1. ¿COMO INFLUYERON LOS GÉNEROS DRAMÁTICOS EN LA VIDA DE LA SOCIEDAD GRIEGA? 2. ¿QUE FESTIVIDADES SE DESARROLLARON EN GRECIA, Y QUE LUEGO, REPERCUTIERON EN LAS PRACTICAS TEATRALES?
¡Notificar abuso!
Toprak solucanları Türkiye’de yaklaşık 80 çeşit solucan bulunmaktadır. Organik maddelerin çözülümlerinin büyük bir kısmını topraktaki mikro organizmaların ve öğütücü faunanın da yardımını alan bu solucanlar gerçekleştirmektedir. Kompost solucanları ya da toprağın üst kısmındaki organik madde katmanında göze çarpan bazı solucanlar günde boylarının yarısı ila iki katı kadar yiyebilmektedir. Bu solucanlar hızla çoğalabilmektedirler. Üç ayda bir toplam nüfusları iki katına çıkabilmektedir. Solucanlı Kompost yönteminin işleyişiSolucanlı kompost, diğer adıyla da vermikompost olarak bilinen bu yöntem, biyolojik olarak çözülebilen atıkların kompost olarak kullanılacak doğal gübreye dönüştürülerek solucanlar vasıtasıyla değerlendirilme yöntemidir. Vermikompost yöntemiyle iki doğal gübre elde edilebilir. Bunlardan ilki katı şekilde olan birinci sınıf organik bir gübredir, ikincisi ise sıvı şeklinde olan kompost çayı denilen biçimidir. Bu yöntemin uygulanışında atıklar solucanlarla birlikte bir kaba yerleştirilir. Bu kabın içinde kompost oluşumu için ideal ortam oluşmaktadır. Atıklarla beslenen solucanların dışkıları birikerek vermikompostu oluşturur. Atıkların içinde bulunan ve kabın dibine doğru süzülen sıvı kompost sıvısı (çayı) denilen sıvıdır. Vermikompostun işleyişi bu solucanların hamaratlığına ve çözülümü sağlayacak ideal ortamın oluşturulmasına bağlıdır. Elde edilen vermikompost saksıdaki ya da bahçedeki bitkiler için kullanılabilir. Klasik kompostdan farkı Başlıca fark fermantasyon olmamasıdır. Klasik kompostlamada kalıntıları taze kompost haline getiren önemli bir aşama bulunmaktadır : organik maddenin 50 ila 70 derece gibi yüksek bir ısıda bakteriler sayesinde çözülmesidir. Oysa vermikompost uygulamasında atıkların dönüşümü solucanların bakterilerin ve başka organik öğütücülerin faaliyeti sayesinde normal sıcaklıkta gerçekleşmektedir. Ailevi kullanım bağlamında da bu iki uygulama aynı miktarlara tekabül etmemektedir. Klasik kompost uygulaması bir tarladan ya da büyük bir bahçeden toplanan atıklara gereksinim duyarken vermikompost uygulaması için daha az atık gerekmektedir; bu sayede gerek bir apartman dairesinde yaşayanlar gerekse küçük bir bahçesi olanlar için daha uygun bir yöntemdir. Farklı olsalar da bu iki system birbirlerini tamamlayabilmektedir. Klasik kompost büyük miktardaki atıklar için uygunken vermikompost mutfak atıklarında ya da klasik kompostonun elverişsiz hava şartlarında ulaşması zor olduğu günlerde kullanılabilmektedir. AvantajlarıVermikompostun birçok avantajı vardır. Atıkları dönüştürmenin dışında atıkların kişi başına yılda yaklaşık 100 kg azalmasını sağlar. Bunun birçok sonucu vardır : Mutfaktan çıkması gereken naylon torba sayısı azalırMutfakta daha az fermantasyon kokusu oluşur. Ayrıca neredeyse hiçbir koku oluşmaz (yalnızca hafif bir humus kokusu) ve şehir ortamında komposto uygulamasını mümkün kılar. Bu atığın içinde tüneller açarak beslenen solucanlar sayesinde gerçekleşir. Solucanlar kötü kokuların kaynağı olan anaerobik bakterilerin oluşumunu engeller. Daha geniş bir açıdan değerlendirilecek olursa atıkların dönüştürülmesi birçok sebeple iyidir : Daha az çöp torbası Çöp taşımasının azalması > karbon salınımının azalmasıÇöp yakımının azalmasıÇöplerin daha az dolması Zayıf yanlarıOldukça hassas bir mini ekosistem barındıran solucanlı kompost kutusu dikkatle izlenmelidir. Solucanların ölümüne ya da zararlı böceklerin gelişimine sebep olacak hatalardan kaçınılmalı.Soluncanlı kompost, vermikompost sistemleriVermikompost sistemi hassas bir dengeye sahip olan mini bir ekosistemdir. Dolayısıyla daimi olarak denetim gereksinimi duyar ve solucanların ölümüne yol açabilecek ya da sisteme zararlı böcekleri çekebilecek hatalara düşmemek gerekir.
