały się ogólnopolskimi tańcami towarzyskimi.

Obecnie uważa sie, że tańce te reprezentują dominujące i charakterystyczne cechy muzyczne i ruchowe polskich tańców ludowych. Ich nazwy - polonez, krakowiak, mazur, kujawiak ( z wyjątkiem oberka ) nie są pochodzenia ludowego. Cechy muzyczne tych tańców daje sie dość jednoznacznie określić jako typowe dla danego regionu.

4)W X wieku n.e. po raz pierwszy podejmowane są próby ustalenia form tanecznych.
Na początku pierwszego, tysiąclecia n.e. zaczęły wyodrębniać się nurty rozwoju tańca: taniec towarzyski, widowiskowy i ludowy.
Dzięki prowansalskim trubadurom taniec stał się piękniejszą formą stosunków towarzyskich, taniec pary przeistoczył się właściwie w pantomimę miłosną, a rej w uroczysty pochód. W tym czasie były one ulubioną rozrywką na dworach i zamkach, częścią wszystkich ważnych uroczystości jak np. wesela. W miastach dużą popularność zdobyły tańce mieczowe, których głównymi figurami są: pochód wężem, przechodzenie pod skrzyżowanymi mieczami, a na zakończenia tzw. róża(splot mieczów). W XIV wieku w związku z ożywieniem życia dworskiego znacznie wzrosło zainteresowanie tańcem. Prym pod tym względem wiodła Francja.

 

 

5)

Polskie tańce ludowe

 

Do tańców ludowych, które dzięki swym właściwościom muzycznym i ruchowym stały się polskimi tańcami narodowymi, należą : krakowiak, mazur, oberek, kujawiak i polonez.

 

Krakowiak

Zwany również : goniony, dreptany, mijany, przebiegany. Taniec notowany w metrum 2/4 , odznacza się żywym tempem z charakterystycznym rytmem synkopowanym.

 

Mazur

Nazywany też : wyrywas, gniewus, goniony, szumny. Pochodzi z Mazowsza, utrzymany w takcie 3/4 (lub 3/8), odznacza się żywym tempem, akcentowaniem słabych (zwłaszcza drugiej) części taktu.

Mazury ludowe cechuje zwykle bardziej urozmaicona rytmika, wszelkie schematy rytmiczne są raczej typowe dla szlacheckich i dworskich tańców.

 

Kujawiak

Zwany także: śpiący, niesiony, kolebany. Różni się od mazura wolniejszym tempem, zwykle molowym trybem tonacji i przewagą spokojnego rytmu ósemkowego. Zazwyczaj rozpoczyna się tańcem wolnym chodzonym, potem przechodzi w taniec nieco szybszy, który jest właściwym kujawiakiem. Metrum trójdzielne.

 

Oberek

Znany pod nazwami: obertas, wyrywas, wykrętacz, zawijacz. Tempo – znacznie szybsze od kujawiaka. Notowany jest w metrum 3/4 lub 3/8 , posiada skoczny i wesoły charakter.

 

Polonez

Znany jako chodzony, równy, wolny, wielki, okrągły, polski, pieszy. Jest tańcem o tempie umiarkowanym w metrum 3/4.