Wzdłuż atlantyckiego wybrzeża Europy, od zachodniej Francji, przez Belgię, Holandię aż do Niemiec ciągnie się pas nizin – Niż Środkowoeuropejski. W Niemczech pas ten rozszerza się znacznie i dalej na wschód obejmuje niemal całą Polskę a także niemal całą Europę Wschodnią, od północnych krańców kontynentu, po południowe (Niż Wschodnioeuropejski). Poza tym obszarem niziny na kontynencie europejskim znajdują się głównie wśród obszarów górskich (największe z nich to m.in. Nizina Wołoska, Nizina Padańska i Wielka Nizina Węgierska), a także na obszarach przybrzeżnych oraz na znacznej części Wysp Brytyjskich.
Niziny europejskie, jakkolwiek posiadają wspólną cechę w postaci równinnego charakteru posiadają zróżnicowaną rzeźbę terenu. Jest ona związana ze zlodowaceniami plejstoceńskimi, które wielokrotnie obejmowały znaczną część kontynentu. Największym z nich było zlodowacenie skandynawskie, które objęła Wyspy Brytyjskie, Morze Północne, większą część Niemiec, Polskę i Europę Wschodnią aż do Donu. Na obszarze tym występują typowe cechy krajobrazu polodowcowego. Należą do nich moreny denne i czołowe, kemy, ozy, oraz zbiorniki wodne pochodzenia lodowcowego.
Około 143 000 km² zajmują obszary położone poniżej poziomu morza. Największe depresje znajdują się nad Morzem Kaspijskim (Nizina Nadkaspijska) i w północnej Holandii. Wyżyny i góry
Pasma górskie w Europie.
Alpy, na ostatnim planie najwyższy szczyt Europy – Mont Blanc
Obszary górzyste i wyżynne znajdują się na Półwyspie Skandynawskim (Góry Skandynawskie), północnej części Wielkiej Brytanii (Góry Kaledońskie), w Europie zachodniej i środkowej (m.in. Masyw Centralny, Góry Świętokrzyskie, Sudety, Ardeny, Harz i in.) a także na wschodnim skrawku kontynentu (Ural).
Poza tym przez obszar Europy, na południe od pasa nizin, ciągnie się kilka młodych pasm górskich, rozdzielonych zapadliskami tektonicznymi. Należą do nich (od zachodu): Góry Betyckie, Pireneje, Alpy, Apeniny, Karpaty, Góry Dynarskie, Hellenidy i Bałkan.
KLIMAT w Europie
ATMOSFERA KLIMAT na Świecie, w Polsce
CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE, RUCHY MAS POWIETRZA w Europie TEMPERATURY POWIETRZA w Europie OPADY ATMOSFERYCZNE w Europie STREFY KLIMATYCZNE, TYPY KLIMATÓW w Europie __________ CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE, RUCHY MAS POWIETRZA w Europie
Na klimat Europy największy wpływ mają dwa stałe ośrodki baryczne: Wyż Azorski (bardziej aktywny latem) i Niż Islandzki (bardziej aktywny zimą). Ich wzajemne położenie decyduje o tym, że nad całą zachodnią i środkową część naszego kontynentu napływa przede wszystkim wilgotne powietrze znad Oceanu Atlantyckiego. Dzięki temu zimy nie są mroźne, a lata rzadko bywają upalne. Z kolei wschodnia część Europy znajduje się pod dużym wpływem sezonowych ośrodków barycznych: Wyżu Wschodnioazjatyckiego zimą i Niżu Południowoazjatyckiego latem. Praktycznie przez cały rok kierują one tam suche, kontynentalne powietrze. Poza tym dla Europy Północnej znaczenie ma Wyż Grenlandzki, który powoduje napływ mroźnego, arktycznego powietrza w zimie. Natomiast na południe kontynentu często dociera latem gorące powietrze znad Zwrotnika Raka. Poszczególne ośrodki baryczne zmieniają swoją wielkość i przemieszczają się w ciągu roku. Wskutek tego zmienia się zasięg ich oddziaływania. Na mapach przedstawiony jest typowy rozkład ciśnienia oraz kierunki wiatru przeważające w styczniu i w lipcu.
