1. kto jest bohaterem lirycznym wiersza? udowodnij 2. co konkretnie robi? 3. ktore fragmenty wiersza wskazuja na to, ze przestawiona sytuacja liryczna rozgrywa sie w czasch wspolczesnych? 4.jakie konkretnie nawizanie odnajdujesz w tekscie? oryfeusz i eurydyka czeslaw miłossz pomozcie prosze :
CaSoo
1. Bohaterem lirycznym wiersza jest Orfeusz. Utożsamiać możemy z nim jednak samego Czesława Miłosza. Próbuję on przedstawić na micie o Orfeuszu i Eurydyce, swoją własną życiową tragedię, jaką była utrata żony Carol. Zmarła ona w roku 2002. Niedługo po tym wydarzeniu, powstał właśnie utwór Miłosza pt. "Orfeusz i Eurydyka". Dlatego też możemy domyślać się, że to właśnie sam autor skrył się pod maską mitycznego bohatera. Idąc tym tropem z dużą pewnością można stwierdzić, że Miłosz ukazał swoją zmarłą żonę Carol poprzez postać Eurydyki.
2. Bohater liryczny wiersza pt. "Orfeusz i Eurydyka", który utracił swoją ukochaną postanawia wyruszyć do krainy podziemi, by odzyskać miłość swojego życia. Robi to ponieważ bardzo za nią tęskni. Przy niej czuł się jak dobry człowiek, a nie jak liryczny poeta mający "zimne serce". Przemierza więc " labirynt korytarzy i wind" by dotrzeć do Hadesu. Tam stawia się przed tronem Persefony. Próbuję nakłonić władczynię podziemi do tego, aby oddała mu jego Eurydykę. Pomaga mu w tym jego lira. Orfeusz zaczyna grać swoją pieśń, która ma skruszyć serce Persefony. Wysłuchawszy dzieło bohatera, władczyni Hadesu postanawia oddać mu ukochaną. Stawia jednak jeden warunek. Orfeusz odzyska Eurydykę, jeżeli nie spojrzy na nią, ani nie będzie do niej mówił w drodze na powierzchnię ziemi. Niestety bohater w pewnym momencie tak bardzo wątpił czy jego miłość życia wraca z nim, że odwrócił się za siebie. Tym samym stracił Eurydykę na zawsze. Zrozpaczony poeta zaczął rozpaczać. Nie wyobrażał sobie dalszego życia bez Eurydyki.
3. Podkreślone i pogrubione części tekstu, świadczą o tym, że sytuacja liryczna rozgrywa się w czasach współczesnych ( pokazują rzeczy z współczesności ).
"Stojąc na płytach chodnika przy wejściu do Hadesu/" ; " Światła aut /Za każdym napływem mgły przygasały." " Zatrzymał się przed oszklonymi drzwiami, niepewny/ " "Pchnął drzwi. Szedł labiryntem korytarzy, wind./" "Elektroniczne psy mijały go bez szelestu." "O ucztowaniu na tarasie nad zgiełkiem rybackiego portu./"
4. W całym wierszu pt." Orfeusz i Eurydyka" autorstwa Czesława Miłosza, przewija się odwołanie do mitu o Orfeuszu i Eurydyce. W tekście mamy wzmianki m.in o: --> podróży do Hadesu, o czym świadczy poniższy fragment
" Pchnął drzwi. Szedł labiryntem korytarzy, wind./ Sine światło nie było światłem, ale ziemskim mrokiem./ Elektroniczne psy mijały go bez szelestu./ Zjeżdżał piętro po piętrze, sto, trzysta, w dół."
Elektroniczne psy zastępują Cerbera. Z kolei labirynt korytarzy i wind - rzekę Styks.
--> pieśń Orfeusza dla władcy podziemi, którą reprezentuje ten fragment wiersza :
"Śpiewał o jasności poranków, o rzekach w zieleni. / O dymiącej wodzie różanego brzasku./ O kolorach: cynobru, karminu,/ sieny palonej, błękitu, / O rozkoszy pływania w morzu koło marmurowych skał./ O ucztowaniu na tarasie nad zgiełkiem rybackiego portu. / O smaku wina, soli, oliwy, gorczycy, migdałów. / O locie jaskółki, locie sokoła, dostojnym locie stada / pelikanów nad zatoką. / O zapachu naręczy bzu w letnim deszczu. / O tym, że swoje słowa układał przeciw śmierci / I żadnym swoim rymem nie sławił nicości. "
--> Podobnie jak w micie, tak i w wierszu Miłosza warunkiem odzyskania ukochanej jest to, by bohater nie odzywał się i nie spoglądał na nią w drodze na powierzchnię. Niestety bohater odwraca się i traci swoją miłość na zawsze.
