1. omów genezę teatru elżbietańskiego. 2. scharakteryzuj wzorce osobowe: poeta doctus, poeta naturus
lucy0911
1. Datę założenia przyjmuje się rok 1576. Na początku aktorzy grali na dworze, potem w budynkach. Podczas spektaklu dekoracji było niewiele, często zastępował je napis głoszący, że akcja toczy się np. w lesie albo w zamku. W teatrze tym nie występowały kobiety, role kobiece grali młodzi, urodziwi mężczyźni. Przedstawienia musiały wzruszać, bawić, budzić grozę, obfitować w niezwykłe i sensacyjne wydarzenia. Powinny one być tajemnicze, zawikłane, krwawe. Postacie bohaterów, grane przez ulubionych aktorów, także musiały być interesujące: miały ostrzegać, służyć przykładem, podbudowywać. 2.Poeta doctus - pojęcie oznaczające osobę wykształconą, jak również człowieka o wszechstronnych zainteresowaniach. Jest to również człowiek obeznany z literaturą poprzednich epok, kulturą, sztuką oraz tradycją. Poeta doctus był ideałem dla pisarzy humanizmu. W Polsce za takich poetów uważano m.in. Klemensa Janickiego, Jana Kochanowskiego, Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego i Daniela Naborowskiego.
2.Poeta doctus - pojęcie oznaczające osobę wykształconą, jak również człowieka o wszechstronnych zainteresowaniach. Jest to również człowiek obeznany z literaturą poprzednich epok, kulturą, sztuką oraz tradycją. Poeta doctus był ideałem dla pisarzy humanizmu. W Polsce za takich poetów uważano m.in. Klemensa Janickiego, Jana Kochanowskiego, Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego i Daniela Naborowskiego.