1. Jakie są środki językowe tekście " Ludzie, którzy szli" Tadeusz Borowski i określ ich funkcje
2. Wyszukaj konteksty z opowiadania " ludzie, którzy szli" do tematu tragizm więźniów obozów koncentracyjnych.
( W tym temacie mam tylko zapisane, że tragizm więźniów przedstawiono sposób behawiorystyczny czy bez uczuć sucho beznamiętnie obojętnie jakby to nie dotyczyło ludzi tylko rzeczy. To było opowiadanie Tadeusza Borowskiego " prosze panstwa do gazu"
Bardzo proszę o zrozumienie tych pytań bo mam to na ocenę i na jutro. Z góry dziękuję.
2. Wyszukaj konteksty z opowiadania " ludzie, którzy szli" do tematu tragizm więźniów obozów koncentracyjnych.
( W tym temacie mam tylko zapisane, że tragizm więźniów przedstawiono sposób behawiorystyczny czy bez uczuć sucho beznamiętnie obojętnie jakby to nie dotyczyło ludzi tylko rzeczy. To było opowiadanie Tadeusza Borowskiego " prosze panstwa do gazu"
Bardzo proszę o zrozumienie tych pytań bo mam to na ocenę i na jutro. Z góry dziękuję.
Tekst "Ludzie, którzy szli" autorstwa Tadeusza Borowskiego jest charakterystyczny pod względem swoich środków językowych, które służą do oddania specyfiki i dramatyzmu opisywanych wydarzeń. Oto niektóre z tych środków:
1. Ironia: Autor używa ironii, aby zobrazować absurdy i paradoksy sytuacji obozowych. Przykładem może być zdanie: "Przez zakratowane okno jadą po żydowsku w tle błękitny kołchoźnik" - ironiczne zestawienie idyllicznej sceny z brutalną rzeczywistością obozu.
2. Metafory: Borowski posługuje się metaforami, aby wzmocnić wyrazistość opisów i oddać dramatyzm. Przykładem jest zdanie: "Patrzymy na śmierć jak na nietoperza, który wpadł nam przez okno do sieni".
3. Porównania: Autor stosuje porównania, które pomagają zobrazować okrucieństwo i dehumanizację więźniów. Na przykład: "Śmierć leży po obozie jak zwłoki psa na ulicy".
4. Kontrasty: Borowski wykorzystuje kontrasty, aby ukazać wyjątkowość i absurdalność życia w obozie. Przykładem może być zdanie: "Obok czterdziestoletniego, dobrze zbudowanego mężczyzny idzie z małym dzidziusiem w ręku taka cholernie młoda dziewczyna. Przepalony i przyparzony paszczochami, przemoczoną w piach, jak niechlubne opłotki na drodze wiodącej do obozu".
5. Powtórzenia: Autor stosuje powtórzenia, aby podkreślić określone emocje i wydarzenia. Przykładem jest zdanie: "Zginęliśmy wszyscy. Zginęliśmy wszyscy".
Konteksty z opowiadania "Ludzie, którzy szli" nawiązujące do tematu tragizmu więźniów obozów koncentracyjnych:
1. Opis warunków życia w obozie, w którym więźniowie są pozbawieni godności i traktowani jak rzeczy: "Nawet nie na to, co się stanie, ale na to, jak to będzie i co jeszcze można zrobić, aby te chwile zrobiły się czymś jeszcze straszniejszym, jeszcze niewyobrażalniejszym, jeszcze bardziej znoszącym wszelkie wyobrażenia."
2. Opis śmierci i cierpienia więźniów, przedstawiony w surowy i beznamiętny sposób, który podkreśla bezlitosność obozowej rzeczywistości: "Słońce gasło poza drutami. Śmierć chodziła po obozie jak ulepiona z piask
u kobieta. Wszyscy ją znały i były gotowe."
Te konteksty ukazują tragizm więźniów obozów koncentracyjnych poprzez surowość, beznamiętność i obojętność w sposób charakterystyczny dla twórczości Tadeusza Borowskiego.