Question

1. Gdzie i dlacego ocet znalazł zastosowanie

2. Właściwości i zastosowanie kwasu octowego lodowateego

Answer 1

 

1. Ocet był znany już od czasów starożytnych, wykorzystywano go do polewania kamieni bądź skał, które później ulegały rozpadowi, ocet znalazł również szerokie zastosowanie w wielu iberyjskich kopalniach w czasie panowania Kartaginy w Hiszpanii.

 

2. ZASTOSOWANIE

 

Synteza organiczna, do produkcji sztucznego jedwabiu, leków (aspiryna), niepalnej taśmy filmowej i esencji octowej, kwasu chlorooctowego, octanów, octanu celulozy, w technice grzewczej do usuwania kamienia kotłowego, w postaci kilkuprocentowego roztworu (produkt fermentacji octowej) jako ocet spożywczy do konserwacji żywności, jako składnik roztworów buforowych i wiele innych.

 

 

 WŁAŚCIWOŚCI

 

Gęstość i stan skupienia 1,049 g/cm³; ciecz 1,266 g/cm³; ciało stałe

Rozpuszczalność w wodzie dobra rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach dobrze w rozpuszczalnikach organicznych

Temperatura topnienia 16,7 °C

Temperatura wrzenia 117–118 °C

Kwasowość (pKa) 4,76

Lepkość 1,22 mPa·s

 

Answer 2

Czysty kwas octowy jest bezbarwną, żrącą cieczą.
mieszalny z wodą. Przy mieszaniu z wodą ulega kontrakcji objętości.
100% kwas octowy jest bardzo higroskopijny (pochłania wilgoć z powietrza), zaś proces rozpuszczania się w nim wody ma charakter silnie endotermiczny. Powoduje to, że po otwarciu butelki z takim kwasem w wilgotnym pomieszczeniu zaczyna on pochłaniać wilgoć z powietrza, co skutkuje jego zauważalnym ochłodzeniem i szronieniem się ścianek butelki. W skrajnych przypadkach, jeśli w pomieszczeniu jest bardzo wilgotno, a otwór butelki jest szeroki, czysty kwas octowy może zestalić się po otwarciu.
Ze względu na tworzenie kryształów w temp. poniżej 16 °C, które wyglądem przypominają lód, czysty kwas octowy nazywany jest kwasem octowym lodowatym[7].
Kwas o stężeniu 70–80% nosi nazwę "esencji octowej"[8].
Stosunkowo wysoka temperatura wrzenia, a także efekty endotermiczne przy rozcieńczaniu wynikają z silnych wiązań wodorowych występujących między cząsteczkami kwasu.
Wiązania wodorowe tworzone przez kwas octowy są na tyle silne, że obserwowano ich występowanie także w fazie gazowej.
Jak każdy niższy kwas karboksylowy, kwas octowy ulega dysocjacji i dobrze przewodzi prąd elektryczny, jednak jest kwasem słabym (pKa=4,76).
Spala się niebieskim płomieniem.
Kwas octowy powstaje m.in. w wyniku utleniania etanolu lub aldehydu octowego, a także podczas reakcji (np. hydrolizy) estrów kwasu octowego, bezwodnika octowego lub chlorku acetylu.