Wzdłuż atlantyckiego wybrzeża Europy, od zachodniej Francji, przez Belgię, Holandię aż do Niemiec ciągnie się pas nizin – Niż Środkowoeuropejski. W Niemczech pas ten rozszerza się znacznie i dalej na wschód obejmuje niemal całą Polskę a także niemal całą Europę Wschodnią, od północnych krańców kontynentu, po południowe (Niż Wschodnioeuropejski). Poza tym obszarem niziny na kontynencie europejskim znajdują się głównie wśród obszarów górskich (największe z nich to m.in. Nizina Wołoska, Nizina Padańska i Wielka Nizina Węgierska), a także na obszarach przybrzeżnych oraz na znacznej części Wysp Brytyjskich.
Niziny europejskie, jakkolwiek posiadają wspólną cechę w postaci równinnego charakteru posiadają zróżnicowaną rzeźbę terenu. Jest ona związana ze zlodowaceniami plejstoceńskimi, które wielokrotnie obejmowały znaczną część kontynentu. Największym z nich było zlodowacenie skandynawskie, które objęła Wyspy Brytyjskie, Morze Północne, większą część Niemiec, Polskę i Europę Wschodnią aż do Donu. Na obszarze tym występują typowe cechy krajobrazu polodowcowego. Należą do nich moreny denne i czołowe, kemy, ozy, oraz zbiorniki wodne pochodzenia lodowcowego.
Około 143 000 km² zajmują obszary położone poniżej poziomu morza. Największe depresje znajdują się nad Morzem Kaspijskim (Nizina Nadkaspijska) i w północnej Holandii.
Wyżyny i góry
Pasma górskie w Europie.
Alpy, na ostatnim planie najwyższy szczyt Europy – Mont Blanc
Obszary górzyste i wyżynne znajdują się na Półwyspie Skandynawskim (Góry Skandynawskie), północnej części Wielkiej Brytanii (Góry Kaledońskie), w Europie zachodniej i środkowej (m.in. Masyw Centralny, Góry Świętokrzyskie, Sudety, Ardeny, Harz i in.) a także na wschodnim skrawku kontynentu (Ural).
Poza tym przez obszar Europy, na południe od pasa nizin, ciągnie się kilka młodych pasm górskich, rozdzielonych zapadliskami tektonicznymi. Należą do nich (od zachodu): Góry Betyckie, Pireneje, Alpy, Apeniny, Karpaty, Góry Dynarskie, Hellenidy i Bałkan.
KLIMAT w Europie
ATMOSFERA
KLIMAT na Świecie, w Polsce
CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE, RUCHY MAS POWIETRZA w Europie
TEMPERATURY POWIETRZA w Europie
OPADY ATMOSFERYCZNE w Europie
STREFY KLIMATYCZNE, TYPY KLIMATÓW w Europie
__________
CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE,
RUCHY MAS POWIETRZA w Europie
Na klimat Europy największy wpływ mają dwa stałe ośrodki baryczne: Wyż Azorski (bardziej aktywny latem) i Niż Islandzki (bardziej aktywny zimą). Ich wzajemne położenie decyduje o tym, że nad całą zachodnią i środkową część naszego kontynentu napływa przede wszystkim wilgotne powietrze znad Oceanu Atlantyckiego. Dzięki temu zimy nie są mroźne, a lata rzadko bywają upalne.
Z kolei wschodnia część Europy znajduje się pod dużym wpływem sezonowych ośrodków barycznych: Wyżu Wschodnioazjatyckiego zimą i Niżu Południowoazjatyckiego latem. Praktycznie przez cały rok kierują one tam suche, kontynentalne powietrze.
Poza tym dla Europy Północnej znaczenie ma Wyż Grenlandzki, który powoduje napływ mroźnego, arktycznego powietrza w zimie.
Natomiast na południe kontynentu często dociera latem gorące powietrze znad Zwrotnika Raka.
Poszczególne ośrodki baryczne zmieniają swoją wielkość i przemieszczają się w ciągu roku. Wskutek tego zmienia się zasięg ich oddziaływania. Na mapach przedstawiony jest typowy rozkład ciśnienia oraz kierunki wiatru przeważające w styczniu i w lipcu.