Bohaterem lirycznym wiersza jest Orfeusz. Utożsamiać możemy z nim jednak samego Czesława Miłosza. Próbuję on przedstawić na micie o Orfeuszu i Eurydyce, swoją własną życiową tragedię, jaką była utrata żony Carol. Zmarła ona w roku 2002. Niedługo po tym wydarzeniu, powstał właśnie utwór Miłosza pt. "Orfeusz i Eurydyka". Dlatego też możemy domyślać się, że to właśnie sam autor skrył się pod maską mitycznego bohatera. Idąc tym tropem z dużą pewnością można stwierdzić, że Miłosz ukazał swoją zmarłą żonę Carol poprzez postać Eurydyki.
2.
Bohater liryczny wiersza pt. "Orfeusz i Eurydyka", który utracił swoją ukochaną postanawia wyruszyć do krainy podziemi, by odzyskać miłość swojego życia. Robi to ponieważ bardzo za nią tęskni. Przy niej czuł się jak dobry człowiek, a nie jak liryczny poeta mający "zimne serce".
Przemierza więc " labirynt korytarzy i wind" by dotrzeć do Hadesu. Tam stawia się przed tronem Persefony. Próbuję nakłonić władczynię podziemi do tego, aby oddała mu jego Eurydykę. Pomaga mu w tym jego lira. Orfeusz zaczyna grać swoją pieśń, która ma skruszyć serce Persefony.
Wysłuchawszy dzieło bohatera, władczyni Hadesu postanawia oddać mu ukochaną. Stawia jednak jeden warunek. Orfeusz odzyska Eurydykę, jeżeli nie spojrzy na nią, ani nie będzie do niej mówił w drodze na powierzchnię ziemi. Niestety bohater w pewnym momencie tak bardzo wątpił czy jego miłość życia wraca z nim, że odwrócił się za siebie. Tym samym stracił Eurydykę na zawsze.
Zrozpaczony poeta zaczął rozpaczać. Nie wyobrażał sobie dalszego życia bez Eurydyki.
3. Podkreślone i pogrubione części tekstu, świadczą o tym, że sytuacja liryczna rozgrywa się w czasach współczesnych ( pokazują rzeczy z współczesności ).
"Stojąc na płytach chodnika przy wejściu do Hadesu/" ;
" Światła aut /Za każdym napływem mgły przygasały."
" Zatrzymał się przed oszklonymi drzwiami, niepewny/ "
"Pchnął drzwi. Szedł labiryntem korytarzy, wind./"
"Elektroniczne psy mijały go bez szelestu."
"O ucztowaniu na tarasie nad zgiełkiem rybackiego portu./"
4.
W całym wierszu pt." Orfeusz i Eurydyka" autorstwa Czesława Miłosza, przewija się odwołanie do mitu o Orfeuszu i Eurydyce. W tekście mamy wzmianki m.in o:
--> podróży do Hadesu, o czym świadczy poniższy fragment
" Pchnął drzwi. Szedł labiryntem korytarzy, wind./
Sine światło nie było światłem, ale ziemskim mrokiem./
Elektroniczne psy mijały go bez szelestu./
Zjeżdżał piętro po piętrze, sto, trzysta, w dół."
Elektroniczne psy zastępują Cerbera. Z kolei labirynt korytarzy i wind - rzekę Styks.
--> pieśń Orfeusza dla władcy podziemi, którą reprezentuje ten fragment wiersza :
"Śpiewał o jasności poranków, o rzekach w zieleni. /
O dymiącej wodzie różanego brzasku./
O kolorach: cynobru, karminu,/
sieny palonej, błękitu, /
O rozkoszy pływania w morzu koło marmurowych skał./
O ucztowaniu na tarasie nad zgiełkiem rybackiego portu. /
O smaku wina, soli, oliwy, gorczycy, migdałów. /
O locie jaskółki, locie sokoła, dostojnym locie stada /
pelikanów nad zatoką. /
O zapachu naręczy bzu w letnim deszczu. /
O tym, że swoje słowa układał przeciw śmierci /
I żadnym swoim rymem nie sławił nicości. "
--> Podobnie jak w micie, tak i w wierszu Miłosza warunkiem odzyskania ukochanej jest to, by bohater nie odzywał się i nie spoglądał na nią w drodze na powierzchnię. Niestety bohater odwraca się i traci swoją miłość na zawsze.