Question

1. Dlaczego nie ma już 7 cudów świata starożytnego.

2. króciutka charakteryzacja :

Wiszące Ogrody Semiramidy w Babilonie, Świątynię Artemidy w Efezie Posąg Zeusa Olimpijskiego dłuta Fidiasza w Olimpii, Mauzoleum w Halikarnasie, Kolosa Rodyjskiego, Latarnię Morską na wysepce Faros w Aleksandrii

Answer 1

 Piramida Cheopsa ok. 2560 p.n.e
 Świątynia Artemidy w Efezie ok. 560 p.n.e
 Kolos Rodyjski w Rodos z ok.281 p.n.e
 Latarnia Morska w Faros z ok. 280 p.n.e
 Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie
 Posąg Zeusa w Olimpii
 Mauzoleum w Halikarnasie

Answer 2

1. Nazwa Siedem Cudów Świata odnosi się generalnie do każdej liczby najbardziej popularnych miejsc turystycznych. Najstarszą taką listą i najbardziej sławną jest Lista siedmiu cudów starożytnego świata. Był to swoistego rodzaju turystyczny przewodnik dla podróżników starożytności, którzy chcieli zobaczyć najbardziej sławne i znane miejsca.

2. Wiszące ogrody królowej Semiramidy w Babilonie. Ich niezwykłość budziła podziw współczesnych, a zdumienie i wielkie zainteresowanie potomnych. Opisywali je często historycy greccy, a od czasów Aleksandra Wielkirgo zalicza się je do 7 cudów świata. Zostały zbudowane na polecenie króla Nabuchodonozara II (604-562 p.n.e.), który podarował je swojej żonie, Amytis, ponieważ po przyjeździe do Babilonu bardzo tęskniła za bujną zielenią ojczystego kraju – Medii. Niejasne jest, dlaczego nazwano je imieniem Semiramidy, asyryjskiej królowej, która żyła dwa wieki wcześniej.

 

Posąg Zeusa był zaliczany przez starożytnych Greków do siedmiu cudów świata.

Znajdował się w świątyni w Olimpii. Posąg ten wykonał Fidiasz z użyciem techniki chryzelefantyny po roku 430 p.n.e. Dotrwał jedynie do roku 426 n.e., a znany jest z rzymskiej kopii. Posąg Zeusa uległ zniszczeniu na skutek pożaru. Rzeźba przedstawiała siedzącego na tronie władcę ludzi i bogów o poważnym i dostojnym obliczu. Na głowie miał wieniec laurowy, z lewego ramienia zwieszał mu się złoty płaszcz, w prawej dłoni trzymał statuę bogini Nike, a lewą rękę wspierał na wykładanym szlachetnymi kamieniami berle. Berło było symbolem władzy Zeusa, a orzeł jego ulubionym i poświęconym mu ptakiem. Poręcze i nogi tronu były rzeźbione ukazując postaci bogiń i epizody walk. Szata i włosy Zeusa były ze złota, obnażone części ciała z kości słoniowej, tron z drewna cedrowego wykładanegohebanem i szlachetnymi kamieniami.

  Mauzoleum w Halikarnasie (obecnie Bodrum w południowo-zachodniej Turcji) – jeden z siedmiu antycznych cudów świata. Był to grobowiec Mauzolosa, perskiego satrapy Karii wzniesiony ok. 350 p.n.e.Budynek został zaprojektowany na polecenie królowej-wdowy – Artemizji, przez architektów Satyrosa i Pyteosa, ozdobiony przez rzeźbiarzy Skopasa, Leocharesa, Timoteosa i Bryaksisa z Karii.     Kolos Rodyjski – jeden z siedmiu cudów świata. Olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa, boga słońca, wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w latach 294-282 p.n.e. Monument wykonano z brązu i ustawiono u wejścia do portu Rodos dla upamiętnienia niepowodzenia Demetriusza Poliorketesa, który w latach 305-304 p.n.e. oblegał miasto[2]. Posąg miał ok. 30 metrów wysokości, stał na 10-metrowym piedestale[2] i ważył ok. 70 ton. Widoczny był już z okolicznych wysp.Posąg został zniszczony w 227/226 p.n.e. w wyniku trzęsienia ziemi.

Latarnia morska na Faros – starożytna latarnia, która została zbudowana ok. 280-279 p.n.e. na podstawie planów architekta Sostratosa i na polecenie Ptolemeusza I, ukończona podczas rządów jego syna Ptolemeusza II. Możliwe, że pomysłodawcą budowy latarni był sam Aleksander Macedoński. Ze względu na wielkość i wspaniałość architektonicznego ukształtowania uważano ją za jeden ze starożytnych cudów świata.