Las formas teatrales del drama griego eran la tragedia, el drama satírico, la comedia y el mimo. Las dos primeras estaban consideradas las más civilizadas, mientras que las dos últimas se asociaban con lo primitivo.
Los actores iban vestidos con la ropa al uso pero portaban máscaras que permitían la visibilidad y ayudaban al espectador a reconocer la característica del personaje. LA TRAGEDIA
La tragedia es una representación dramática capaz de conmover y causar pena, que tiene un desenlace funesto. Destacaron los escritores ESQUILO, SÓFOCLES y EURÍPIDES.
Aquí se presentan algunas características de la tragedia:
a) Las obras son solemnes, escritas en verso y estructuradas en escenas-
b) Las historias están basadas en mitos o antiguos relatos.
c) Eran obras de poca acción.
Aristóteles decía que la tragedia debe estar lo más que se pueda bajo un mismo periodo de sol o excederlo un poco. En poco más de un siglo los griegos crearon dramas y comedias que aún interesan y conmueven.
Esquilo ha sido llamado el padre del drama griego porque contribuyó a que las representaciones teatrales se transformaran en espectáculos. Sus obras más conocidas son Prometeo encadenado y Antígona.
Sófocles era instruido, amable y tolerante y gozó de gran simpatía y popularidad. Sus principales obras Antígona y Edipo Rey se siguen llevando a escena.
Eurípides tenía fama de huraño. Sus principales obras son Electra y Orestes, Efigenia en Aulida y Efigenia en Taurida.
Los grandes trágicos griegos establecieron las características del teatro que se ha convertido en el género literario que todos conocemos.
LA COMEDIA
La comedia se desarrolló hacia la mitad del siglo V Antes de Cristo. Las comedias más antiguas que se conservan son las de ARISTÓFANES. Tienen una estructura muy cuidada derivada de los antiguos ritos de fertilidad. Su comicidad consistía en una mezcla de ataques satíricos a personalidades públicas. Para el siglo IV Antes de Cristo, la comedia había sustituido a la tragedia como forma dominante. Luego apareció un tipo de comedia local, llamada "nueva". En las obras de MENANDRO, el gran autor de comedias nuevas, la trama gira alrededor de una complicación o situación que tiene que ver con amor, dinero, problemas familiares y similares.
TEATRO GRIEGO
Las formas teatrales del drama griego eran la tragedia, el drama satírico, la comedia y el mimo. Las dos primeras estaban consideradas las más civilizadas, mientras que las dos últimas se asociaban con lo primitivo.
Los actores iban vestidos con la ropa al uso pero portaban máscaras que permitían la visibilidad y ayudaban al espectador a reconocer la característica del personaje.
LA TRAGEDIA
La tragedia es una representación dramática capaz de conmover y causar pena, que tiene un desenlace funesto. Destacaron los escritores ESQUILO, SÓFOCLES y EURÍPIDES.
Aquí se presentan algunas características de la tragedia:
a) Las obras son solemnes, escritas en verso y estructuradas en escenas-
b) Las historias están basadas en mitos o antiguos relatos.
c) Eran obras de poca acción.
Aristóteles decía que la tragedia debe estar lo más que se pueda bajo un mismo periodo de sol o excederlo un poco. En poco más de un siglo los griegos crearon dramas y comedias que aún interesan y conmueven.
Esquilo ha sido llamado el padre del drama griego porque contribuyó a que las representaciones teatrales se transformaran en espectáculos. Sus obras más conocidas son Prometeo encadenado y Antígona.
Sófocles era instruido, amable y tolerante y gozó de gran simpatía y popularidad. Sus principales obras Antígona y Edipo Rey se siguen llevando a escena.
Eurípides tenía fama de huraño. Sus principales obras son Electra y Orestes, Efigenia en Aulida y Efigenia en Taurida.
Los grandes trágicos griegos establecieron las características del teatro que se ha convertido en el género literario que todos conocemos.
LA COMEDIA
La comedia se desarrolló hacia la mitad del siglo V Antes de Cristo. Las comedias más antiguas que se conservan son las de ARISTÓFANES. Tienen una estructura muy cuidada derivada de los antiguos ritos de fertilidad. Su comicidad consistía en una mezcla de ataques satíricos a personalidades públicas. Para el siglo IV Antes de Cristo, la comedia había sustituido a la tragedia como forma dominante.
Luego apareció un tipo de comedia local, llamada "nueva". En las obras de MENANDRO, el gran autor de comedias nuevas, la trama gira alrededor de una complicación o situación que tiene que ver con amor, dinero, problemas familiares y similares.