Question

Znacie jakiś wiersz patriotyczny lub historyczny do recytowania przez ok. 3 minuty

Answer 1

Konstanty Ildefons Gałczyński

Polska

Nosimy Cię w swych sercach, wyblakli poeci, 
głupcy, włóczęgi, błazny, ścierki kawiarniane; 
Twój blask oślepiający jako słońce świeci,
w piersiach nam się łopoczesz stłumionym orkanem.

Ale my, głośne pawie, pyszałki odęte, 
niecna zgraja aktorów, hałastra wyrodna, 
kneblujemy jak łotry Twoje usta święte 
i spychamy Cię na dno, bo jesteś... niemodna.

Ale ja wiem, że przyjdziesz, musisz przyjść, Skrzydlata,
piersi nasze rozedrzesz gromowym wołaniem, 
serc milionem zatargasz, pasadami świata! ... 
Poeci, ja zwiastuję Drugie Zmartwychwstanie!

W proch uliczny runiemy, jak bogi gliniane, 
Twój piorunowy płomień ślepia nam wypali, 
Twoje Imię ognistym będzie huraganem! 
ale nie dla nas będzie, bo myśmy za mali.

Answer 2

„Gawęda o miłości do ziemi ojczystej”
Wisława Szymborska Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.

Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstkę czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.